สวัสดีนะครับ เพื่อนๆพันทิป ตามหัวข้อข้างบนนะครับ ผมคิดหนัก แล้ว ก็คิดมาก กับเรื่องนี้อยู่นาน จนผมจนปัญญาแล้วจริงๆ !
จริงๆผมก็เคยใช้พันทิป ในการตั้งคำถามนู่นนี่มาก่อนนะครับ แต่กระทู้นี้ เป็นกระทูเดียวของผม ที่ผมตั้งขึ้นมา เพื่อที่อยากจะขอความช่วยเหลือจริงๆ และ เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ซีเรียสมากจริงๆครับ จึงอยากจะขอความกรุณา ขอความเห็น จากทุกๆคนในนี้ ช่วยกันคิดหาแนวทางที่ดีที่สุดให้ผม เพื่อที่ผมจะได้ช่วยเพื่อนคนนึง ของผมได้
เรื่องมันมีอยู่ว่า ช่วงตอนสมัยผมเรียน ม.ปลาย ผมได้รู้จักกับเพื่อนคนนึง ซึ่งจริงๆแล้ว เพื่อนคนนี้ เป็นเพื่อนของเพื่อนผมอีกที ที่เพื่อนพามาให้รู้จัก และ ก็ได้ทำความรู้จักกัน ก็เหมือนเป็นเพื่อนของเพื่อนรู้จักกันปกติ แต่ก็มีไปเที่ยวกันบ้าง เข้ากลุ่มกันบ้าง จนผมได้สนิทกับมันมากจริงๆ และ เริ่มรู้ตัวตนของกันและกัน ทำให้ผมได่รู้ว่า มันคือเพื่อนที่ดีมาก และ ดีมากที่สุดคนนึงของผม แม้เราจะรู้จักกันได้ไม่นาน แค่รู้จักกันได้ไม่ถึงเดือน ตอนผมมีปัญหา เพื่อนที่คบกันมาเป็นปีๆกับไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของผม แต่ก็กลับเป็นมันเนี่ยแหละ ที่เข้าใจ และ ตั้งแต่ผมรู้จักกับมันมา มันเป็นเพื่อนของผมคนนึงในกลุ่ม ที่ถ้ามันคบหรือมองใครเป็นเพื่อนแล้ว มันจะไม่มีทางมองเพื่อนไม่ดี หรือ เอามาพูดมานินทารับหลังเลย แม้แต่เรื่องเดียว มีแต่มันช่วยเหลือชื่นชมเรา ซึ่งตั้งแต่เราคบกันมา ผมยังไม่เคยได้ยินมันด่าเพื่อนคนไหนให้ผมฟังเลย แม้แต่นิดเดียว คือ บอกได้เลยว่ามันเป็นเพื่อนที่ใจมากๆคนนึง
ทีนี้มาถึงข้อเสียมันบ้าง ในเสียย่อมมีดี ในดีย่อมมีเสียเสมอ เพื่อนผม มันก็เป็นคนนึงที่มีข้อเสียที่สุดโต่งอยู่เยอะพอสมควร ชนิดที่เรียกว่า เพื่อนในกลุ่มรู้กันดี ว่ายากจะเยียวยา แต่ก็รับได้เสมอ หนึ่งเลย คือมันเป็นคนที่ค่อนข้างมั่นใจในตัวเองสูงมาก และ ด้วยที่มันหน้าตาดีมาก(ดีที่สุดในกลุ่มเพื่อนไม่ว่ามันจะเดินไปกับกลุ่มไหน) ทำให้มันเป็นคนที่ค่อนข้างขี้เก็กพอสมควร นอกจากนี้ยังมีนิสัยห้าวตามประสาเด็กวัยรุ่น ที่ชอบท้าตีท้าไฟว้ ใครมองหน้าหน่อยไม่ได้ ใครมาแตะต้อง มายุ่งกะเพื่อนกูทำเพื่อนกูไม่ได้ กูไม่ยอม แล้ว ก็นิสัยขี้หม้อ เจ้าชู้ของมัน ซึ่งเรื่องพวกนี้ จริงๆแล้ว ผมว่ามันเป็นเพียงช่วงอายุหนึ่ง พอโตกันหน่อย ก็คงคิดกันได้ คงเลิกกันไปเอง เป็นผู้ใหญ่ขึ้นไปตามช่วงอายุ ......แต่ประเด็นก็คือ กับเพื่อนคนนี้ ของผม มันไม่เคยหายเลย สันดานเป็นยังไงก็เป็นอย่างนั้น และ หนักขึ้นไปเรื่อยๆ
