จากกระทู้ที่แล้ว....
http://ppantip.com/topic/33652290
เราเดินทางกลับออกจากรุงเซ็นต์ เวลาตีสามของวันที่สิบสอง เพราะเครื่องขึ้นเวลาตีห้าเศษๆ ตอนนี้ก็มีเรื่องให้ลุ้นอีกแล้ว เพราะเรื่องที่ต้องเสียค่ากระเป๋านี่ละค่ะ เราจ่ายที่เคาน์เตอร์อย่างตอนขามาไม่ได้แล้ว ต้องวิ่งไปที่ศูนย์ที่ทำงานโดยของสาววัยเดียวกับกับดิฉัน ที่ดูเหมือนไม่ค่อยคล่องกับการใช้คอมพิวเตอร์ และ ไม่พูดอังกฤษ งานการจึงเชื่องช้า กว่าจะคิวของดิฉันกินเวลาไปยี่สิบกว่านาที แล้วของดิฉันอีกก็กินเวลาเข้าไปโข จนพนักงานของสายการบินต้องมายืนคอยด้วยความกระสับกระส่าย เพราะมันจวนเจียนเต็มที่...
กว่าจะวิ่งไปขึ้นเครื่องได้อีก เล่นเอาใจหายใจคว่ำไปหมด
เครื่องพาเรากลับไปยังทิศทางเดิม คือ สู่ริก้า แต่แวะแค่เปลี่ยนเครื่องสี่สิบกว่านาที จากนั้นก็บินตรงสู่ปารีส ถึงเวลาประมาณสิบโมงเช้า เราต้องมานั่งกินกาแฟคอยกันไปอีกสำหรับที่จะต้องขึ้นรถไฟกลับบ้านในเวลาบ่ายสองโมง...
คุณพ่อบ้านและเจ้าหมาจุ๊กกี้มารับดิฉัน มันส่งเสียงครวญครางร้องไห้หาราวเจ็บเจียนตายที่ทิ้งไปหลายวัน...ตั้งใจจะไปส่งคุณต๋อยด้วย แต่คุณลูกสาวมารับ
แบบเซอร์ไพรส์..
ปฏิทินแม่บ้านปัจฉิมวัย....ในฝรั่งเศส!! ตอนสิบห้า ภาคสรุปของตะลุยเที่ยว Saint Petersburg, Russia
เราเดินทางกลับออกจากรุงเซ็นต์ เวลาตีสามของวันที่สิบสอง เพราะเครื่องขึ้นเวลาตีห้าเศษๆ ตอนนี้ก็มีเรื่องให้ลุ้นอีกแล้ว เพราะเรื่องที่ต้องเสียค่ากระเป๋านี่ละค่ะ เราจ่ายที่เคาน์เตอร์อย่างตอนขามาไม่ได้แล้ว ต้องวิ่งไปที่ศูนย์ที่ทำงานโดยของสาววัยเดียวกับกับดิฉัน ที่ดูเหมือนไม่ค่อยคล่องกับการใช้คอมพิวเตอร์ และ ไม่พูดอังกฤษ งานการจึงเชื่องช้า กว่าจะคิวของดิฉันกินเวลาไปยี่สิบกว่านาที แล้วของดิฉันอีกก็กินเวลาเข้าไปโข จนพนักงานของสายการบินต้องมายืนคอยด้วยความกระสับกระส่าย เพราะมันจวนเจียนเต็มที่...
กว่าจะวิ่งไปขึ้นเครื่องได้อีก เล่นเอาใจหายใจคว่ำไปหมด
เครื่องพาเรากลับไปยังทิศทางเดิม คือ สู่ริก้า แต่แวะแค่เปลี่ยนเครื่องสี่สิบกว่านาที จากนั้นก็บินตรงสู่ปารีส ถึงเวลาประมาณสิบโมงเช้า เราต้องมานั่งกินกาแฟคอยกันไปอีกสำหรับที่จะต้องขึ้นรถไฟกลับบ้านในเวลาบ่ายสองโมง...
คุณพ่อบ้านและเจ้าหมาจุ๊กกี้มารับดิฉัน มันส่งเสียงครวญครางร้องไห้หาราวเจ็บเจียนตายที่ทิ้งไปหลายวัน...ตั้งใจจะไปส่งคุณต๋อยด้วย แต่คุณลูกสาวมารับ
แบบเซอร์ไพรส์..