แฟนถูกเพื่อนร่วมงานข่มขืน ทั้งที่จะแต่งงานอยู้แล้วครับ ทำไงดี?

ผมกับแฟน เรารักกันมาได้เกือบปีแล้วครับ แต่ก่อนหน้านั้นเราก็รู้จักคบกันและก็สนิทสนมกันดีในฐานะ พี่น้องครับ เธอนับถือผมเป็นพี่ แต่ต่อมามีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้เธอเสียใจมากครับคือคนรักของเธอตายจากเธอไป และก็บังเอิญอีกเหมือนกัน ผมก็ถูกแฟนบอกเลิก เราเลยเห็นอกเห็นใจกัน อยู่มานานเกือบๆสองปีที่เรายังคบกัน ในฐานะ พี่ชายกับน้องสาว มีวันหนึ่งผมก็ตัดสินใจบอกว่าจะจีบเธอจริงๆแล้วนะ แรกๆเธอก็อึ้งไป แต่เธอก็บอกว่า ไม่ขัดข้องอะไร และเธอก็บอกผมว่ารู้แล้ว ว่าผมชอบเธอ เพราะระยะหลังผมยอมรับว่าท่าทีของพี่ชายของผมมันเปลี่ยนไป จนเธอจับได้ จากนั้นเราก็กลายมาเป็นแฟนกัน เรารักกันดีครับปัญหามีบ้างนิดๆหน่อยแต่เราก็ทำความเข้าใจกันได้ โดยข้างฝ่ายผมจะเป็นฝ่ายยอมซะมากกว่า เธอเป็นดีครับ จิตใจดี มองโลกในแง่ดี ร่าเริงแจ่มใส การศึกษาสูง ระดับ ป.โทครับ ทำงาน รับราชการ อ๋อลืมบอกไปนิดนึงครับ เธอเป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจ แต่เป็นคนมีเหตุผลมากครับ ผมรักเธอมาก และคิดว่าเธอก็รักผมมากเช่นกัน เรามีกำหนดการจะแต่งงานกันปลายนี้ครับ ช่วงเดือนก่อนนี้เรามีนัดไปเที่ยวกันครับ แต่ว่ามันมีเหตุจำเป็นมากครับ ทำให้ผมไปไม่ได้ในวันนั้น แต่ผมก็บอกถึงเหตุจำเป็นนั้น เธอก็เข้าใจและยอมรับได้ครับ บอกเธอว่าเสร็จภารกิจนี้แล้วเราค่อยไปเที่ยวกันนะ เธอก็โอเค ผมบอกเธอล่วงหน้าประมาณ 5 วันครับ จากนั้นเราก้เข้าใจกันดี ปกติทุกอย่างครับ ไม่ว่าจะโทร คุยไลน์ ทั้งวั้น คือว่าผมทำงานอยู่ต่างจังหวัดนะครับ ส่วนเธออยู่ที่บ้านกับพ่อแม่เธอ(ถึงเธอจะเคยมีแฟนแล้วแต่ยังไม่เคยมีอะไรกันเลยนะครับเป็นแค่เพียงคนรักกันมีแผนจะแต่งงานเหมือนกัน ผมรู้จักแฟนเธอดี เป็นคนดีมากครับ) ไม่มีอะไรเป็นสิ่งบอกเหตุเลยครับแต่อยู่ๆเหมือนฟ้าฝ่ามากลางใจเลยครับ เธอโทรมาบอกผมว่าเธอท้องครับ ตอนแรกผมนึกว่าเธออำผมครับ เธอก็เอาแต่ร้องให้อย่างเดียวครับ เธอบอกว่าไม่ได้อำ ผมก้ยังไม่เชื่อครับ เพราะว่าก่อนหน้านี้วันหรือสองวันเธอยังบอกว่า ปจด.เธอมา แต่เธอบอกว่ามันมานิดเดี่ยว และเธอบอกผมว่าถูกเพื่อนร่วมงานข่มขืนเธอท้อง 1 เดือนแล้ว ผมนี่แทบล้มทั้งยืนเลยครับ ยอมรับครับว่าเสียใจมาก เมื่อตั้งสติได้ก็ถามเธอว่ามันเป็นใคร เธอก็บอกเพื่อนร่วมงานเธอครับ พอเธอบอกผมยิ่งแค้นอกแทบแตกตายเลยครับ เพราะไอ้คนนี้มันแอบรักเธอมานานแล้ว ตั้งแต่แฟนเธอยังไม่ตาย ผมเตือนเธอแล้วเตือนเธออีกว่าให้ระวังไอ้คนๆนี้ไว้ เตือนแทบทุกวันที่เธอจะออกไปทำงาน ระวังตัวดีๆนะ ผมยอมรับว่าเสียใจมากที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตครับ แต่ด้วยความรักเธอ ผมบอกเธอว่าเธอไม่ผิดเธอไม่ได้ต้องการที่จะให้มันเกิดขึ้น เธอไม่ได้ทำผิดต่อผมเธอไม่ได้นอกใจผม ผมรับได้ แต่บอกตรงๆครับผมก็ไม่ใช่พระเอกจะให้ผมยอมรับเด็กนั้นผมรับไม่ได้จริงๆครับแฟนผมเธอก็รับไม่ได้เธอร้องไห้บอกจะเอาออกเอาท่าเดียว ผมปลอบเธอจนเธอหายจากอาการเศร้าซึมต่างๆผมบอกเธอว่าเราจะมีกันและกันตลอดไป จะเป็นกำลังให้กันและกัน จะรักษาบาดให้กันและกันครั้งแรกที่เรารักกันนะ จนปัจจุบันเราก้ดีขึ้นบ้างพยายามลืมเหตุร้ายๆที่ผ่านมา ผมบอกเธอว่าจะพาเธอฝ่าฝันร้ายนี้ไปไห้ได้. แต่สภาพจิตใจผมยังคงเดก็บความแค้นนี้ไว้ตลอดแค้นมากครับ
         ก่อนที่เธอจะตัดสินใจบอกเธอคือเธอจะซื้อยามากินขับเด็กออก เธอกลัวว่าหากเกิดอะไรขึ้นกับเธอๆจะไม่มีโอกาสได้บอกผม เธอพูดอย่างนี้จริงครับเพื่อนๆครับ หากนับถอยหลังไป เหตุเกิดกับเธอก็หลังวันที่ผมบอกว่าไม่ได้ตามเที่ยวกับเธอ ใจผมมีความคิดว้าวุ่นตลอดเวลาว่าเธอทำประชดผมหรือป่าว หรือเธอถูกข่มขืนจริงๆ ทำไมไม่แจ้งความ ขอถามครับ

