คือเราสองคน คบกันมาสักพักเป็นเวลา 2 ปี กว่าๆ สำหรับบางคนอาจจะนาน แต่สำหรับบางคนอาจจะไม่นาน  แต่สำหรับเราแล้ว เวลาเพียงเท่านี้ยังไม่ทันได้ทำอะไรดีๆเลย  เราสองคนเริ่มต้น จากการที่เรียน รร เดียวกัน มาตั้งแต่ประถม แต่เราก็ไม่เคยได้รู้จักกันเลย อาจจะมีบางครั้งที่เดินสวนกันเจอกัน แต่ไม่ได้รู้จักกัน จนมาเราขึ้น ม.ปลาย ตอนนั้นอยู่ ม.4 เราก็ยังไม่ได้รู้จักกัน แล้วก็มีวันนึงบังเอิญ เขาแอดเฟสเรามา วันที่ 19 พฤศจิกายน ไม่บอก พ.ศ ละกันเนอะ
ลึกใช่ไหม ทุกคนคงคิดว่าเห้ย จำได้ขนาดนั้นเลยหรอ  55555  มาต่อๆ  เราก็ตามปกตินะเข้าไปส่องๆดูว่าใครนะแอดเฟสเรามา
พอเห็นว่าเป็นเด็ก รร เดียวกันก็กดรับเพื่อน  แล้วด้วยความอ่อยค่ะก็ไปโพสหน้าวอลของเขาว่า  รับแอดแล้วน้ะค้ะ ^^  แบบไปดูย้อนหลังมาอุ้ยเราอ่อยเขาจัง
แล้วเขาก็โพสกลับมาค่ะ  แต๊งกิ้ว ค้าบบ ><  แล้วเราก็ได้แนะนำตัวกันนิดหน่อยว่าชื่ออะไร แล้วก็ยินดีที่รู้จักกันตาม มารยาท 5555555
แล้วเราก็จำไม่ได้นะ ว่าไปไงมาไงถึงได้คุยกันต่อ  แต่ที่จำได้ก็คือเจอกันที่ รร บ่อยขึ้นเหมือนพอรู้จักกันก็เป็นที่ให้สังเกตุมากขึ้น  แล้วเราก็คุยกันมานิดหน่อย
คือเราคุยกันไม่นาน  เพื่อนของเราก็จะมีแซวๆว่าเราคุยกับพี่คนนี้ แล้วพอมาสักระยะเราก็ได้คุยโทรศัพท์กัน ซึ่งเราเองเป็นคนติดเพื่อนมาก คือแบบเลิกเรียนก็อยู่กับเพื่อนจนเย้นๆค่อยแยกย้ายกันกลับบ้านแล้วคือเวลาเขาโทรมาหาเรา เราก็จะอยู่กับเพื่อน  แล้วด้วยความที่เพื่อนมันสนิทกันมาก มันก็เกิดการกวน ขึ้นมา  เราที่คุยโทรศัพท์อยู่เพื่อนก็ดึงโทรศัพท์เราไปคุยกับพี่เขา  อ่าคือเราลืมบอกเนอะเขาเป็นรุ่นพี่เราปีนึง อ่าต่อๆ เพื่อนเรา 2-3 คนก็ไปลุมกันที่โทรศัพท์คุยไรกันไม่รู้ แล้วสักพักก็กลับมา เปิดลำโพงโทรศัพท์ให้ได้ยินกันทุกคนอะเนอะ แล้วเพื่อนเราก็เหมือนยุๆให้พี่เขาพูดอะไรสักอย่าง  
แล้วพี่เขาก็เงียบ แล้วสักพักเขาก็พูดขึ้นมาว่า  คบกันนะ  เราก็เขินนะบิดตัวเลยวิ่งหนี้อีกต่างหาก  555  แล้วเพื่อนเราก็เลยยื่นข้อเสนอให้เราค่ะคูนผู้โชมมม
ข้อเสนอช่างดีงาม  คือ 1 คบ  2 คบ เราก็ ห้ะ   เอิ่มเพื่อนน่ารักมีตัวเลือกให้เรามากมาย  เราค่ะก็เขินสักพัก  แล้วก็ตอบค่ะคบค่ะ  เอาจริงๆใจนี่ไปอยู่กับเขาตั้งแต่เขาบอกคบกันนะแล้วอะเนอะ  555555555  ใจง่ายจริงๆ  แล้วเราก็คบกันตามปกติค่ะ  แต่เราไม่ใช่คนหวานค่ะ พี่เขาก็คงเข้าใจเราเพราะเราติดเพื่อนมากเลยค่ะ  อยู่ รร เราเจอน่ากันทุกวันก็จริงค่ะแต่ คู่ของเราจะไม่มานั่งเล่นกันนู้นนี่นั้นกันค่ะ เที่ยวด้วยกันครั้งแรก