เรื่องของวันนี้ คือ อยู่ๆ ไลท์ก็เด้งขึ้นมา บอกว่า ... กูคิดถึง...(จากคนรักเก่าเมื่อตอน เป็นวัยรุ่น) ]เป็นผู้ชาย[
คือพอเราเห็นไลท์เราก็ดีใจมาก   
เลยขอเบอร์โทรศัพท์ โทรคุยกัน 1:17:58 นาที คุยกันตอนเเรกเราก็ไม่กล้าพูดพอคุยไปเรื่อยเค้าชวนคุย
เราเรยเขาเรื่อง บอกเค้าก่อนเรยว่า อย่ามาให้ความหวังกันอีกเรย ทั้งที่ต่างคนต่างมีคนรักอยู่แล้ว
เค้าบอกว่า คิดถึงเรา ไม่เคยลืมเราได้เรยสักวัน เราเรยบอกไปว่า ที่พูดมาทั้งหมดคือเมาใช่ไหม
เค้าบอกว่าไม่เคยสังเกตุ คนเมามักพูดความจริงเสมอ เราบอกไปว่าก็รู้นะ แต่ไม่อยากจะอะไรกับคำพูดคนเมา
เค้าถามว่าเรามีอะไรจะพูดไหม เรยบอกไปว่า กูอยากกอด กูคิดถึงมากกว่า
เค้าถามเราว่าเรารักเค้าไหม  เราตอบว่า ตอนนี้ ไม่นะ แต่อนาคตไม่รู้ ตอนนี้ดีใจมากที่เรามาคุยกัน
แต่เค้าบอกว่า เราพูดแบบนี้ แฟนเราจะรู้สึกยังไง แต่สำหรับแฟนเค้าเค้าบอกว่า ช่าง (ไม่สนใจ) จะเลิกแล้ว เพราะคิดถึงมากกว่า
เราเรยตอบไปว่า แฟนเราเร๋อ (ทอมน่ะ) แฟนเราต้องรู้สึกอะไรล่ะ เราทำเพื่อเค้ามาเยอะ เค้ายังไม่เคยคิดจะเข้าใจเราเรย
แฟนเราเค้าคงไม่ใส่ใจเราหรอกทุกวันนี้เราก็อยุ่กันไปเฉยๆ แต่ตอนนี้เราสองคนคุยกัน เราเข้ากะแม่เค้าไม่ได้สักทีจนเป็นเป็นปันหาทุกวัน
แฟนเก่าเรยบอกให้เรากลับบ้าไปดูแลพ่อกับย่าดีกว่า อยู่ทำไมที่นี่ไม่มีไรดีขึ้นมาหรอกเพราะพ่อย่า แก่ไปทุกวัน
เราบอกกลับแน่แต่ที่บ้านไม่มีงานทำ เค้าเรยบอกว่าให้มาทำธุรกิจร่วมกันคือเค้าทำ เราขาย ค้าขายอ่ะค่ะ
เราเรยตอบไปว่า ถ้าเรากลับไปไม่ทำให้ใครต้องทะเลาะกันเราจะกับเค้าบอกว่าเค้าคุยเรื่องเราให้น้องแฟนเค้าฟังว่าเราคือแฟนเก่า
ถ้าน้องมีปันหาไม่เข้าใจเค้าจะเลิก และอยู่คนเดียว
ส่วนเราก่อนวางสายเราพูดพร้อมกันว่า กูรักนะ  เราบอกเค้าว่า ถ้าหากเราเจอกันตอนนี้ชั้นจะไม่มีวันปล่อยให้เธอไปอีก
ชั้นจะไม่หนีเธอไปอีกแล้วสัญญา
เค้าบอกว่า...อยากให้เรากลับไป ทดแทนบุญคนที่เลี้ยงดูเรามา  ทิ้งท้ายว่า  ถ้าไม่กตัญญู ก็อย่าเนรคุณ เรยนะขอร้อง
กูรัก อยากให้กลับมาก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป
ทำเอาเราอึ้ง...นี้เพื่อนคิดว่าเราจะทำไงดีค่ะ แต่เราคิดนานแล้วจะกลับไป แล้วแฟนเราที่นี่ละ...