-ที่เธอบอกว่าเธอถูกข่มขืนจริงหรือ? หรือเธอทำเพื่อประชดผม ?
-ควรเอาเด็กไว้และรีบแต่งงานให้เร็วขึ้นหรือไม่ เพราะอะไร?

ขอคำแนะนำด้วยนะครับ แสดงจริงเจ็บจริงครับ ไม่ใช้สตั๊นแมนครับ กรุณาด้วยครับ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 20
พูดตามตรงนะคะ อย่าหาว่าเราผ่าซากเลย

เห็น คห. บนๆ บอกแต่ว่าโดนข่มขืน ทำไมไม่ไปแจ้งความ อย่างโน้นอย่างนี้

บางคนเค้าไม่ได้มีความเข็มแข็งพอที่จะไปบอกใครต่อใครหรอกนะคะว่าโดนข่มขืนมา

แต่คราวนี้ก็อยากให้ทาง จขกท. สังเกต พฤติกรรมด้วยตามที่ คห.บน ว่าไว้เช่นกันค่ะ

เพราะเรามีเพื่อนที่ผ่านเหตุการณ์ลักษณะนี้มาแล้ว

คือเพื่อนจะกลัว ผช คนนั้นมาก และเวลาพูดถึงเรื่องแนวนี้จะดูออกทันทีว่าเธอกลัว

เพื่อนเราคนนี้เธอเล่าให้เราฟังคนเดียวเท่านั้น เพราะเธออายและไม่ไว้ใจใครนอกจากเรา

ดังนั้น ก่อนจะตัดสินว่าเธอ โดน หรือ ไม่โดน อย่าตัดสินกันแค่คำว่าทำไมไม่แจ้งความเลยค่ะ

ส่วนเรื่องเด็กในท้อง พูดจริงๆนะคะ ลองคิดกลับกันค่ะ

ถ้าเป็นเรา เราทั้งเกลียดทั้งกลัว ผช คนนั้นยั่งกะอะไร แต่คนอื่นบอกว่าเด็กไม่ผิด ไม่ยุติธรรม

ให้เก็บเด็กไว้ดีแล้ว แต่ อย่าลืมนะคะ เด็กที่เกิดมาจะคอยตอกย้ำเรื่องราวนี้ กับผู้ที่ถูกข่มขืนตลอดชีวิต
(อย่างเช่นข่าวประเทศไหนนะที่ถ่ายคลิปไว้ แม่ตีเด็กยับเลย เพราะทนเห็นไม่ได้และลูกเธอเกิดมาจากการถูกขมขื่น)

ดังนั้นการตัดสินใจนี้ควรให้ผู้ถูกกระทำเป็นคนตัดสินใจเองค่ะ

ยิ่งผู้ถูกกระทำ มีอายุ หน้าที่การงาน และการศึกษาที่ดี คิดว่าเธอจะตัดสินใจให้กับทางเดินของตัวเองได้ดีเช่นเดียวกัน