ก็ไม่ค่อยมีเขินกันค่ะ แต่ก็พอมีบาง  ทุกคนใน รร รู้ว่าคบกันก็มีแซวๆ เขินเนอะเวลาโดนแซว  เราสนิทกันแบบพี่น้องมากกว่าค่ะ เราแย่หลายอย่างเลย  เขาดีมากๆ เขาเข้ากับเพื่อนเราได้ทุกคนไปเที่ยวกับพวกเราได้  แต่เรานี่ซิไม่เข้ากับเพื่อนเขาเลย  คือ เขาเคยคบกับเพื่อนคนนึงค่ะ แต่มันก็นานมาแล้ว เราก้รู้เราเป็นคนแฟร์ๆค่ะ ไม่ค่อยคิดไร แต่ความรู้สึกผู้หญิงแรงเนอะ  เราก้รับรู้ได้ว่าพวกเพื่อนเขาไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ แต่เราก็ทำตัวเฉยๆค่ะ ไม่ยุ่งเกี่ยว  เราก็คบกับมาก็ดีค่ะ เขาดีมากเลย  
ครอบครัวเราเป็นแบบพ่อแม่พี่หวงค่ะ  ไม่ยอมให้คบใคร  แล้วพ่อแม่เราพอรู้ค่ะว่าเราคบกับคนนี้เขาก็ไม่ว่ากลายเป็นว่าเข้ากับพ่อแม่เราได้ แต่ก็นะพี่เรานี่ซิพี่เราเป็นผู้ชายค่ะโหดมากกกกกก  แล้วมีวันนึงมีโอกาสได้ไปเวียนเทียนด้วยกัน เขาก็สวัสดีพี่เราเฉยค่ะพี่เราก็ดูเฉยๆฟรอมเยอะค่ะพี่เรา  แต่พี่เราก็ไม่ว่าไรค่ะให้คบกันได้  คือแบบดีค่ะแล้วเราก้มีโอกาสได้ไปบ้านเขาไปรู้จักพ่อแม่เขาย่าเขา  คือทั้งเขาและเราก็สนิทกับพ่อแม่หมดค่ะ คืดทุกอย่างดีงามมม  แต่เราสองคนนี่ซิ  ไม่ค่อยเข้ากันเท่าไหร่คือคนนึงคิดแบบนึงคนนึงคิดแบบนึง ทะเลาะกันบ่อยค่ะ แล้วเรานิสัยเสียมากๆอะ  เวลาทะเลาะชอบบอกเลิก  แต่ถ้าเอาจริงๆ ก็ไม่เลิกหรอกนะ    เราทะเลาะกันบ่อยขึ้นๆ อาทิตนึงทะเลาะกันเกือบทุกวัน จนเขาเรียนจบไปค่ะ เขาไม่ได้เรียนต่อค่ะเขาเลือกที่จะทำงาน  เราก็โอเคนะค่ะเข้าใจว่าเขาเรียนไม่ไหว  เราก็คบกันมาเรื่อยๆค่ะมีได้ไปเที่ยวด้วยกันนู้นนี่นั่นด้วยกัน  คือเราสองคนเวลาอยู่ด้วยกันคือดีมากเลยค่ะไม่เคยทะเลาะกันค่ะเวลาความคิดเห็นไม่ตรงกันก็แค่เถียง แต่เวลาคุยผ่านแชทนี่แหละ คือเราก็ไม่รู้ว่าคำพูดนี้เขาพูดดีหรือประชด เขาตะคอกหรือเขาบอกดีๆ  แล้วเราก็ชอบทะเลาะกันผ่านตัวหนังสือค่ะ  เรางี่เง่านะ คือเราไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกเขา แต่เราจริงจังกับเขามากค่ะ แต่เราแสดงออกได้แย่ไปหน่อย บางทีเราไม่ค่อยสนใจเขา เขามาโพสบอกรักเราฝันดีให้ เรานี่ไม่เคยกดไลค์หรือคอมเม้นต์เลย  คือแบบเห็นแต่ลืมค่ะ ไม่ได้คิดถึงความรุ้สึกเขาเลย เขาก็ทนดีนะค่ะ จนมาพักหลังเราทะเลาะกันค่ะ เลิกกันครั้งนึงค่ะแบบที่เลิกจริงจังและข้ามวัน  เราเสียใจมากค่ะตอนนั้นร้องไห้แทบบ้าเลย แต่ด้วยความนิสัยเสียขี้ประชดค่ะ  หาคนมาคบเพื่อประชดค่ะ  นิสัยแย่มาก แล้วก็เลิกกับคนนั้นค่ะเพราะเขามาแบบเล่นๆกับเรา  แล้วเราก็ได้กลับมาคบกัยใหม่ค่ะ ช่วงนี้คือจุดเปลี่ยนเลยค่ะ เราปรับตัวไปเยอะเลยค่ะ จากที่ขี้โวยวายก็เลิก ชอบบอกเลิกก่อนนี่ก็ไม่ทำแล้ว คือทำตัวดีมากขึ้น แล้วก็มีวันนึงทะเลาะกันค่ะ เขาบอกเลิกเราเลย เขาบอกว่าเขาชากับเรามาก เขาแปลกไปมาก เขาไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะจากที่ดีกับเรา เราก็พยายามนะค่ะ  เขาบอกเขาขอพักก่อนเขาเหนื่อยเราก็โอเคค่ะ  เราหวังค่ะว่าสักวันนึงเขาจะกลับมารักเรา  เราถามเขานะค่ะว่ารักเราไหมเขาบอกตอนนี้เขาไม่เหลือความรู้สึกแล้วค่ะ เราเข้าใจค่ะว่าเขาทนกับนิสัยแย่ๆของเรามามาก  เรารู้ตัวแล้วค่ะ แล้วก็อยากปรับตัวอยากทำทำอะไรดีๆบ้าง  เราพยายามง้อเขาทุกวันค่ะ เป็นเดือนเลย  จนมาวันนึงเขาคบกับคนใหม่ค่ะ  
เราก็นะงี่เง่าตามไป ยุ่งจนเขาเลิกกันเลยค่ะ  เขาบอกเราว่าเขาเกลียดเรามากค่ะที่เราทำให้เขาเลิกกับแฟนใหม่  เราก็เสียใจนะ เรารักเขามากค่ะ คืออยากคบกับเขาไปตลอดไม่อยากเลิก ก่อนที่เขาจะเลิกกับแฟนเรากับเขาไปได้ไปเที่ยวด้วยกันค่ะ เขาจับมือเราหยิกแก้มเราบีบจมูกเรา มันทำให้เรารู้สึกอยากให้เขากลับมาคบกับเรามากเลยค่ะ  พอหลังจากไปเที่ยวกันเราก็งี่เง่าละลานเขาจนเลิกกับแฟนเลยค่ะ นิสัยเสียมาก   แล้วพอเขาเลิกกับแฟน  เขาบอกเกลียดเราค่ะ แล้วก็บอกว่ามันไม่มีทางกลับไปได้เพราะความรู้สึกเขาเปลี่ยน แต่เขารู้สึกดีกับเราที่เราเปลี่ยนเป็นคนใหม่  เราเลยตัดสินใจว่าจะไปเจอเขาไปคุยกับเขาครั้งสุดท้ายเพื่อเก็บความทรงจำค่ะ เราก็คุยกับเขาค่ะว่าวันนี้เราจะไปหานะ เขาเลิกงาน 5 โมงค่ะแต่เราไปถึงบ้านเขาก่อน 4 โมง ไปถึงก่อนก็เข้าไม่ได้ซิค่ะ  55555555 ไม่รู้รีบไปทำไม  แต่ใจมันเดือดอะเนอะ อยากไปเร็วๆ ก็นั่งรอเขาอยู่บ้านน้าข้างๆอยู่สักพักค่ะ พ่อเขาไปซื้อของ สักพักนึงพ่อกลับมาโอ้ววว แบบโชคดีจัง พ่อใจดีรักเรามากค่ะชอบซื้อนู้นนี่นั่นให้กินซึ่งเราก็บอกพ่อหนูลดคน้ำหนักอยุ่ พ่อก็ไม่ฟังค่ะซื้อให้กินอย่างเดียว 5555 วันนั้นพ่อซื้อน้ำแดงให้กินค่ะ เป็นกุมารกันไปเลยทีเดียว  แล้วพ่อก็ไปเปิดห้องของพี่เขาให้ค่ะ คือมันล็อคห้องนอนไว้ พอพ่อเปิดมาเท่านั้นแหละค่ะ  
อื้อหืออออออออ แบบ อื้อหืออออออ ๆๆๆๆ  คือ........... ห้องมันลกมากค่ะ  เรานี่ตกใจ พ่อก็บ่นให้ฟังค่ะว่านี่มันไม่ยอมทำเลย ว่ามันก็งี่เง่าใส่  55555
ก็ผู้ชายอะเนอะ เป็นธรรมดา เราค่ะบทแม่ศรีเรือนมาเลยค่ะ  เก็บห้องให้มันซิค่ะ ถ้าไม่เก็บก็ไม่รู้จะไปอยู่ตรงไหนค่ะ  เก็บเสร็จสมองพาไปเลยค่ะ เปิดคอมค่ะ