เอาล่ะครับ ขอตัดตอนมาถึง เรื่องที่เป็นปัญหาเลยละกันนะครับ ที่ต้องเกริ่นเรื่องที่มาที่ไปของเพื่อนผมก่อน เพราะเพื่อที่จะให้ทุกคนได้เข้าใจนิสัย และ รู้ว่าเพื่อนผมคนนี้มันเป็นยังไง จริงๆมันมีเบื้องลึก เรื่องปัญหา เรื่องชีวิต เรื่องครอบครัวมันมากมาย ที่ทำให้มันเป็นคนแบบนี้ ซึ่งเพื่อนทุกคนก็เข้าใจมันดี แต่ตรงนี้ผมขอจะไม่พูดถึงละกันนะครับ
ปล. เพื่อนสดวกในการเล่าเรื่อง ผมขอใช้ชื่อแทน เรียกเพื่อนคนนี้ว่า นาย ปกร ละกันนะครับ
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อช่วงประมาร ปี2 ปี3 ในลั้วมหาลัย ซึ่ง ณ เวลานั้น ผมได้เรียนจบไปแล้ว ที่ผมจบไวก่อนเพื่อน เพราะผมเรียกเรียนสายวิชาชีพ และ ไปศึกษาเอานอกตำราในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ โดยไม่ได้เรียนเพื่อใบปริญญา ณ เวลานั้น ผม กับ ปกร ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน ไม่ค่อยได้เที่ยวกัน ไปไหนมาไหนกันเหมือนเช่นเคย เพราะเราต่างมีหน้าที่ คนนึงเรียน คนนึงทำงาน จริงๆมันก็ไม่ค่อยเรียนเท่าไหร่หรอก แล้ว ก็มีน้อยใจผมอยู่บ้าง เวลามันชวนผมเที่ยว แล้วผม ปฏิเสธ แต่มันก็พอเข้าใจผมดี ทีนี้ พอผมไม่ค่อยได้เจอมัน ไม่ค่อยได้ติดต่อมัน คุยกันบ่อยเหมือนเคย มันก็เลยทำให้ผมไม่ค่อยได้รับรู้ และ รับทรายเรื่องราวชีวิตของมันเท่าไหร่ จะรู้ ก็แค่เฉพาะเรื่องราวต่างๆ ที่มันอัพเดตลงเฟชบุ๊ค ก็เห็นความเปลี่ยนแปลงอยู่บ้าง อย่างมันไปสักมาก็จะถ่ายรูปตัวเอง แบบ ถอดเสื้อโชว์ตลอด ไประเบิดหูมาให้กว้างแล้วกว้างอีก เห็นว่ามันเที่ยวบ่อยขึ้น หน้าเฟชมีแต่รูปถ่ายกะสาวที่มันควงเวลาไปตี๊ดกันในบับ รูปบรากุ ที่เห็นเป็นเรื่องปกติ เมื่อเข้าไปส่องมัน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร มีเตือนๆมันไปบ้าง ว่าเฮ้ย อ่ะเบาๆหน่อยก็ได้นะ ตั้งใจเรียนบ้าง แต่มันก็ไม่ค่อยจะฟังจะเชื่อเท่าไหร่ ผมก็ปล่อยมันไป คิดว่าอีกหน่อยเดี๋ยวก็พอ เดี๋ยวก็คิดได้เอง
.....แต่สุดท้าย สิ่งที่มันทำ มันไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น เมื่อผมได้มีโอกาสคุยกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง ที่เข้าไปเรียน มหาลัยเดียวกันกับไอ ปกร !
ตี5 พอดี ผมคงต้องไปอาบน้ำ ไปเปิดร้าน แล้ว ก็เตรียมส่งของก่อน พอดีค้างงานไว้ ผมพิมพ์ในมือถือครับ เลยพิมพ์ได้ช้า โทรศัพท์ 3G ใช้หมดแล้วด้วย เดี๋ยวเย็นๆผมค่อยมาต่อละกันนะครับ เผื่อ ไม่มีคนสนใจกระทู้ผม ผมจะได้ ไปหาทางออก ทางแก้ และ พยายามคิด พยายาม ช่วยเพื่อนด้วยตัวเอง
หากเพื่อน คนใกล้ชิดของคุณ เผลอไปขึ้นหลังเสือ แต่เราเตือนแล้วเค้ากลับไม่ฟัง คุณจะมีวิธีการยังไง ที่จะทำให้เขาลงมาครับ?