พิมพ์มาค่อนข้างยาว อาจจะไม่ถูกใจใครบ้าง แต่ต่างคนต่างความคิดนะคะ ท้ายที่สุด ขึ้นอยู่กับเธอคนนั้นเองค่ะ

สุดท้ายนี้ ถ้าเธอโดนข่มขืนมาจริงๆ ก็ขอภาวนาให้เธอเข็มแข็งขึ้นและทำใจให้ผ่านเรื่องที่เลวร้ายนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ
ความคิดเห็นที่ 57
เราเห็นกระทู้นี้ เห็นแต่ละคอมเม้น แล้วมันอดไม่ได้ ขอพูดจากประสบการตรงนะคะ
เราน่ะมีนิสัยเหมือนแฟนของคุณ เชื่อใจใครง่ายๆ และไว้ใจคน เราเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีเสมอค่ะ
คนที่ทำเราเป็นอาจารย์โรงเรียนเก่าที่สนิทกันค่ะ ส่วนเป็นมายังไงเราขอไม่เล่าถึงนะคะเพราะเราเกลียด
เราเลือกที่จะไม่แจ้งความ เพราะเราไม่อยากเป็นขี้ปาก อับอาย หรือแม้กระทั่งให้ครอบครัวเรารู้และไม่สบายใจ
เราไม่อยากให้พ่อแม่เราต้องหัวใจสลายที่ต้องมารับรู้ข่าวแบบนี้
อีกอย่างตอนที่ถูกกระทำ คนถูกกระทำไม่มีเวลามานั่งคุมสติตัวเองหรอกค่ะว่าจะต้องทำอะไรหลังจากนั้น
มีสติสามารถกลับมาบ้านได้นี่ก็ดีเท่าไหร่แล้ว
เราใช้เวลาอยู่กับตัวเองค่ะ อยากตายมากๆและเกือบเป็นบ้า
เราเลือกที่จะพูดกับคนที่เรารัก เราอยากลืม เราไม่อยากจำ เราอยากให้มันจบๆไปและไม่มีใครพูดถึงมัน
นั่นคือเหตุผลที่ทำไมเราถึงเก็บเงียบ
เรามาบอกแฟนหลังจากประจำเดือนไม่มาเดือนนึงค่ะ เรากังวลและเสียใจมาก ที่เราไม่เลือกบอกแต่แรกเพราะเราไม่อยากให้คนที่เรารักมากที่สุดรู้สึกเสียใจมากๆ และอยากให้ตัวเองได้เข้มแข็งพอที่จะกล้าเล่าทั้งหมดก่อน
วันที่เราบอกแฟนเราก็ทำใจยอมรับเหมือนกันค่ะ ให้เขาได้เลือก ในวินาทีนั้นเรารู้สึกตัวเองไม่มีคุณค่าอะไรอีกต่อไปแล้ว
แต่ว่าโชคดีที่พอไปตรวจแล้วเป็นเพราะเราเครียดมากจนเกินไปประจำเดือนเราเลยเลื่อน แต่ในตอนนั้นเราคิดค่ะว่าถ้าเราท้องเราอยากเอาออก
เพราะเราไม่อยากเกลียดมันไปตลอดชีวิต เราขอยอมบาปดีกว่า
และเราคิดว่าไม่น่าจะมีใครเราเรื่องพวกนี้มาล้อเล่น สำหรับผู้หญิงมันเป็นเรื่องที่ใหญ่เกินไปจะมาทดสอบใจนะคะ
คุณคบกับแฟนคุณ คุณย่อมรู้ดีที่สุดค่ะว่าแฟนคุณเป็นคนยังไง
และเราก็เข้าใจแฟนคุณมากๆในเรื่องนี้ค่ะ
ตอนนี้หัวใจเธอกำลังเป็นแผลอย่างหนัก เราอยากให้คุณให้ความอบอุ่นเธอมากกว่าจะมาเค้นความจริงอะไรออกจากปากเธอตอนนี้
เราเชื่อว่าในตอนที่เธอเข้มแข็ง เธอจะเล่าทั้งหมดทุกอย่างเอง
ส่วนเรื่องแต่งงาน เราคิดว่าเว้นไปก่อนดีกว่าค่ะ ให้หัวใจคุณและเธอหายดีก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ
ถ้าคุณยังรักเธอมาก ก็เริ่มต้นชีวิตใหม่กับเธอค่ะ เราโชคดีค่ะที่แฟนเรารับได้ทุกอย่าง
ไม่มีใครอยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เราเป็นกำลังใจให้นะคะ
ส่วนเรื่องคนที่ทำ อันนี้ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของคุณน่าจะดีกว่าค่ะ ทำให้มันไม่เหลืออะไรในชีวิตมันเลย เราก็เห็นด้วย
เราเชื่อว่าพอเวลาผ่านไปแฟนคุณก็จะเกลียดมันและอยากให้มันตายไปซะจากโลกนี้เหมือนๆกับเรา
ความคิดเห็นที่ 73
แชร์ประสบการณ์ทำงาน ปัจจุบันเรื่องการถูกข่มขืนในไทยมีสูงมากพบว่าสูงพอๆกับการเจ็บปวดโรคทางร่างกาย
เกิดขึ้นทุกวัย ทั้งหญิงและชาย ผู้ถูกข่มขืน กลัว อับอาย โกรธ แค้น และลึกๆรูสึกตัวเองเสียคุณค่า Low Self - Esteem  และอาจเกิดบาดแผลด้านจิตใจ  มีอาการซึมเศร้า  การช่วยเหลือต้องใช้หลายอย่างร่วมกัน   เริ่มจาก