ค้นทุกซอกทุกมุม เขาออนเฟสค้างไว้ไม่ได้ออกค่ะเราก็ส่องๆ  โอ้ยย มันคุยเยอะค่ะ แต่เข้าใจว่าเลิกกันแล้ว แล้วก็ค้นห้องค่ะ เจอของที่แฟนเก่าเขาให้ค่ะ เราไม่ซีเรียสค่ะ  เพราะเราเข้าใจไม่แปลกๆ  แต่ที่ดีใจคือ ของที่เราให้เขาไปเขาเก็บดีค่ะ  ตุ๊กตาอยู่บนที่นอนเขาค่ะ คือตัวอื่นที่มีเขาเก็บใส่ตู้เสื้อผ้าหมดเหลือตัวนี้ของเราตัวเดียวบนที่นอน แอบดีใจเข้าข้างตัวเอง คือก่อนมาเราเขียนความรู้สึกเขียนทุกอย่างที่อยากบอกเขาใส่กระดาษมาค่ะ พอเขามาพ่อเขาก็รีบวิ่งมาบอกเราเลยค่ะ  พ่อบอกให้เราแอบค่ะ พอเขาเดินเข้ามาพ่อก็บอก จ๊ะเอ๋  พ่อน่ารักค่ะ  แล้วเขาก็ลงไปอาบน้ำค่ะ เราก็นั่งเล่นคอมเขาอยู่สักพักค่ะ
แล้วพอเขามา เราก็อยู่กันเงียบๆสักพักค่ะ แล้วเราก็เอากระดาษให้เขาค่ะ เราว่าจะไม่ร้องไห้แล้วเรานั่งหันหลังให้เขาค่ะแล้วก็ร้องไห้เฉยเลย  เรากอดเขาค่ะ แล้วร้องไห้ๆหนักมากค่ะ  เราคิดว่าเราจะถามเขาค่ะว่าเขาไม่รู้สึกอะไรกับเราแล้วหรอ  แต่พูดไม่ออกค่ะเรียกชื่อเขาแล้วก็ร้องไห้ เป็นแบบนี้สักพัก พอเราตั้งใจจะพูดค่ะเรียกเขาอีกที  เรากอดเขาอยู่ค่ะ เขาตัวสั่นๆ ใช่แย้วววววววว  เขาร้องไห้อะเนอะ  เราไม่เคยเห็นผู้ชายร้องไห้เลยเราก็หนักเลย แล้วเราก็กลายเป็นคนปลอบเขาเฉยเลย แล้วเราก็ตัดสินใจค่ะ เขียนใส่กระดาษแทนที่จะคุยกันค่ะ  แล้วเราก็ได้คำตอบว่าเขาไม่รู้สึกแล้ว  แค่รู้สึกดีค่ะ เขาบอกอนาคตไม่แน่นอน  เราก็ทำใจค่ะ เลยจะกลับบ้านเลยลงไปล้างหน้า  พอขึ้นมาโอ้ววว ร้องอีกละ แบบบ้าหรือไงเนี่ยฉัน พึ่งไปล้างหน้ามา แล้วสักพักเราก็กลับบ้านค่ะ  แล้วเราก็มีคุยๆกันบ้างแต่ไม่เหมือนเมื่อก่อนตอนที่คบกันแล้ว  เรามีเจอกันบ้างค่ะเขาไปรับเรากลับจากมหาลัย เพราะทางผ่านเขาพอดีเขาเลิกงานต้องผ่านก็เลยแวะรับเรากลับค่ะ   คือตอนนี้เราก็จะเลิกหวังแล้วค่ะว่าเรากับเขาจะได้กลับมาคบกันอีก จะหวังแค่ลึกๆพอค่ะ
จะเก็บไว้เป็นความทรงจำดีๆก็พอ   ทุกวันนี้เวลาเจอเขา เขาชอบมองหน้าเราค่ะ เราก็เขินไม่กล้าสบตา ทั้งๆที่มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้เจอกัน  แต่ก็กลับรู้สึกเขิน  แต่มันก็เป็นความรู้สึกดีๆอย่างนึงค่ะ  อยากให้เขาอยู่แบบนี้ไปตลอดเลยค่ะ  แต่ไม่อยากคาดหวังอะไรมากค่ะ  เพราะเวลาคาดหวังมากเราก็จะเสียใจมาก ให้เป็นความรู้สึกดีๆก็พอ

ขอบคุณทุกคน ที่อ่านจนจบนะค่ะ  อยากให้เป็นแง่คิดค่ะ ว่าเวลาเราคบใครอยากให้ทำดีกับคนนั้นที่สุดเพราะไม่อยากให้มาเสียดายเสียใจทีหลังเหมือนเราค่ะ   เรื่องอาจจะงี่เง่าไร้สาระสำหรับใคร ขอโทษด้วยค่ะ  แค่อยากตั้งกระทู้ไว้เป็นความทรงจำค่ะ  
พิมพ์ผิดพิมพ์ตกยังไง ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกเลยค่ะ