สวัสดีค่ะ วันนี้เรามีเรื่องจะมาเล่าให้ฟัง เรียกว่ามาระบายก็คงไม่ผิดนัก เพราะเรากำลังรู้สึกอึดอัดมาก ไม่รู้จะหันไปหาใคร จึงขอวิสาสะมาระบายลงในนี้แทน
เรื่องของเรื่องก็มีอยู่ว่า เรามีแฟนค่ะ คบกันมาจะสองปีแล้ว ในช่วงแรก ๆ เขาดีทุกอย่าง เอาใจใส่เรา เป็นห่วงคอยดูแลเรา บอกตรง ๆ ตอนนั้นเราก็เผลอเหลิงแหละค่ะ แต่เมื่อเวลาผ่านไป มันกลับไม่เป็นอย่างเดิม
เขาดูเงียบขึ้น เย็นชาขึ้น ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยคุยกับเราเหมือนแต่ก่อน จริง ๆ เราก็เข้าใจว่าส่วนหนึ่งเพราะเขากำลังตั้งใจทำงานเพื่ออนาคต รวมถึงก่อนหน้านี้ก็คงเป็นช่วงโปรโมชั่นอยู่แล้ว เขาคงกำลังกลับมาสู่ตัวตนจริง ๆ ของเขา
เราเป็นคนที่ค่อนข้างงี่เง่าคนหนึ่ง มีอะไรก็จะเก็บมาคิดมากแล้วไปงอแงกับเขา แต่พักหลัง ๆ มาเราก็ไม่ทำค่ะ เพราะรู้ดีว่ามันน่ารำคาญ จึงพยายามเก็บ ๆ ไม่พูด ไม่คิดมาก
แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เราอดน้อยใจไม่ได้คือ เมื่อเราบอกรักเขา เขาจะแค่หัวเราะกลับมาแล้วก็เงียบไป เมื่อเราถามเขาว่ารักเราไหม เขาจะถามเรากลับค่ะว่า ถามทำไม มันทำให้เรารู้สึกแย่ ทำไมถึงตอบเราไม่ได้ แต่เมื่อเราตื้อถาม เขาก็จะตอบว่ารักค่ะ เพียวแค่นั้นเราก็ดีใจแล้ว เพราะด้วยอุปนิสัยของเขาคือ หากไม่รักจะบอกไม่รัก หากรักก็จะบอกว่ารัก ไม่มีการฝืนใจตัวใจตัวเองในเรื่องนี้ เพราะกว่าเราจะให้เขาบอกรักเราคำแรกได้ เขาต้องมั่นใจมากจริง ๆ จากการที่เราถามเขามา
อีกสิ่งหนึ่งก็คือ จากการที่เขาตั้งใจทำงานมาก ทำให้เขาเหมือนละเลยเราไป จากที่เคยคุยกันทุกวัน แม้จะเพียงไม่กี่ประโยค ก็กลายเป็น 2 วันคุยกันสัก 2-3 ประโยค คุยโทรศัพท์ไม่เกิน 5 นาที
ก็จริงที่คนเราไม่จำเป็นต้องตัวติดกันหรือคุยกันตลอดเวลา แต่เขาถามเราประโยคเดียวแล้วจะหายไปเลยเป็นวัน หรือหลายครั้งที่เขาอ่าน แต่ไม่ตอบ
เขาสามารถออนเฟส ไลค์สเตตัสของเพื่อน ๆ เขา คอมเม้นท์สเตตัสเฟส เปลี่ยนสเตตัสไลน์ หรือเปลี่ยนรูปไลน์ แต่เขาไม่คุยกับเราค่ะ..บอกตรง ๆ เราน้อยใจและเสียใจมาก
แต่ด้วยความที่เรารักเขามาก เราจึงได้เพียงบอกเขาในบางครั้ง มีระบายความในใจบ้าง แต่เขามักจะถามเราว่า อยากเลิกหรอ เอาตรง ๆ คุยครั้งเดียวให้จบ เราก็ได้แต่ตอบว่าเราไม่อยากเลิก
แล้วเขาก็จะรับทราบและทำตัวเหมือนเดิมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เราเคยถามเขาว่าเขามีคนอื่นมั้ย เขาก็ไม่ตอบอะไร แต่ตอบคำถามอื่นแทน เราเคยถามเขาว่ามีเราอยู่ในอนาคตเขาบ้างมั้ย เราเหงาเราน้อยใจนะ เขาก็ไม่ตอบแต่ถามเราว่าทำแบบนี้ทำไม อยากเลิกหรอ ที่ผ่านมามันจะกลายเป็นศูนย์เลยนะ ช่วงเวลาปีกว่าๆที่ผ่านมาน่ะ
เราก็ทำได้แต่อธิบายและขอโทษเขาไป เรียกได้ว่าเราค่อนข้างจะโง่แหละค่ะ ที่ยังยอมเขาได้ขนาดนี้ แต่ด้วยความที่ว่าเรารักเขามากจริง ๆ และยังทำใจไม่ได้ จึงไม่อยากเสียเขาไปในตอนนี้
แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เรายังคงเชื่อใจเขาถึงทุกวันนี้คือ เขาไม่เคยนอกใจเราเลยแม้สักครั้ง หากมีคนมาชอบเขา เขาก็ไม่เล่นด้วยเพียงแต่เห็นเป็นเพื่อนเท่านั้น และเขาไม่เคยบอกเลิกเราเลยสักครั้งแม้จะทะเลาะกันแรงแค่ไหนก็ตาม เวลาเราพูดจาไม่ดีกับเขา แม้กระทั่งขอให้ห่างกัน เขามักจะซึมลงอย่างเห็นได้ชัดและแอบไปร้องไห้เงียบ ๆ คนเดียว
เราจึงใจอ่อนกับเขาทุกครั้งไป และเมื่อทะเลาะกัน เขาอาจดูฐิถิสูงมาก แต่เมื่อเรายอมรับผิดและขอโทษ เขาก็จะให้อภัยเราในทุก ๆ ครั้ง ไม่ว่าเรื่องจะร้ายแรงขนาดไหน
มันทำให้เราไม่สามารถตัดเขาออกไปได้เลยแม้สักครั้ง แม้เราจะเสียใจมากมายขนาดไหน
เราเคยลองชั่งน้ำหนักของความสุขและความทุกข์ที่เรามีตลอดเวลาที่คบกันมา บอกตรง ๆ ว่า ความสุขนั้นมันมีมากกว่า เราจึงยังคงอยู่กับเขาต่อไป...
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตอนนี้นะคะ เราเพียงแค่อยากมาระบายความในใจเฉย ๆ ไม่ได้ต้องการอะไรมาก
ถ้าจะมีท่านใดมีคำแนะนำดี ๆ ในการใช้ชีวิตคู่ สามารถแนะนำเรามาได้นะคะ จะรับไปพิจารณาและปรับใช้ดู
และถ้าหากใครมีเรื่องราวที่คล้ายกันก็สามารถเล่ามาได้เช่นกันค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ😁
ปล.หากแท็กห้องผิดต้องขออภัยด้วยค่ะ ไม่ค่อยสันทัดเท่าไหร่นัก
ผู้หญิงคนหนึ่ง..กับความในใจที่อยากบอกเล่า
เรื่องของเรื่องก็มีอยู่ว่า เรามีแฟนค่ะ คบกันมาจะสองปีแล้ว ในช่วงแรก ๆ เขาดีทุกอย่าง เอาใจใส่เรา เป็นห่วงคอยดูแลเรา บอกตรง ๆ ตอนนั้นเราก็เผลอเหลิงแหละค่ะ แต่เมื่อเวลาผ่านไป มันกลับไม่เป็นอย่างเดิม
เขาดูเงียบขึ้น เย็นชาขึ้น ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยคุยกับเราเหมือนแต่ก่อน จริง ๆ เราก็เข้าใจว่าส่วนหนึ่งเพราะเขากำลังตั้งใจทำงานเพื่ออนาคต รวมถึงก่อนหน้านี้ก็คงเป็นช่วงโปรโมชั่นอยู่แล้ว เขาคงกำลังกลับมาสู่ตัวตนจริง ๆ ของเขา
เราเป็นคนที่ค่อนข้างงี่เง่าคนหนึ่ง มีอะไรก็จะเก็บมาคิดมากแล้วไปงอแงกับเขา แต่พักหลัง ๆ มาเราก็ไม่ทำค่ะ เพราะรู้ดีว่ามันน่ารำคาญ จึงพยายามเก็บ ๆ ไม่พูด ไม่คิดมาก
แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เราอดน้อยใจไม่ได้คือ เมื่อเราบอกรักเขา เขาจะแค่หัวเราะกลับมาแล้วก็เงียบไป เมื่อเราถามเขาว่ารักเราไหม เขาจะถามเรากลับค่ะว่า ถามทำไม มันทำให้เรารู้สึกแย่ ทำไมถึงตอบเราไม่ได้ แต่เมื่อเราตื้อถาม เขาก็จะตอบว่ารักค่ะ เพียวแค่นั้นเราก็ดีใจแล้ว เพราะด้วยอุปนิสัยของเขาคือ หากไม่รักจะบอกไม่รัก หากรักก็จะบอกว่ารัก ไม่มีการฝืนใจตัวใจตัวเองในเรื่องนี้ เพราะกว่าเราจะให้เขาบอกรักเราคำแรกได้ เขาต้องมั่นใจมากจริง ๆ จากการที่เราถามเขามา
