เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกับตัวผมเอง และเรื่องที่ผมจะเล่าเป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดพิจารณาและใช้สติในการอ่านนะครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว ตอนผมอายุครบ25ปี ผมได้ฟังและได้ยินเกี่ยวกับเรื่องเบญจเพศมาพอสมควร แต่ผมก็ไม่เคยเชื่อ จนผมได้มาเจอกับตัว และเหตุการณ์ที่ผมเจอมันทำให้ผมเปลี่ยนความคิดทันที มาเริ่มเลยแล้วกัน ผมเป็นคนต่างจังหวัด พ่อแม่และผมเข้ามาทำงานในกรุงเทพ พ่อแม่ผมทำอาชีพเปิดร้านขายของชำ และผมทำงานในออฟฟิศ ปกติบ้านผมแทบจะไม่เคยจัดงานวันเกิดเลยก็ว่าได้ เพราะอย่างว่าเป็นคนต่างจังหวัด และก็ไม่ค่อยมีเวลา ส่วนมากถ้าว่างพร้อมกันตอนไหนก็พากันไปกินข้าวนอกบ้านมากกว่า แต่ปีนี้ไม่รู้พ่อแม่ผมคิดยังไง เค้าบอกจะจัดงานวันเกิดให้ผม เค้าบอกผมล่วงหน้าเป็นอาทิตย์เลย ผมก็งงๆเหมือนกัน และอีกอย่างผมไม่อยากให้พ่อแม่เสียค่าใช้จ่ายเยอะเลยบอกท่านไม่เป็นไรก็ได้ครับ แต่ท่านก็ไม่ยอม บอกอายุครบเบญจเพศพอดีอยากให้ลูกเจอสิ่งดีๆ ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน และอยากให้ผมมีความสุข ผมก็ตามใจท่าน ก่อนหน้าวันเกิดผม1วัน ผมตื่นเช้าไปทำงานปกติ ก็ล้างหน้าแปรงฟัน ตอนผมล้างหน้าช่วงที่ผมส่องกระจกผมเห็นตัวเองในกระจกไม่มีหัว ตอนนั้นผมตกใจมาก และมองดูดีๆก็ไม่มีอะไรปกติดี ผมคิดว่าสงสัยเมื่อคืนนอนดึก เลยมึนๆและตาฝาดไปเอง พอผมถึงที่ทำงานและเลิกงานก็ขับรถกลับบ้านปกติ ผมรู้สึกมึนๆหัวปวดต้นคอเหมือนจะไม่สบาย พอถึงบ้านผมก็รีบจะไปอาบน้ำนอน ผมก็ล้างหน้าปกติช่วงที่ผมส่องกระจกผมมองเห็นผู้ชายตัวใหญ่ ผิวดำ ยืนมองผมจากข้างหลัง ผู้ชายคนนั้นยืนนิ่ง หน้าตาดูน่ากลัวมาก ผมรีบหันหลังไปดูก็ไม่เจออะไร ผมเริ่มสงสัยละว่ามันแปลกๆตั้งแต่ตอนเช้าละ แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรและก็นอนหลับไป พอตื่นมาก็เช้าพอดี วันนี้เป็นวันหยุดงานพอดี ผมกับพ่อแม่ก็เตรียมตัวจัดงานวันเกิด ก็ไปซื้อเค้กซื้อของกินปกติ พอตกช่วงเย็นเพื่อนผมประมาณ4-5คนก็มาฉลองกับผมที่บ้านตามปกติ ก็กินกันปกติ และก็ถึงช่วงที่เป่าเค้กก็จุดเทียนเตรียมอฐินฐาน ทุกคนเชื่อไหมผมเป่าเค้กแล้วเทียนไม่ดับ ผมเป่าอยู่หลายครั้ง เป่ายังไงก็ไม่ดับ จนผมกับเพื่อนงงกัน และผมก็ให้เพื่อนช่วยกันเป่าในที่สุดเทียนก็ดับ และทันทีที่เทียนดับผมรู้สึกเหมือนลมผัดผ่านผมไปอย่างแรง และสิ่งที่ผมอดสงสัยไม่ได้ก็คือทำไมควันเทียนถึงลอยลงข้างล่าง ทั้งๆที่ปกติควันจะลอยขึ้นข้างบน เพื่อนผมก็รู้สึกสีหน้าไม่ดี แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร พอจบงานก็ร่ำลากันกับบ้าน