อ่านกระทู้ ประสบการณ์ผีๆ ของเพื่อนๆ ก็อยากจะแชร์ประสบการณ์ที่ตัวเองเคยเจอมาบ้าง ขาดตกบกพร่องยังไงต้อขออภัยด้วยนะคะ
เข้าเรื่องเลยกันเลยค่ะ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้วค่ะ จำได้ไม่เคยลืม
ตอนนั้นเราอยู่ปี 2 เราเรียนมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดเหนือสุดของของภาคเหนือ ปีแรกโดนบังคับให้อยู่หอใน พออยู่ปีสองเราก็หาหอนอกอยู่ จนไปถูกใจกับหอพักแห่งหนึ่ง  ไม่ขอเอ่ยชื่อหอพักนะคะ หอพักแห่งนี้ก็ค่อนข้างที่จะสร้างมานานแล้วค่ะ แต่ไม่ถึงกับโทรมมาก มีอยู่หลายสิบห้อง เป็นหอพักสามชั้น ด้วยราคาค่าเช่าที่ไม่แพง เราเลยตกลงเช่าอยู่ ห้องที่เราอยู่คือห้อง 307 ค่ะ เราก็อยู่ที่นั่นผ่านมาเป็นเวลาหลายเดือนมากแต่ไม่เจออะไร จนกระทั่งมีอยู่คืนนึง เรานอนหลับอยู่แล้วเรารู้สึกเหมือนฝัน เห็นมีคนเป็นเงาดำๆ เป็นรูปร่างคนชัดเจนเลยค่ะมายืนอยู่ปลายเตียง เราพยายามขยับตัวแต่รู้สึกว่าขยับไม่ได้จะพูดก็พูดไม่ได้ พยายามกระดิกนิ้วก็ทำไมได้ รู้สึกได้เลยค่ะว่าเค้าเห็นหน้ามาทางเรา แต่ห้องเรามืดเรามองไม่เห็นหน้าเห็นเป็นเงา เราไม่รู้จะทำยังไงก็สวดมนต์ค่ะ สดบทเดิมซ้ำไปซ้ำมา ต่อสู้สักพักเราก็สะดุ้งตื่น ตื่นขึ้นมานี่หอบเลยค่ะ รู้สึกเหหนื่อยมาก ตกใจ รีบลุกขึ้นมาเปิดไฟแล้วมองรอบห้องเลยค่ะ ปรกฏว่าห้องว่างเปล่าไม่เจออะไร เลยคิดว่าตัวเองฝันไป แต่ด้วยความที่เรายังกลัวอยู่เราเลยเปิดไฟนอนจนถึงเช้าเลยค่ะ คืนต่อมาเเราก็สวดมนต์ไหว้พระก่อนนอน คิดว่าคืนนี้คงไม่มีอะไรละ คงได้หลับสบายสักที อ่ะ ก็ปิดไฟนอน ปรากฏว่าเจ้าเดิมมาอีกแล้วค่าาาาาา คราวนี้คลานขึ้นเตียงมาเลยจ้าาาา ขุ่นพระ !! ลองนึกภาพสภาพเรานอนหงายครึ่งหลับครึ่งตื่น แล้วมีเงาดำๆคลานขึ้นเตียงมา แล้วมานั่งทับอยู่บนหน้าอกเอา ทีนี้ละเรานึกอะไรไม่ออก ถามอะไรไปเค้าก็ไม่พูดไม่จา ไม่เห็นหน้าเหมือนเดิมค่ะ แต่เป็นคนรูปร่างสูงทีเดียว นั่งทับเราอยู่อย่างนั้น เราเริ่มอึดอัดหายใจไม่ออก ตอนนั้นนึกถึงพ่อกับแม่ค่ะ แล้วก็เริ่มสวดมนต์ บทอะไรไม่รู้สวดวกไปวนมาอยู่อย่างนั้นแหละเพราะเราก็จำได้แค่ไม่กี่บท สักพักหลุดค่ะ เราสะดุ้งตื่น เหงื่อแตกพลั่กๆ รีบเปิดไฟทุกดวงในห้องตอนนั้นประมาณตีสามได้ค่ะ เราไม่ยอมนอนจนถึงเช้าเลย