จริงๆผมก็เคยใช้พันทิป ในการตั้งคำถามนู่นนี่มาก่อนนะครับ แต่กระทู้นี้ เป็นกระทูเดียวของผม ที่ผมตั้งขึ้นมา เพื่อที่อยากจะขอความช่วยเหลือจริงๆ และ เรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ซีเรียสมากจริงๆครับ จึงอยากจะขอความกรุณา ขอความเห็น จากทุกๆคนในนี้ ช่วยกันคิดหาแนวทางที่ดีที่สุดให้ผม เพื่อที่ผมจะได้ช่วยเพื่อนคนนึง ของผมได้
เรื่องมันมีอยู่ว่า ช่วงตอนสมัยผมเรียน ม.ปลาย ผมได้รู้จักกับเพื่อนคนนึง ซึ่งจริงๆแล้ว เพื่อนคนนี้ เป็นเพื่อนของเพื่อนผมอีกที ที่เพื่อนพามาให้รู้จัก และ ก็ได้ทำความรู้จักกัน ก็เหมือนเป็นเพื่อนของเพื่อนรู้จักกันปกติ แต่ก็มีไปเที่ยวกันบ้าง เข้ากลุ่มกันบ้าง จนผมได้สนิทกับมันมากจริงๆ และ เริ่มรู้ตัวตนของกันและกัน ทำให้ผมได่รู้ว่า มันคือเพื่อนที่ดีมาก และ ดีมากที่สุดคนนึงของผม แม้เราจะรู้จักกันได้ไม่นาน แค่รู้จักกันได้ไม่ถึงเดือน ตอนผมมีปัญหา เพื่อนที่คบกันมาเป็นปีๆกับไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของผม แต่ก็กลับเป็นมันเนี่ยแหละ ที่เข้าใจ และ ตั้งแต่ผมรู้จักกับมันมา มันเป็นเพื่อนของผมคนนึงในกลุ่ม ที่ถ้ามันคบหรือมองใครเป็นเพื่อนแล้ว มันจะไม่มีทางมองเพื่อนไม่ดี หรือ เอามาพูดมานินทารับหลังเลย แม้แต่เรื่องเดียว มีแต่มันช่วยเหลือชื่นชมเรา ซึ่งตั้งแต่เราคบกันมา ผมยังไม่เคยได้ยินมันด่าเพื่อนคนไหนให้ผมฟังเลย แม้แต่นิดเดียว คือ บอกได้เลยว่ามันเป็นเพื่อนที่ใจมากๆคนนึง
ทีนี้มาถึงข้อเสียมันบ้าง ในเสียย่อมมีดี ในดีย่อมมีเสียเสมอ เพื่อนผม มันก็เป็นคนนึงที่มีข้อเสียที่สุดโต่งอยู่เยอะพอสมควร ชนิดที่เรียกว่า เพื่อนในกลุ่มรู้กันดี ว่ายากจะเยียวยา แต่ก็รับได้เสมอ หนึ่งเลย คือมันเป็นคนที่ค่อนข้างมั่นใจในตัวเองสูงมาก และ ด้วยที่มันหน้าตาดีมาก(ดีที่สุดในกลุ่มเพื่อนไม่ว่ามันจะเดินไปกับกลุ่มไหน) ทำให้มันเป็นคนที่ค่อนข้างขี้เก็กพอสมควร นอกจากนี้ยังมีนิสัยห้าวตามประสาเด็กวัยรุ่น ที่ชอบท้าตีท้าไฟว้ ใครมองหน้าหน่อยไม่ได้ ใครมาแตะต้อง มายุ่งกะเพื่อนกูทำเพื่อนกูไม่ได้ กูไม่ยอม แล้ว ก็นิสัยขี้หม้อ เจ้าชู้ของมัน ซึ่งเรื่องพวกนี้ จริงๆแล้ว ผมว่ามันเป็นเพียงช่วงอายุหนึ่ง พอโตกันหน่อย ก็คงคิดกันได้ คงเลิกกันไปเอง เป็นผู้ใหญ่ขึ้นไปตามช่วงอายุ ......แต่ประเด็นก็คือ กับเพื่อนคนนี้ ของผม มันไม่เคยหายเลย สันดานเป็นยังไงก็เป็นอย่างนั้น และ หนักขึ้นไปเรื่อยๆ