ช่วงนั้นเวลาเที่ยงคืนกว่า ผมก็เข้านอนพอดี ผมรู้สึกตัวเหมือนผมกำลังฝันว่าผมเห็นผู้ชายตัวใหญ่ ผิวดำ กำลังลากผู้ชายคนหนึ่งไปที่ไหนสักที แต่ผมยืนมองอยู่ พอมองดีๆผมกลับเห็นเป็นตัวผมเอง และผมก็รู้สึกกลัวและสะดุ้งตื่นขึ้นมา ตอนนั้นผมเหงือแตกเต็มตัวเลย และรู้สึกเหนื่อยๆ พอมองนาฬิกาดูก็ตี5แล้ว ผมไม่รู้สึกง่วงเลยตื่นขึ้นมาจะไปอาบน้ำ เพราะวันนี้ต้องทำงาน ผมเลยคิดถึงเรื่องที่ฝันว่าเห็นผู้ชายคนนั้น2รอบละ ผมเลยอดคิดไม่ได้ว่าจะเจออีกหรือป่าว และอีกอย่างผมเป็นคนขี้สงสัยและไม่เชื่ออะไรง่าย และสุดท้ายผมตัดสินใจส่องกระจกที่เดิมที่ผมเจอ ปรากฏว่าเจอจริงๆครับ แต่ตอนนั้นผมเตรียมรับมือมาละ ผมเลยจัดการถ่ายเชลฟี่หน้ากระจกชะเลย ปรากฏว่ารูปผู้ชายคนนั้นติดมาด้วยครับ ผมก็หันกลับไปดูปรากฏว่าชายคนนั้นยังอยู่ ผมเลยตัดสินใจถามว่า คุณเป็นใคร!! คำถามที่ได้กับมาคือ ท้าทายกูกูจะพาไปอยู่ด้วย ด้วยที่ผมโมโหเวลาพูดดีๆแล้วคนอื่นพูดไม่ดี ผมของขึ้นและลืมไปเลยว่าสิ่งที่ยืนอื่นตรงหน้าผมเป็นผี ผมเลยจัดเลยครับ กูพูดดีๆ
กวนตรีนกูซะงั้น
ไม่มีเพื่อนหรอไงจะเอากูไปอยู่ด้วยอะ ไอ้เหี.. ปรากฏว่าเงียบครับ ไม่มีเสียงโต้ตอบ และผมก็ได้ยินเสียงหนึ่งออกมาจากปากผู้ชายคนนั้น !!กูเป็นผีนะเว้ยให้เกียรติกูบ้าง!! ผมเลยคิดได้เออมันเป็นผีนี้หว่า และผมก็หันกลับมามองปรากฏว่าผีได้หายไปแล้ว เป็นครั้งแรกที่ผมโดนผีพูดความจริงไม่หลอก ผมขับรถไปทำงานและก็คิดเรื่องที่เจอมาตามทาง พอถึงที่ทำงานๆก็เจอเพื่อนๆ เพื่อนเลยถามว่า
ไปทำไรมาวะดูหน้าตาซีดๆ แต่ผมก็บอกอ่อไม่เป็นไรหรอกสงสัยนอนดึก พอเลิกงานผมก็ขับรถกลับ ระหว่างทางผมได้ยินเสียงเหมือนคนเคาะกระจกข้างรถ ผมก็ไม่เอะใจอะไร นึกว่าหูฝาด แต่เสียงดันกลับมาตรงหลังรถ เคาะป๊อกๆ ผมเลยหันมองกระจกหลัง อีกแล้วครับท่านเจอเหมือนเคย ผมเลยแกล้งนิ่งเลยทำเป็นไม่สนใจ ปล่อยให้ผีมันนั่งอยู่อย่างนั้นแหละ สงสัยจะอยากชมวิว พอผมไม่สนใจหน่อยก็งอน ตะโกนเสียงดัง กูจะเอาไปยุด้วยผมก็เงียบเหมือนเคย นิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว จนผมมาถึงบ้าน และผมก็จะเตรียมอาบน้ำนอน ผมเริ่มสนิทกับผีตัวนั้นละคิดว่าคงเจออีก ผมเคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง เขาบอกผีเป็นพลังงานเราจะเห็นผีชัดเจนเมื่อมีคลื่นความถี่สูงจะทำให้ผีน่ากลัว ผมเลยเดินมาส่องกระจกปรากฏว่าเจออีกแล้วครับท่าน ผมไม่รีรอนึกถึงเพลงที่เพราะนุ่มๆทันที ผมร้องเพลงลูกอม จะมีเพียงเธอรักเพียงแต่เธอ โอบกอดเธอด้วยรักรักที่ห่วงใย ใจฉันให้เธอมันเป็นของเธอรู้ไหม สัญญาจะดูแลเธอจากนี้ตลอดไปๆๆๆ เออเว้ยเห้ยได้ผลวะผีตนนั้นรูปค่อยๆเปลี่ยนและหายไปในที่สุด