เพราะเรากลัวมาก เลยเปิดคอมเล่น คิดว่าพอถึงเช้าเราค่อยนอน จนฟ้าสางค่ะ เจ็ดโมงเราง่วงมากๆวันนั้นไม่มีเรียนด้วยค่ะ ออกไปหาข้าวกินเสร็จปุ๊บเราก็กลับห้องมานอน ทีนี้เราไม่กล้านอนหงายแล้วค่ะ นอนตะแคงข้าง เปิดประตูหลังห้องไว้ให้แสงมันเข้ามา พอเราหลับไปสักพัก เราฝันค่ะ ฝันว่ามีผู้หญิงคนนึงจู่ๆเข้าก็เดินมาที่ห้องเรา เป็นผู้หญิงผอมสูง ผิวขาว สวย ผมยาวสีดำ สวมชุดยาวสีขาว เค้าเข้ามาเราก็เลยถามว่ามีอะไรรึเปล่าคะ เข้ามาทำไม แล้วเธอคนนั้นก็จ้องเราค่ะ ตาน่ากลัวมาก ตอบกลับมาว่า ฉันอยู่ที่นี่มาตั้งนานแล้ว จบคำนั้นเราสะดุ้งตื่นเลยค่ะ ใจนึงก็โมโห ง่วงก็ง่วง คิดในใจ อะไรฟร๊ะ นอนกลางคืนกูก็เจอ แถมนอนกลางวันยังต้องมาเจออีก สามครั้งติดกันไม่มีเว้นสักตอน นอนเมื่อไหร่ก็เจอเมื่อนั้น เราก็เลยไม่สนละง่วง อยากนอน ทั้งด่าทั้งแช่ง คืออารมณ์คนนอนไม่อิ่มแล้วโมโหอ่ะค่ะ เราก็นอนต่อ พอหลับไปสักพัก ฝันอีกค่ะ คราวนี้ฝันเห็นเด็กค่ะคล้ายๆกุมารทอง อายุประมาณ 6 ขวบ ผมจุกกลางหัว นุ่งโจงกระเบนสีทอง ไม่ใส่เสื้อ อ้วนหน่อยๆ แต่หน้าตาน่ารักมาก ยืนอยู่ระเบียงหลังห้อง ในฝันเราก็เดินเข้าไปหา แล้วก็ถามว่า หนู หนูเป็นใคร ทำไมมายู่ที่นี่ น้องไม่ตอบค่ะ แต่บอกเราว่า พี่ๆถ้าพี่ไม่อยากเจอแบบนี้ก็ย้ายออกไปซะ ถ้าพี่ยังอยู่พี่ก็จะเจอแบบนี้ไปเรื่อยๆ แล้วเราก็สะดุ้งตื่นอีกแล้วค่ะ แต่เราก็ยังอยู่ต่อนะคะ เพราะคิดว่า เราก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้เค้านะ ก็เลยลงไปจุดธูปไหว้เจ้าที่หอพักแล้วบอกกับผู้หญิงคนนั้นว่าต่าคนอย่างอยู่เถ้ออออะ ปรากฎว่าเราก็เจออยู่เรื่อยๆค่ะ ผู้หญิงคนเดิม มาตอนหลับ ฝันเห็นทุกคืน บางคืนก็มายืนมองเราข้างเตียงบ้าง อยู่ในส่วนต่างๆของห้องบ้าง คือต่างคนแหละอยู่แหละ แต่เราอยู่ห้องเดียวกันไงคะ ประมาณว่าฉันไม่ยุ่งกับเธอนะ แต่ฉันก็ไม่ไป ฉันจะอยู่ที่นี่ ต้องขอบคุณเป็นอย่างสูงค่ะ ที่เจอแต่ละที นางมาแต่สภาพดีๆ สุดท้ายเราก็อยู่ไม่ได้ค่ะ หาที่ใหม่ได้เราก็ย้ายออกเลย แล้วเราไม่เคยถามใครด้วยว่าห้องนั้นมีประวัติอะไรรึเปล่า สรุปคือ เราจากกันด้วยดีค่ะ ตั้งแต่ย้ายออกมาเราก้ไม่เคยฝันถึงเธออีกเลย

เดี๋ยวมาต่ออีกเรื่องค่ะ เป็นประสบการณ์ผีอำในบ้านตัวเอง