ความรักของคน ที่มีต่อหมาข้างถนน

กระทู้สนทนา

ได้อ่านเรื่องของเจ้าม่วนซื่น  จากเฟสบุ๊ค เมื่อคืน..
และมาอ่านอีกครั้งเช้านี้  ...ต้องเสียน้ำตาทั้ง 2 ครั้ง

ด้วยความรัก และผูกพันกัน  เคยเห็นหน้ากันทุกวัน  จนวันนึงหาไม่เจอ..
เมื่อได้ข่าวว่า  มีหมาตาย และถูกฝังไปแล้ว.....ด้วยความที่เป็นห่วง  แม้เจ้าม่วนซื่น  เป็นเพียงหมาข้างถนน
ถ้าไม่รู้ข่าว คงใจไม่เป็นสุข  และคงนอนไม่หลับ

เจ้าตัวถึงกับต้องไปขุดซากขึ้นมาพิสูจน์ว่า  เจ้าหมาที่ตาย และมีคนนำไปฝังแล้วนั้น  ใช่ตัวที่กำลังหาหรือเปล่า

นี่เป็นข้อเขียน ของเด็กศิลปากร เจ้าของเรื่อง

R.I.P ม่วนซื่น . . . หลับให้สบายนะ
ขอบคุณที่เราได้เจอกัน
แกไปสบายแล้ว ขอโทษที่ดูแลแกไม่ดีพอ
เราเสียใจจริงๆ. . .
แต่ทุกครั้งที่เราเจอกัน เราให้ความรักกับแกทุกครั้ง อย่างเต็มที่จริงๆ
เราพาแกไปทำวัคซีน ซื้อของกินดีๆให้
เราเลี้ยงแกเหมือนที่เลี้ยงคุกกี้
และเราก็รักแก เหมือนที่รักคุกกี้
เราเจอกันครั้งสุดท้ายวันศุกร์
ไปทำงานวันเสาร์ และวันนั้นแกก็จากไป
เรากลับมาหาแก เรียกหาแกทุกวัน เราซื้อข้าวมาให้ พาคุกกี้มาหา
เรากับคุกกี้เดินเรียกหาแกรอบคณะ ขับรถหารอบมอ
วันนี้ป้าหนูบอก แม่บ้านเก็บศพหมาไปทิ้ง
เราลงทุนซื้อถุงมือ ไปขุดคุ้ยหาศพแก
เพื่อให้แน่ใจว่าเป็นแกจริงๆ
ศพแกเน่า อืด หนอนไช เราก็ไม่รังเกียจ
แต่เราอยากแน่ใจจริงๆว่าถ้าไม่ใช่แก
เราก็จะหาต่อไป
แต่ถ้าใช่ . . .