สวัสดีครับพี่ๆเพื่อนๆชาวพันทิพทุกท่าน กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม มีเรื่องอยากขอคำปรึกษาเกี่ยวกับปัญหาการมาสืบทอดธุรกิจต่อจากที่บ้านครับ ขอเริ่มรายละเอียดมีดังนี้ครับ
ผมถูกทางครอบครัวยกให้มาเป็นลูกบุญทำของน้าสาวตั้งแต่ยังไม่ถึง 1 ขวบเนื่องจากปัญหาทางบ้านครับ เพราะฉะนั้นคำว่า "ครอบครัว หรือ ธุรกิจทางบ้าน ต่อจากนี้ไปจะหมายถึงธุรกิจของน้าผมนะครับ"
ปัจจุบันผมอายุ 26 ปี เริ่มทำงานครั้งแรกตอน ม.6 โดยไปเป็นพนักงาน Part Time ตามร้านอาหารหรือร้านสะดวกซื้อต่างๆจนกระทั่งจบ ป.ตรี และได้เริ่มทำงานในตำแหน่ง Sales จนกระทั่งถึงอายุ 25 ปลายๆ ก็เริ่มถูกน้า (เจ้าของกิจการ) ทาบทามให้กลับมาช่วยกิจการต่อที่บ้านครับ โดยให้เหตุผลว่าเค้าจะวางมือแล้วอยากให้ผมกลับมาช่วยหรือรับกิจการต่อจากเค้าที ซึ่งผมก็ได้ตอบตกลงครับและทุกๆอย่างมันก็เริ่มขึ้นครับ....
ธุรกิจของที่บ้านของผมเป็นธุรกิจครอบครัวเล็กๆครับ เป็นธุรกิจผลิตอาหารชนิดหนึ่งขายส่งให้กับพ่อค้าแม่ค้ารับไปขายต่ออีกทอดหนึ่ง หลังจากลาออกจากงานบริษัทแล้วจนถึงปัจจุบันผมเริ่มงานกับทางบ้านได้ประมาณ 4 เดือนแล้วครับ ปัญหาหลักที่ผมหนักใจมาก แบ่งเป็น 2 ส่วนหลักคือ 1.เรื่องทัศนคติของน้า และ 2.เรื่องคนงานเก่าที่เก๋าเกมส์
1.เรื่องทัศนคติของน้า (เจ้าของกิจการ)
1.1 ในครั้งแรกที่ตกลงมาทำงานนั้นน้าเค้าตกลงที่จะสอนงานผม แต่พอมาทำจริงๆแล้ว เค้าไม่สอนอะไรเลยครับ ปล่อยให้ผมลงไปเรียนรู้เองทั้งหมด ทำให้หลายครั้งผมทำผิดพลาดไป เช่น การคิดราคาลูกค้าแต่ละรายไม่เท่ากัน , สูตรอาหารของลูกค้าบางรายไม่เหมือนกัน
1.2 เค้ามักจะชอบบอกว่า ถ้าอะไรไม่รู้ให้ถามลูกน้องเอา เพราะพวกเค้ารู้หมดแล้ว ปัญหามันคือคนงานเก่ายิ่งเค้ารู้ว่าเราใหม่ เค้าก็พยายามข่มครับ ยิ่งถามเค้า เค้าก็ยิ่งข่ม ผมจึงไม่ค่อยอยากจะถาม
1.3 ด้วยการที่เค้าไม่ได้สอนอะไรผม บางครั้งผมก็ทำผิดพลาดบ้าง เค้าก็มักจะตำหนิหรือด่าผมต่อหน้าคนงานแรงๆ
1.4 เวลาลูกน้องทำผิดหรือไม่ถูกต้อง เค้าก็จะไม่ให้ผมพูดหรือตำหนิอะไรลูกน้องเพราะกลัวว่าลูกน้องจะพากันลาออกหมดแล้วจะไม่มีคนทำงาน
