เอาละ มาถึงตอนที่ 2 กันแล้วนะคะ
ฟีดแบ็คตอนที่ 1 เหนือความคาดหมายมากๆ ดีใจ

ขอบคุณทุกคนที่ติดตามค่ะ


ลิงก์ตอนที่ 1: http://ppantip.com/topic/33681327








การตะลอนลอนดอนแบบแผนกลวงๆ เน้นอิ่มเอม ดื่มด่ำกับพิพิธภัณฑ์ และสนามฟุตบอลของเรา (แต่เหนื่อยขั้นสุดๆ) เริ่มต้นขึ้นในวันศุกร์ที่ 8 พ.ค. เป้าหมายของเราคือ British Museum ค่ะ


เช้าวันแรกของสามสาว ณ กรุงลอนดอนตื่นขึ้นมาด้วยความสดใสในโฮสเทลย่าน Earls Court (เอาจริงคือหลับเป็นตายเพราะความเหนื่อยจากการเดินทางล้วนๆ ค่ะ ฮา)
มื้อเข้าของเราเป็นบุฟเฟ่ต์ของโฮสเทล (ไม่อยากใช้คำนี้เท่าไหร่ เพราะทั้งหมดมีแค่ขนมปังปิ้งทาเนย-แยม นม น้ำส้ม แฮม 2-3 อย่าง กับซีเรียลเท่านั้นเอง แต่อย่างน้อยก็มีกาแฟร้อนกับโกโก้ให้ดื่มล่ะน่า) ด้วยราคา 3 ปอนด์ค่ะ
เอาจริงๆ คือมันไม่แพงเลยนะ ถึงจะไม่ค่อยมีอะไรให้เลือกเท่าไหร่ เพราะกาแฟร้อนของ KFC หรือ McDonald's ก็ปาเข้าไปเกือบ 2 ปอนด์แล้วค่ะ
ชีวิตหญิงสาวผู้ขาดกาแฟไม่ได้ช่างสิ้นเปลือง อยู่ที่นั่นบางวันค่ากาแฟแพงกว่าค่าข้าวอีกค่ะ โฮ

ช่วงหลังๆ เลยเดินเข้า Starbucks บ่อยๆ เพราะราคากาแฟใกล้เคียงกับยี่ห้ออื่น เผลอๆ ถูกกว่าด้วยซ้ำ
บังเอิญกับช่วงวันที่ 15-22 พค.เป็นช่วงโปร frappuccino ครึ่งราคาด้วย จัดเกือบทุกวันค่ะ ฮ่าๆ



โอเค หนังท้องตึงหนังตาก็หย่อน.... เอ๊ย ไม่ใช่ หนังท้องตึงก็ได้เวลาก้าวออกไปผจญภัยในลอนดอนเป็นวันแรกแล้วค่ะ เย๊!





เริ่มต้นจากสถานี Earls Court แถวที่พักกันเลย!!





เป้าหมายแรกของเราคือร้าน Three ที่ Kensington High Street ตามคำแนะนำของรูมเมทหนุ่มฝรั่งเศสคนสวย (คุณเธอสวยจริงๆ ค่ะ อารมณ์ประมาณจาเรต เลโตช่วงผมยาวประมาณนั้นเลย แถมท่ากรีดมือเวลาคุยนี่สตรีไทยหัวใจแกร่งยอมแพ้ศิโรราบ ฮา)

เนื่องจากสถานี Kensington High Street ค่อนข้างใกล้กับ Earls Court (แต่จะดูเหมือนไกลทันทีถ้าต้องเดินระยะทางขนาดนั้นที่เมืองไทย เนื่องจากปัจจัยความร้อน อากาศ และถนนหนทาง ในไทยนี่ดิฉันกระโดดขึ้นรถเมล์หรือพี่วินโลดค่า) และสถานีใกล้ๆ แบบห่างกันแค่ 1-2 สถานี ราคาค่า tube แพงไม่หยอกเลยนะคะ เรากะประหยัดเล็กๆ น้อยๆ แถมเที่ยวเล่นชมเมืองไปด้วย ก็เลยเลือกเดินไปกันค่ะ