อีกสิ่งหนึ่งก็คือ จากการที่เขาตั้งใจทำงานมาก ทำให้เขาเหมือนละเลยเราไป จากที่เคยคุยกันทุกวัน แม้จะเพียงไม่กี่ประโยค ก็กลายเป็น 2 วันคุยกันสัก 2-3 ประโยค คุยโทรศัพท์ไม่เกิน 5 นาที
ก็จริงที่คนเราไม่จำเป็นต้องตัวติดกันหรือคุยกันตลอดเวลา แต่เขาถามเราประโยคเดียวแล้วจะหายไปเลยเป็นวัน หรือหลายครั้งที่เขาอ่าน แต่ไม่ตอบ
เขาสามารถออนเฟส ไลค์สเตตัสของเพื่อน ๆ เขา คอมเม้นท์สเตตัสเฟส เปลี่ยนสเตตัสไลน์ หรือเปลี่ยนรูปไลน์ แต่เขาไม่คุยกับเราค่ะ..บอกตรง ๆ เราน้อยใจและเสียใจมาก
แต่ด้วยความที่เรารักเขามาก เราจึงได้เพียงบอกเขาในบางครั้ง มีระบายความในใจบ้าง แต่เขามักจะถามเราว่า อยากเลิกหรอ เอาตรง ๆ คุยครั้งเดียวให้จบ เราก็ได้แต่ตอบว่าเราไม่อยากเลิก
แล้วเขาก็จะรับทราบและทำตัวเหมือนเดิมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เราเคยถามเขาว่าเขามีคนอื่นมั้ย เขาก็ไม่ตอบอะไร แต่ตอบคำถามอื่นแทน เราเคยถามเขาว่ามีเราอยู่ในอนาคตเขาบ้างมั้ย เราเหงาเราน้อยใจนะ เขาก็ไม่ตอบแต่ถามเราว่าทำแบบนี้ทำไม อยากเลิกหรอ ที่ผ่านมามันจะกลายเป็นศูนย์เลยนะ ช่วงเวลาปีกว่าๆที่ผ่านมาน่ะ
เราก็ทำได้แต่อธิบายและขอโทษเขาไป เรียกได้ว่าเราค่อนข้างจะโง่แหละค่ะ ที่ยังยอมเขาได้ขนาดนี้ แต่ด้วยความที่ว่าเรารักเขามากจริง ๆ และยังทำใจไม่ได้ จึงไม่อยากเสียเขาไปในตอนนี้
แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เรายังคงเชื่อใจเขาถึงทุกวันนี้คือ เขาไม่เคยนอกใจเราเลยแม้สักครั้ง หากมีคนมาชอบเขา เขาก็ไม่เล่นด้วยเพียงแต่เห็นเป็นเพื่อนเท่านั้น และเขาไม่เคยบอกเลิกเราเลยสักครั้งแม้จะทะเลาะกันแรงแค่ไหนก็ตาม เวลาเราพูดจาไม่ดีกับเขา แม้กระทั่งขอให้ห่างกัน เขามักจะซึมลงอย่างเห็นได้ชัดและแอบไปร้องไห้เงียบ ๆ คนเดียว
เราจึงใจอ่อนกับเขาทุกครั้งไป และเมื่อทะเลาะกัน เขาอาจดูฐิถิสูงมาก แต่เมื่อเรายอมรับผิดและขอโทษ เขาก็จะให้อภัยเราในทุก ๆ ครั้ง ไม่ว่าเรื่องจะร้ายแรงขนาดไหน
มันทำให้เราไม่สามารถตัดเขาออกไปได้เลยแม้สักครั้ง แม้เราจะเสียใจมากมายขนาดไหน
เราเคยลองชั่งน้ำหนักของความสุขและความทุกข์ที่เรามีตลอดเวลาที่คบกันมา บอกตรง ๆ ว่า ความสุขนั้นมันมีมากกว่า เราจึงยังคงอยู่กับเขาต่อไป...
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตอนนี้นะคะ เราเพียงแค่อยากมาระบายความในใจเฉย ๆ ไม่ได้ต้องการอะไรมาก
ถ้าจะมีท่านใดมีคำแนะนำดี ๆ ในการใช้ชีวิตคู่ สามารถแนะนำเรามาได้นะคะ จะรับไปพิจารณาและปรับใช้ดู
และถ้าหากใครมีเรื่องราวที่คล้ายกันก็สามารถเล่ามาได้เช่นกันค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ😁
ปล.หากแท็กห้องผิดต้องขออภัยด้วยค่ะ ไม่ค่อยสันทัดเท่าไหร่นัก