1.5 เวลาลูกค้าติดหนี้ เค้าไม่ค่อยยอมจดครับ แต่ชอบใช้วิธีให้จำ ซึ่งเค้ามีความเชื่อว่า การจำดีกว่าการจด
1.6 ผมพยายามคุยกับเค้าให้ลองหาวิธีลดต้นทุนสินค้าลง เช่น ลองหาซัพพลายใหม่ๆ ที่คุณภาพวัตถุดิบใกล้เคียงกัน แต่ราคาถูกกว่า หรือสั่งจำนวนเพื่อต่อรองราคา ก็ไม่ยอมครับ
1.7 ตอนนี้คนงานในร้านผมค่อนข้าง Over กว่างานที่มีอยู่มากครับ เคยลองนั่งคุยกันว่าเราจะทำอะไรเพื่อแก้ปัญหานี้ดี เช่น ขยายไลน์สินค้าเพิ่มมั๊ย แต่ก็ได้รับการปฏิเสธ
1.8 เคยนั่งเปิดใจคุยกับเค้าดีๆถึงแนวคิด และวิธีการทำงานต่างๆ ที่ผมอยากลองทำ เค้าพูดมาสั้นๆว่า "ได้...แต่ต้องรอให้เค้าไม่อยู่ก่อน ถ้าตราบใดที่เค้ายังอยู่ ก็ต้องทำตามวิธีของเค้าเท่านั้น"
2.เรื่องคนงานเก่าที่เก๋าเกมส์
2.1 เวลางานให้เริ่มงานคือ 9 โมงครับ แต่ทุกวันนั้นเค้าเริ่มทำงานกัน 10 โมง ผมพูดหรือสั่งเค้าจะไม่สนใจและทำตามครับ ต้องเป็นน้าผมลงมาสั่งงานเท่านั้นถึงจะทำ แต่ก็จะทำเฉพาะวันที่น้าลงมาสั่งงานเอง ถ้าไม่สั่งก็เหมือนเดิม 10 โมง
2.2 เวลาที่ผมเข้าไปถามรายละเอียดงาน คนพวกนี้ก็มักจะไม่ค่อยยอมบอกหรือบอกแค่คร่าวๆแบบผ่านๆขอไปทีครับ
2.3 เวลาผลิตสินค้าก็ทำแบบขอไปที ทำแบบไม่ดู Order ของลูกค้าว่ามีมากหรือมีน้อย จนบางครั้งของมันเหลือเยอะมากครับ ก็ต้องยอมทิ้งบาง (อาหารที่ทำเป็นของสดขายวันต่อวันไม่เก็บครับ) ต้องคอยเดินดูและกะของให้พอดีเองครับ เค้าจะไม่สนใจกะของให้ว่าพอ หรือ ขาด หรือ เยอะเกินไปหรือเปล่า จนผมเคยคุยกับน้าครับว่า ถ้าเป็นแบบนี้เราขาดทุน ลองหาวิธีการแก้ดูมั๊ย เช่น เรียกมาคุยให้หมดว่า ถ้าทำของออกมาโดยไม่ดู Order ลูกค้า แล้วของเหลือเยอะมากจะต้องช่วยกันจ่าย หรือวิธีการอื่นๆก็ได้เป็นต้น แต่น้าผมก็ไม่เอาครับบอกแต่ว่า ถ้าขืนทำแบบนั้นไปคนงานไม่พอใจมันลาออกหมดจะทำกันไหวมั๊ย คิดสิ๊??? คนไม่ได้หาง่ายๆนะ เพราะฉะนั้นก็...ช่างมันเถอะ