St.Mary Abbots ตั้งอยู่ที่ย่าน Kensington High Street ค่ะ


ย่าน Earls Court - Kensington - Knightsbridge หรือรอบๆ แถวนั้น สำหรับคนชอบเดินชมเมืองสบายๆ แล้วเดินถึงกันหมดเลยนะคะ พิพิธภัณฑ์แถว South Kensington อย่าง Victoria and Albert museum หรือ Natural History museum ก็เดินจาก Earls Court ไปได้แบบสบายๆ ค่ะ  



หลังจากจัดการธุระที่ร้าน Three และเริ่มใช้งานอินเตอร์เน็ทได้แล้ว เราก็ถามไถ่เส้นทางไป British Museum จากคุณพนักงานสุดน่ารักที่มาช่วยแนะนำเราในวันนั้นซะเลย (น่ารักไม่น่ารักคิดดูว่าคุณเพื่อนกรีดร้องไปแล้วค่ะ จิกแขนเราไป ปากก็พูดว่า "น่ารักอะแก น่ารักอะแก๊" ไป ฮา)

แต่คุณพนักงานเค้าน่ารักจริงๆ ค่ะ ไม่ใช่แค่หน้าตานะ ยังยิ้มแย้มอธิบายทุกเรื่องให้เราฟังอย่างตั้งใจตั้งแต่ผลิตภัณฑ์ของตัวเองไปจนถึงเส้นทางไปพิพิธภัณฑ์ที่ตอนแรกเราตั้งใจถามเอาไว้กันเหนียวเฉยๆ เพราะศึกษาเส้นทางมาก่อนหน้านั้นแล้ว

แต่ถือเป็นโชคดีของเราเลยค่ะพี่ถามเค้าไป เพราะอะไรรู้ไหม...







หมายเหตุที่ 1: สถานีรถไฟใต้ดินที่ลอนดอนไว้ใจไม่ได้ค่ะ บางทีก็ปิดซ่อมแบบไม่บอกกล่าวล่วงหน้า
คอยสังเกตป้ายในสถานีรถไฟและเสียงประกาศอยู่เสมอนะคะ เพราะสถานีรถไฟใต้ดินที่อังกฤษปิดซ่อมบ่อย จู่ๆ จะปิดก็ปิด รถไฟไม่จอดสถานีที่ปิดซ่อมค่ะ (ในขบวนรถไฟจะอัพเดตสถานีที่ปิดซ่อมด้วยการเอากระดาษขาวมาปิดแล้วขีดค่าสถานีนั้นๆ ไปเลย) เผื่อว่าจะเจอแจ็กพอตเป็นสถานีที่เราต้องการจะลงค่ะ


แผนในตอนแรกของเราคือไปลง tube ที่สถานี Tottenham Court Road แล้วเดินต่อ
แต่ช่วงที่เราไปสถานี Tottenham Court Road เป็นหนึ่งในสถานีที่ปิดซ่อมค่ะ

คุณพนักงานบอกให้เปลี่ยนเส้นทางไปลงที่ Holborn แทน ดังนั้นถ้าไม่ได้คุณพนักงานคนนี้เราคงไปเงิบกันตอนที่รถไฟวิ่งผ่านสถานี Tottenham Court Road ไปแบบไม่จอดแน่ๆ ค่ะ ฮา




มาถึงสถานี Holborn แล้วค่ะ!
การแตกแต่งตรงชื่อสถานีต่างๆ ในกรุงลอนดอนนอกจากจะเป็นเอกลักษณ์ของสถานที่ท่องเที่ยวแต่ละแห่ง ยังช่วยให้เราไม่หลงทางด้วยนะ