อาบน้ำเสร็จผมก็เข้านอน และจากนั้นผมก็เห็นเงาดำๆตรงปลายเตียงเหมือนเรื่องผีทั่วไป ทำไมต้องมาปลายเตียง มาที่อื่นไม่ได้หรอ ผมเลยตัดสินใจนอนหันหัวไปปลายเตียงซะเลย แก้ปัญหา นึกว่าเรื่องจะจบไม่จบอีก ทีงี้มาโผล่ตรงเพดาน ผมนึกในใจชาติที่แล้วเป็นสไปเดอร์แมนหรอวะเกาะขนาดนั้น สุดท้ายผมเลยใช้ท่าไม้ตาย แต่ผมคงไม่ไปนอนบนเพดานหรอกนะผมไม่เก่งขนาดนั้น ผมตัดสินใจนอนคว่ำหน้าเลย ปรากฏว่าได้ผล ไม่เจออะไรเลยจากนั้นผมก็หลับถึงเช้า และเหมือนเดิมตื่นมาอาบน้ำเจออีกแล้วที่เดิมผมเลยจัดการเชลฟี่ และแต่งหน้าผีตัวนั้นเติมหนวดใส่วิก และอัพเฟส ตอนนั้นผมสะใจมาก และหันไปเยาะเย้ยผี ผีตนนั้นพูดอย่างเสียงแข็งว่า ต้องตาย ต้องตาย ต้องตาย ผมบอกผมได้ยินแล้วพูดอะไรหลายๆรอบ จากนั้นผีตนนั้นเหมือนแค้นๆอะไรไม่รู้ แล้วก็หายไป ผมไม่กลัวอยู่แล้วผมไม่ได้ทำไรผิด และเช้าวันนั้นผมเลยไปหาพระมาคล้องคอสักองค์ ผมไม่ได้กลัวนะแต่กันไว้ดีกว่าแก้ ผมไปวัดและได้ปรึกษาเจ้าอาวาสที่ผมสนิทว่าควรจะทำยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท่านแนะนำว่าช่วงนี้เป็นช่วงเบญจเพศของโยม ให้ผมมั่นเข้าวัดทำบุญ เวลาเจออะไรให้มีสติ อย่ากลัวง่ายเพราะถ้ายิ่งกลัวเค้ายิ่งทำอันตรายโยมได้ง่าย และท่านก็ให้สร้อยคอพระมา2องค์บอกให้ผมใส่ตลอดเวลา หลังจากนั้นผมก็เข้าวัดทำบุญ9วัด และกรวดน้ำอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร และผีผู้ชายที่ผมเจอ หลังจากทำบุญเสร็จผมรู้สึกดีขึ้น จิตใจดีขึ้นมาก หลังจากนั้นผมก็กลับบ้านและจะไปอาบน้ำเหมือนเดิม ผมคิดว่าอะไรๆมันคงดีขึ้น แต่ไม่เลยผมเจอผีผู้ชายคนเดิมและดูท่าทางโมโหกว่าเดิม และตะคอกใส่ผมว่า !!กูไม่รับส่วนบุญ!! ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนกินพริกสดๆไปหลายสิบเม็ดเข็ดจนวันตาย ผมหน้าแดงโมโหมาก และตะโกนกลับถ้าทำบุญให้แล้วไม่เอางั้นมาสู้กันให้รู้ดำรู้แดงไปเลย แต่อย่าใช้พลังหรืออิทธิฤทธิ์ละ ตัวก็ใหญ่กว่าใช้มือปล่าวนี้ ผีตนนั้นตอบกับ ท้าทายกูหรอ ผมไม่ฟังอีร่าคล้าอีรม หยิบพระจากคอ2เส้นมากำในกำปั้น แล้วรัวหมัดใส่ผีตนนั้นยิ่งกว่าปาเกียวรัวหมัดใส่ฟรอยด์ซะอีก รู้สึกโดนไปเต็มๆหลายหมัดอยู่เหมือนกัน แต่ผมก็โดนเหมือนรู้สึกแรงลมตีท้องและตีหน้าผมเหมือนกัน แต่ผมก็ไม่เป็นไรมาก ได้จังหวะฟันศอกเข้าหน้าผีอย่างจังถึงกับน็อคนับถึง100ก็ไม่ฟื้น จากนั้นผีผู้ชายก็หายไป และผมก็พูดออกมาว่า !!ลืมบอกไปผมเนี่ยเป็นนักมวยเก่า!! นับตั้งแต่นั้นผมก็ไม่เจอผีตนนั้นอีกเลย แต่เหมือนเรื่องจะจบแค่นั้น แต่ไม่ใช่เลย เมื่อผมต้องย้ายที่ทำงานและผมต้องไปเช่าอพาร์ทเม้นอยู่ เดวมาต่อนะครับ
เหตุเกิดเมื่อผมอายุครบ25ปี