2.4 มีคนงานอยู่หนึ่งคน เคยทำที่นี่เมื่อนานมาแล้วและออกไป แล้วกลับเข้ามาทำใหม่ครับ ชอบวางตัวเป็นเถ้าแก่สั่งคนงานคนอื่นข้ามหน้าข้ามตาผมกับน้าเสมอ หลายครั้งที่ผมจะสั่งงาน แต่มันก็สั่งก่อนผม (ผิดที่ผมเป็นคนพูดช้าด้วยครับ) หรือสั่งไปแล้วมันกลับบอกลูกน้องคนอื่นให้ทำอีกอย่างครับ ความรู้สึกเหมือนถูกหักหน้า และยิ่งนับวันมันก็เริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆครับ ด้วยความที่งานหลายๆอย่างผมไม่ค่อยรู้ เช่น การผสมของ การกะปริมาณ ก็มักจะถูกพูดด้วยคำพูดเหน็บแหนบตลอดเวลา จนบางทีผมอยากจะด่ากลับมาก แต่ก็มักจะโดนน้าผมเบรคและตำหนิแทน
สรุปคือ ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับปัญหาเหล่านี้ดีครับพยายามจะเรียนรู้งาน แต่งานบางอย่างก็ต้องไปรับคำแนะนำ ซึ่งจากน้าผมด้วยความที่แกเป็นคนหัวโบราณมากก็ไม่ค่อยจะยอมบอกหรือสอนอะไร พอถามก็จะถูกด่าและบอกแบบไม่ตรงประเด็นที่ผมต้องการทุกครั้ง พอถามคนงานมันก็บอกแบบขอไปทีบอกแบบผ่านๆ และมันก็ยิ่งได้ใจว่ามันเหนือกว่าเรา มันก็กดเราครับ ผมรู้สึกหนักใจมากไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดีครับ จะกัดฟันอดทนต่อสู้ต่อและหาทางแก้ปัญหาเหล่านี้ไปให้ได้ หรือจะยอมถอยออกมากลับไปทำงานออฟฟิศเหมือนที่เคยทำมาดีครับ
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยอย่างสูงมาก ณ ที่นี้ด้วยครับ
รบกวนพี่ๆเพื่อนๆช่วยแนะนำผมทีครับ ขอขอบพระคุณล่วงหน้ามากครับ
**แก้ไขคำผิดครับ**
ขอคำปรึกษาเรื่องการเข้ามารับธุรกิจต่อจากทางบ้าน
ผมถูกทางครอบครัวยกให้มาเป็นลูกบุญทำของน้าสาวตั้งแต่ยังไม่ถึง 1 ขวบเนื่องจากปัญหาทางบ้านครับ เพราะฉะนั้นคำว่า "ครอบครัว หรือ ธุรกิจทางบ้าน ต่อจากนี้ไปจะหมายถึงธุรกิจของน้าผมนะครับ"
ปัจจุบันผมอายุ 26 ปี เริ่มทำงานครั้งแรกตอน ม.6 โดยไปเป็นพนักงาน Part Time ตามร้านอาหารหรือร้านสะดวกซื้อต่างๆจนกระทั่งจบ ป.ตรี และได้เริ่มทำงานในตำแหน่ง Sales จนกระทั่งถึงอายุ 25 ปลายๆ ก็เริ่มถูกน้า (เจ้าของกิจการ) ทาบทามให้กลับมาช่วยกิจการต่อที่บ้านครับ โดยให้เหตุผลว่าเค้าจะวางมือแล้วอยากให้ผมกลับมาช่วยหรือรับกิจการต่อจากเค้าที ซึ่งผมก็ได้ตอบตกลงครับและทุกๆอย่างมันก็เริ่มขึ้นครับ....
