เรื่องมันมีอยู่ว่า...ตอนนี้เราคบกับแฟนมาเกือบจะ9เดือนแล้ว เราทั้งคู่ต่างฝ่ายต่างรักกัน แต่สำหรับเรา เราคิดว่าเค้าไม่ได้รักเราเท่าที่เรารักเค้า เราเป็นคนที่รักใคนแล้วไม่เผื่อใจ ส่วนเค้าคิดว่าการรักตัวเองก่อนมันจะดีกว่าเมื่อเราไปรักคนอื่น เค้าเป็นคนตรงๆมีอะไรก็พูด แต่บางครั้งคำที่เค้าพูดมันทำร้ายจิตใจเรามากๆ เราไม่เคยเจอคนแบบเค้าที่พาเราไปเที่ยวหลายๆที่ที่เราอยากไป เค้าดูมีอนาคตดูมีความมั่นคง ส่วนเราก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังตั้งใจเรียนเพืาออนาคต และคิดว่าไม่มีผู้ชายดีๆที่ไหนเค้าเลือกคนที่โง่หรอก เค้าต้องเลือกคนที่ทั้งสวยและเก่ง ไม่ใช่มาเกาะเค้ากินไปวันๆ เพราะพ่อแม่เราก้สอนมาเช่นกัน เราคิดว่าโตขึ้นมาเราจะสร้างครอบครัวที่ดีไม่ให้น้อยหน้ากว่าคนอื่น จนวันหนึ่งเราได้เจอกับแม่ของเค้า เราเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้เข้าหาแม่ของเค้า เราชอบที่ครอบครัวเค้สดีกับเรา เพราะเราเป็นคนที่คิดว่าถ้ารักเค้าแล้วก้ต้อวรักครอยครัวเค้าด้วยและเราก็ต้องทำตัวให้ครอบครัวเค้ารักเราด้วยเช่นกัน เราเจอแม่เค้าครั้งที่สาม เราได้คุยกันถึงเรื่องครอบครัวของเรา เรามีพี่ชายกับน้องชาย เราเป็นลูกผู้หญิงคนกลาง แต่พี่ชายเราคนละพ่อกับเรา เราก็คุยกันปกติ หลังตากวันนั้นสองวัน แฟนเราเริ่มผิดปกติ เรารู้สึกได้ เราเลยถามเค้าว่า'เป็นอะไร' เค้าตอบว่า'เบื่อๆเซงๆ' เราเลยถามต่อไปว่า'เรื่องอะไร ไหนลองบอกหมอมาสิ่' ตอนแรกเค้าเหมือนจะไม่ได้พูดไร แต่สุดท้ายเค้าก็พูดมาว่า 'เรื่องของเราสองคนนีาแหละ คิดว่าเราสองคนจะไปกันรอดไหม' ซึ่งเค้าไม่เคยพูดแบบนี้กับเรา กลับเป็นเราที่เคยถามเค้าว่าจะรอดไหม แต่เค้าก็ตอบทุกครั้งว่า 'รอด' แต่ตอนนี้ดูเหมือนอะไรๆก็เปลี่ยนไปเมื่อเค้าบอกว่าแม่เค้าไม่โอเคกับเราเพราะเรื่องครอบครัวที่พี่ของเราคนละพ่อกัน เราไม่รู้ว่าเค้าคิดยังไง แต่เราแค่เลือกเกิดไม่ได้ ถึงเราจะคนละพ่อเราก้ยังเป็นครอบครัว ไม่ได้ยากจน พอมีพอกิน เราไม่เคยสร้างความเดือดร้อนอะไรให้ใคร แต่ทำไมเค้าถึงกลับไม่ชอบเรา พอเราเจอแบบนี้เราก็ไปต่อไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะต้องเลิกกันวันไหน นั่นก็แม่ของเค้า เค้าก้ต้องฟังอยู่แล้ว แล้วในเมื่อเค้าติดลบกับเราแล้ว เราจะต้องทำยังไงต่อไป เราเหนื่อย เราท้อน้ะ ทั้งๆที่เรารักเค้ามาก เรายอมรับว่าเราก็หวังในตัวเค้าเหมือนกัน เราไม่ได้อยากเลิก คบใครก็อยากคบให้ได้ตลอดรอดฝั่ง ไม่ใช่คบๆเลิกๆ ถ้าเป็นตัวคุณ คุณจะทำยังไง?