        1. ถ้ารู้สึกอาย กลัว ให้ใช้เบอร์ hotline 1300  ข้อมูลจะถูกเก็บเป็นความลับ ได้คุยผู้เชี่ยวชาญ เช่น นักสังคมสงเคราะห์ นักจิตวิทยา รวมทั้งขอคำปรึกษาจากนิติกรให้คำปรึกษาโดยไม่ถามซื่อสกุล ถ้าตั้งครรภ์จากการถูกข่มขืนแฟนจะได้การช่วยเหลือ  มีเจ้าหน้าที่คุ้มครองสิทธิ ประสานส่งต่อโรงพยาบาลของรัฐหรือเอกชน พิจารณายุติการตั้งครรภ์หรือกรณีอื่นๆ ตามเหตุสมควร เรื่องจะไม่เกี่ยวข้องถึงตำรวจ แต่ถ้าต้องการแจ้งความ จะมีตำรวจหญิงมีความรู้ความเข้าใจกรณีรับแจ้งความ เป็นเจ้าของคดี ซึ่งนักสังคมสงเคราะห์จะดำเนินการให้
        2. ส่วนญาติผู้ถูกกระทำจะได้รับการช่วยเหลือ เพราะได้รับผลกระทบด้านจิตใจ
                                                                                             จาก  ประสบการณ์ทำงาน
ความคิดเห็นที่ 4
ถ้าโดนข่มขีนจริง สามารถขอให้แพทย์ทำแท้งได้ครับ ไม่ผิดกฎหมาย และ ปลอดภัยกว่าทำเอง หรือ คลีนิคเถื่อน ครับ

ส่วนไอ้คนทำ ก็จับมันยัดคุกไปครับ

ส่วนแฟน จขกท. ถ้าคุณจขกท. รักเธอมาก ก็ไม่ต้องไปสนใจหรอกครับ รักเธอให้มาก ๆ ต่อไปก็ดีแล้วล่ะครับ
ความคิดเห็นที่ 3
สำหรับเรา พูดในฐานะผู้หญิงนะคะ คิดตามที่อ่านมา

คำถามแรกในหัวคือ สมยอมกับข่มขืน คนละเรื่องกันนะคะ
1.ถ้าโดนข่มขืนจริงคำถามต่อมาคือ ทำไมไม่บอกใครเลย หรือถ้าไม่บอกก็มีวิธีการป้องกันตัวเองเบื้องต้นอยู่แล้ว
เชื่อว่าอายุวัยวุฒิรุ่นนี้แล้วสิ่งแรกที่ทำคือเซฟตัวเอง และกินยาคุมฉุกเฉินก่อน
2.สมยอม คืออ่านยังไม่ค่อยกระจ่างค่ะ ว่าเหตุการณ์ที่เกิดเรื่องนี้เกิดขึ้นที่ไหน และมีมูลเหตุหรือสถานการณ์
อะไรที่แฟนคุณจะโดนข่มขืนได้ง่ายๆ

ส่วนตัวเราเชื่อว่าการท้องแบบนี้แฟนคุณก็คงไม่อยากให้เกิดเหมือนกัน แต่ถ้าอีกฝ่ายเค้าโสดน่าจะลองคุยให้เค้ามารับผิดชอบดีกว่ามั้ยค่ะหรือตกลงกันว่าจะเอายังงัย ส่วนตัวคุณน่าจะทำได้แค่เป็นกำลังใจที่ดีค่ะ เรื่องแบบนี้จะให้รับผิดชอบเป็นพ่อเด็กทั้งๆที่เรายังไม่รู้ต้นสายปลายเหตุแท้จริง น่าจะยากนะคะ ไม่ใช่ละครหลังข่าว

เป็นกำลังใจให้ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่