ธุรกิจของที่บ้านของผมเป็นธุรกิจครอบครัวเล็กๆครับ เป็นธุรกิจผลิตอาหารชนิดหนึ่งขายส่งให้กับพ่อค้าแม่ค้ารับไปขายต่ออีกทอดหนึ่ง หลังจากลาออกจากงานบริษัทแล้วจนถึงปัจจุบันผมเริ่มงานกับทางบ้านได้ประมาณ 4 เดือนแล้วครับ ปัญหาหลักที่ผมหนักใจมาก แบ่งเป็น 2 ส่วนหลักคือ 1.เรื่องทัศนคติของน้า และ 2.เรื่องคนงานเก่าที่เก๋าเกมส์
1.เรื่องทัศนคติของน้า (เจ้าของกิจการ)
1.1 ในครั้งแรกที่ตกลงมาทำงานนั้นน้าเค้าตกลงที่จะสอนงานผม แต่พอมาทำจริงๆแล้ว เค้าไม่สอนอะไรเลยครับ ปล่อยให้ผมลงไปเรียนรู้เองทั้งหมด ทำให้หลายครั้งผมทำผิดพลาดไป เช่น การคิดราคาลูกค้าแต่ละรายไม่เท่ากัน , สูตรอาหารของลูกค้าบางรายไม่เหมือนกัน
1.2 เค้ามักจะชอบบอกว่า ถ้าอะไรไม่รู้ให้ถามลูกน้องเอา เพราะพวกเค้ารู้หมดแล้ว ปัญหามันคือคนงานเก่ายิ่งเค้ารู้ว่าเราใหม่ เค้าก็พยายามข่มครับ ยิ่งถามเค้า เค้าก็ยิ่งข่ม ผมจึงไม่ค่อยอยากจะถาม
1.3 ด้วยการที่เค้าไม่ได้สอนอะไรผม บางครั้งผมก็ทำผิดพลาดบ้าง เค้าก็มักจะตำหนิหรือด่าผมต่อหน้าคนงานแรงๆ
1.4 เวลาลูกน้องทำผิดหรือไม่ถูกต้อง เค้าก็จะไม่ให้ผมพูดหรือตำหนิอะไรลูกน้องเพราะกลัวว่าลูกน้องจะพากันลาออกหมดแล้วจะไม่มีคนทำงาน
1.5 เวลาลูกค้าติดหนี้ เค้าไม่ค่อยยอมจดครับ แต่ชอบใช้วิธีให้จำ ซึ่งเค้ามีความเชื่อว่า การจำดีกว่าการจด
1.6 ผมพยายามคุยกับเค้าให้ลองหาวิธีลดต้นทุนสินค้าลง เช่น ลองหาซัพพลายใหม่ๆ ที่คุณภาพวัตถุดิบใกล้เคียงกัน แต่ราคาถูกกว่า หรือสั่งจำนวนเพื่อต่อรองราคา ก็ไม่ยอมครับ
1.7 ตอนนี้คนงานในร้านผมค่อนข้าง Over กว่างานที่มีอยู่มากครับ เคยลองนั่งคุยกันว่าเราจะทำอะไรเพื่อแก้ปัญหานี้ดี เช่น ขยายไลน์สินค้าเพิ่มมั๊ย แต่ก็ได้รับการปฏิเสธ
1.8 เคยนั่งเปิดใจคุยกับเค้าดีๆถึงแนวคิด และวิธีการทำงานต่างๆ ที่ผมอยากลองทำ เค้าพูดมาสั้นๆว่า "ได้...แต่ต้องรอให้เค้าไม่อยู่ก่อน ถ้าตราบใดที่เค้ายังอยู่ ก็ต้องทำตามวิธีของเค้าเท่านั้น"
2.เรื่องคนงานเก่าที่เก๋าเกมส์
2.1 เวลางานให้เริ่มงานคือ 9 โมงครับ แต่ทุกวันนั้นเค้าเริ่มทำงานกัน 10 โมง ผมพูดหรือสั่งเค้าจะไม่สนใจและทำตามครับ ต้องเป็นน้าผมลงมาสั่งงานเท่านั้นถึงจะทำ แต่ก็จะทำเฉพาะวันที่น้าลงมาสั่งงานเอง ถ้าไม่สั่งก็เหมือนเดิม 10 โมง
