***    บึง บัว ชู ช่อ ล้อ ไกว        สี สัน สด ใส ***
                                                               ใบ ใหญ่ ปรก ไว้ ใต้ ผืน

                                                               *** น้ำ ใส บัว ชู ช่อ ยืน          ระ ดาษ ดาด ดื่น ***
                                                                สด ชื่น บัว ล้อ ขอ ชม

                                                                *** ภมร ผึ้ง ภู่  ภิ รมย์           บิน ว่อน สุข สม ***
                                                                 ดอม ดม เก สร ขจร จาย

                                                                *** บึง ใหญ่  แพร่ พันธ์ ขยาย  กอ บัว เรียง ราย ***
                                                                 กลิ่น อาย หอม ฟุ้ง จรุง ใจ

                                                                 *** สวย สด งด งาม น้ำ ใส        เชิด ช่อ กวัด ไกว ***
                                                                  เพลิน ใจ ยาม ได้ ชิด ชม....


                                            

                                                                ***      โบราณท่านว่าไว้    นานมา          
                                                                 บัวหลากเหล่านั้นนา         คิดได้
                                                                 แบ่งเป็นสี่เหล่าหา            คำตอบ
                                                                 เปรียบเทียบกับคนไว้        เช่นนั้น  ตามจริง

                                                                    ***  หนึ่งบัวพ้นหลุดน้ำ    คู่ควร        
                                                                 เป็นเช่นคนหลุดตรวน        สิ่งเร้า
                                                                 สองบัวปริ่มคิดทวน           คงโผล่
                                                                 มิโง่..วันหนึ่งเจ้า              ยื่นได้ พ้นตรม

                                                                *** สามบัวจมกึ่งใต้           บาดาล      
                                                                 รอสักวันพ้นผ่าน               ไป่ได้
                                                                 เลื้อยชูช่อจากวาน             พ้นโผล่
                                                                 แสงส่องให้ถึงไว้               สิ่งนี้ปัญญา

                                                                *** สี่ บัวจมจ่อมใต้              โคลนตม        
                                                                 มิหลุดจากทับถม                 แน่แล้ว
                                                                 สูงขึ้นยากเพราะปม              ยึดติด
                                                                 ท้ายสุดมิอาจแคล้ว              ต่ำเตี้ย..เต่ากิน...........
              
              
                                                

                                                                                "   เพ็ญพิชญา "


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สวัสดีพี่เพื่อนๆพี่ๆ ห้องกลอนค่ะ ขอออกตัวก่อน อิอิ...
วันนี้ อยากลอง แต่ง กาพย์ฉบัง 16  ตามที่ท่าน toshare ท่านแนะนำไว้ในทู้ของท่านอ่ะค่ะ
และอยากลองแต่งโคลงสี่สุภาพ ที่ตัวเองไม่ถนัดเท่าไหร่บ้าง ลองดูๆ อยากฝึกด้วยอ่ะค่ะ
ผิดพลาดยังไง ขอโทษ ด้วยนะคะ



ลป...Cr ภาพในยูทูป ค่ะ