เอาล่ะครับ ขอตัดตอนมาถึง เรื่องที่เป็นปัญหาเลยละกันนะครับ ที่ต้องเกริ่นเรื่องที่มาที่ไปของเพื่อนผมก่อน เพราะเพื่อที่จะให้ทุกคนได้เข้าใจนิสัย และ รู้ว่าเพื่อนผมคนนี้มันเป็นยังไง จริงๆมันมีเบื้องลึก เรื่องปัญหา เรื่องชีวิต เรื่องครอบครัวมันมากมาย ที่ทำให้มันเป็นคนแบบนี้ ซึ่งเพื่อนทุกคนก็เข้าใจมันดี แต่ตรงนี้ผมขอจะไม่พูดถึงละกันนะครับ
ปล. เพื่อนสดวกในการเล่าเรื่อง ผมขอใช้ชื่อแทน เรียกเพื่อนคนนี้ว่า นาย ปกร ละกันนะครับ
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อช่วงประมาร ปี2 ปี3 ในลั้วมหาลัย ซึ่ง ณ เวลานั้น ผมได้เรียนจบไปแล้ว ที่ผมจบไวก่อนเพื่อน เพราะผมเรียกเรียนสายวิชาชีพ และ ไปศึกษาเอานอกตำราในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ โดยไม่ได้เรียนเพื่อใบปริญญา ณ เวลานั้น ผม กับ ปกร ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน ไม่ค่อยได้เที่ยวกัน ไปไหนมาไหนกันเหมือนเช่นเคย เพราะเราต่างมีหน้าที่ คนนึงเรียน คนนึงทำงาน จริงๆมันก็ไม่ค่อยเรียนเท่าไหร่หรอก แล้ว ก็มีน้อยใจผมอยู่บ้าง เวลามันชวนผมเที่ยว แล้วผม ปฏิเสธ แต่มันก็พอเข้าใจผมดี ทีนี้ พอผมไม่ค่อยได้เจอมัน ไม่ค่อยได้ติดต่อมัน คุยกันบ่อยเหมือนเคย มันก็เลยทำให้ผมไม่ค่อยได้รับรู้ และ รับทรายเรื่องราวชีวิตของมันเท่าไหร่ จะรู้ ก็แค่เฉพาะเรื่องราวต่างๆ ที่มันอัพเดตลงเฟชบุ๊ค ก็เห็นความเปลี่ยนแปลงอยู่บ้าง อย่างมันไปสักมาก็จะถ่ายรูปตัวเอง แบบ ถอดเสื้อโชว์ตลอด ไประเบิดหูมาให้กว้างแล้วกว้างอีก เห็นว่ามันเที่ยวบ่อยขึ้น หน้าเฟชมีแต่รูปถ่ายกะสาวที่มันควงเวลาไปตี๊ดกันในบับ รูปบรากุ ที่เห็นเป็นเรื่องปกติ เมื่อเข้าไปส่องมัน ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร มีเตือนๆมันไปบ้าง ว่าเฮ้ย อ่ะเบาๆหน่อยก็ได้นะ ตั้งใจเรียนบ้าง แต่มันก็ไม่ค่อยจะฟังจะเชื่อเท่าไหร่ ผมก็ปล่อยมันไป คิดว่าอีกหน่อยเดี๋ยวก็พอ เดี๋ยวก็คิดได้เอง
.....แต่สุดท้าย สิ่งที่มันทำ มันไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น เมื่อผมได้มีโอกาสคุยกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง ที่เข้าไปเรียน มหาลัยเดียวกันกับไอ ปกร !
ตี5 พอดี ผมคงต้องไปอาบน้ำ ไปเปิดร้าน แล้ว ก็เตรียมส่งของก่อน พอดีค้างงานไว้ ผมพิมพ์ในมือถือครับ เลยพิมพ์ได้ช้า โทรศัพท์ 3G ใช้หมดแล้วด้วย เดี๋ยวเย็นๆผมค่อยมาต่อละกันนะครับ เผื่อ ไม่มีคนสนใจกระทู้ผม ผมจะได้ ไปหาทางออก ทางแก้ และ พยายามคิด พยายาม ช่วยเพื่อนด้วยตัวเอง