คือผุ้กำกับเค้าก็ไม่ได้เล่าเรื่องขี้เหร่อะไรนะครับ สั้นจุ๊ดจู๋ เล่าไปก็ไม่เสียอรรถรสหรอก แต่ไม่เล่าจะดีกว่า เพราะมีบางฉากที่จะต้องลุ้นว่าคนนี้จะตายหรือไม่ตาย เผลอเล่าไปฉากนั้นจะไม่ได้ลุ้นเปล่าๆ แต่ว

พวกวันโลกแตก ยุคใหม่ๆ น่ะคะ

ไม่มีใครสักคนในเรื่อง ที่ทำให้เชื่อได้ เลยดูไม่สนุก   อย่าง Train to Busan ดูแล้วเชื่อว่าพระเอกกับลูก ตกอยู่ในเหตุการณ์นั้นจริงๆ หลานม่า ก็เชื่อว่า มีอาม่า กับ หลาน อยู่ในบ้านซอยแถวตลาดพล