2.2 เวลาที่ผมเข้าไปถามรายละเอียดงาน คนพวกนี้ก็มักจะไม่ค่อยยอมบอกหรือบอกแค่คร่าวๆแบบผ่านๆขอไปทีครับ
2.3 เวลาผลิตสินค้าก็ทำแบบขอไปที ทำแบบไม่ดู Order ของลูกค้าว่ามีมากหรือมีน้อย จนบางครั้งของมันเหลือเยอะมากครับ ก็ต้องยอมทิ้งบาง (อาหารที่ทำเป็นของสดขายวันต่อวันไม่เก็บครับ) ต้องคอยเดินดูและกะของให้พอดีเองครับ เค้าจะไม่สนใจกะของให้ว่าพอ หรือ ขาด หรือ เยอะเกินไปหรือเปล่า จนผมเคยคุยกับน้าครับว่า ถ้าเป็นแบบนี้เราขาดทุน ลองหาวิธีการแก้ดูมั๊ย เช่น เรียกมาคุยให้หมดว่า ถ้าทำของออกมาโดยไม่ดู Order ลูกค้า แล้วของเหลือเยอะมากจะต้องช่วยกันจ่าย หรือวิธีการอื่นๆก็ได้เป็นต้น แต่น้าผมก็ไม่เอาครับบอกแต่ว่า ถ้าขืนทำแบบนั้นไปคนงานไม่พอใจมันลาออกหมดจะทำกันไหวมั๊ย คิดสิ๊??? คนไม่ได้หาง่ายๆนะ เพราะฉะนั้นก็...ช่างมันเถอะ
2.4 มีคนงานอยู่หนึ่งคน เคยทำที่นี่เมื่อนานมาแล้วและออกไป แล้วกลับเข้ามาทำใหม่ครับ ชอบวางตัวเป็นเถ้าแก่สั่งคนงานคนอื่นข้ามหน้าข้ามตาผมกับน้าเสมอ หลายครั้งที่ผมจะสั่งงาน แต่มันก็สั่งก่อนผม (ผิดที่ผมเป็นคนพูดช้าด้วยครับ) หรือสั่งไปแล้วมันกลับบอกลูกน้องคนอื่นให้ทำอีกอย่างครับ ความรู้สึกเหมือนถูกหักหน้า และยิ่งนับวันมันก็เริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆครับ ด้วยความที่งานหลายๆอย่างผมไม่ค่อยรู้ เช่น การผสมของ การกะปริมาณ ก็มักจะถูกพูดด้วยคำพูดเหน็บแหนบตลอดเวลา จนบางทีผมอยากจะด่ากลับมาก แต่ก็มักจะโดนน้าผมเบรคและตำหนิแทน
สรุปคือ ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับปัญหาเหล่านี้ดีครับพยายามจะเรียนรู้งาน แต่งานบางอย่างก็ต้องไปรับคำแนะนำ ซึ่งจากน้าผมด้วยความที่แกเป็นคนหัวโบราณมากก็ไม่ค่อยจะยอมบอกหรือสอนอะไร พอถามก็จะถูกด่าและบอกแบบไม่ตรงประเด็นที่ผมต้องการทุกครั้ง พอถามคนงานมันก็บอกแบบขอไปทีบอกแบบผ่านๆ และมันก็ยิ่งได้ใจว่ามันเหนือกว่าเรา มันก็กดเราครับ ผมรู้สึกหนักใจมากไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดีครับ จะกัดฟันอดทนต่อสู้ต่อและหาทางแก้ปัญหาเหล่านี้ไปให้ได้ หรือจะยอมถอยออกมากลับไปทำงานออฟฟิศเหมือนที่เคยทำมาดีครับ
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยอย่างสูงมาก ณ ที่นี้ด้วยครับ
รบกวนพี่ๆเพื่อนๆช่วยแนะนำผมทีครับ ขอขอบพระคุณล่วงหน้ามากครับ
**แก้ไขคำผิดครับ**