เป็นเรื่องของยายจขกท.เอง
หลานของยาย(เป็นหลาน-น้า) มีลูกสาว1คน ตั้งแต่เกิดเลยก็ส่งมาให้ยายเราเลี้ยงที่ตจว.
ตัวเองไปอยู่กับเมียที่กทม. เมียทำงานเช้าถึงค่ำ ตัวเองไม่ทำไรเลย งานบ้านก็ไม่แตะ ลูกก็ไม่เลี้ยง อยู่เฉยๆว่างั้นเลย
ส่วนเมียถึงจะดูว่าทำงานหนัก แต่ก็แทบไม่ช่วยค่าอะไรเลย เพราะส่งเงินให้ยายเราแค่เดือนละ1000บาท ค่าอาหารยังไม่พอเลย
นมเด็กแพมเพิส แพงขนาดไหน มันไม่รู้เลยรึไง พอยายบอกว่าของใช้เด็กหมด แม่มันดันบอกว่าออกเงินไปก่อน แล้วสุดท้าย ไม่คืนเลย
ประเด็นนี้แหละที่ทำให้เราขึ้นสุดๆเลยเพราะเหตุการณ์เกิดขึ้นในยุคเราพอดี ยายเราเคยเลี้ยงหลานๆที่เป็นลูกของพี่สาว มีตั้ง4คน พอหลานพวกนี้โตขึ้น ก็แสบมาก โกงเงินยายเรา ขโมยเงิน โกงที่ดิน โกงวัสดุบ้าน ทำกับยายเราสารพัด ยังมีหน้ามาให้เลี้ยงลูกอีก
แต่ยายเราก็ไม่ค่อยออกปากออกเสียง เพราะสงสารเด็ก บวกกับอารมณ์ที่รับผิดชอบแทนหลาน(พ่อเด็ก)ซึ่งยายรู้สึกผิดแทนที่มันไม่ยอมทำงาน ไปเกาะเขา แต่มันก็คิดอย่างนั้นไม่ได้!! อุตสาห์ทำลูกกันออกมาแล้ว ทำไมไม่มีปัญญาเลี้ยง
เราอายุน้อยกว่า เลยไม่กล้าไปว่า
ทำงานก็ใช่ว่าจะได้เงินน้อย มีการพูดอวดว่าได้เงินจากขายนั่นนี่มาหลายหมื่น ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ แต่ให้เงินยายเดือนละ1000 บัดซบมาก
แล้วเด็กที่ยายเลี้ยงคนนี้ เลี้ยงยากมาก อารมณ์ร้าย นิสัยเสีย เอาแต่ใจ งอแงมาก เราเลี้ยงได้ไม่ถึง2ชม. ยอมเลย แต่ยายเราย่าง70แล้ว
ยังเลี้ยงได้ หลังก็ปวด ขาก็ปวด คนนี้ยายเลี้ยงให้จนถึง7ขวบ ตั้งแต่เกิดจนเข้าป.1 พอโตพ่อแม่มันก็สบายละ
ปีล่าสุด ไอ้หลานคนเดิมนี้แหละ ทำลูกออกมาอีกหนึ่งคน แล้วยายเราก็เลี้ยงเหมือนเดิม
ตอนนี้เด็กคนเล็ก ได้2ขวบแล้ว ดีหน่อยที่เป็นเด็กฉลาดร่าเริง ไม่เหมือนคนแรก แต่ก็ไฮเปอร์ ไม่อยู่นิ่ง ทำให้ยายซึ่ง70กว่าแล้ว เหนื่อยมาก
ยายมาอยู่กับจขกท. ที่กรุงเทพ ซึ่งถ้าเราไม่ช่วยเลี้ยง เราก็รู้สึกแปลกๆอยู่ ทนเห็นยายร้องปวดเมื่อยไม่ไหว
ยอมรับเลยว่ามาตั้งกระทู้นี้เพราะเหนื่อยทั้งกายและใจจริงๆ ไม่รู้มนุษย์ยายเราทำด้วยอะไร ทนมาได้ไงตั้งหลายสิบปี กับไอพวกนี้
เลี้ยงเด็กมันยากมาก เราเรียนอยู่ม.ปลายแล้ว ต้องอ่านหนังสือเยอะ มีโลกส่วนตัวสูง แต่ตอนนี้มันแย่ มันไม่ใช่แค่เล่นกับเด็ก
เราต้องมาเสียเวลา เดินตาม เช็ดล้าง อาบน้ำให้เด็กที่มันไฮเปอร์ ดึงนู้นนี่ ตบหน้า แกล้งเรา กรี๊ด ร้องไห้
ป้อนข้าว แล้ว
ใส่เรา เล่นข้าวหกกระจาย ใส่ร้องเท้าก็เหยียบมือเรา อยู่บ้านก็รื้อ พังทุกอย่าง ทำบ้านรกทุก2นาที เราหมดโลกส่วนตัว และความฝันที่จะสอบเข้ามหาลัยเลย
แต่ก็ต้องเลี้ยง
เพราะยายก็แก่ แม่ก็หาเงิน
กลัวลูกตัวเองอันตราย เลยไม่จ้างคนแปลกหน้าเลี้ยง มาจ้างน้าตัวเองแต่ให้เงิน 1000 เป็นค่าจ้างนี่ รับไม่ได้จริงๆ
หากแท็กผิดก็ขออภัยด้วยค่ะ
ทำยังไงดีกับคนที่ให้คนอื่นเลี้ยงลูกให้ แล้วให้ค่าจ้างเดือนละ1000
หลานของยาย(เป็นหลาน-น้า) มีลูกสาว1คน ตั้งแต่เกิดเลยก็ส่งมาให้ยายเราเลี้ยงที่ตจว.
ตัวเองไปอยู่กับเมียที่กทม. เมียทำงานเช้าถึงค่ำ ตัวเองไม่ทำไรเลย งานบ้านก็ไม่แตะ ลูกก็ไม่เลี้ยง อยู่เฉยๆว่างั้นเลย
ส่วนเมียถึงจะดูว่าทำงานหนัก แต่ก็แทบไม่ช่วยค่าอะไรเลย เพราะส่งเงินให้ยายเราแค่เดือนละ1000บาท ค่าอาหารยังไม่พอเลย
นมเด็กแพมเพิส แพงขนาดไหน มันไม่รู้เลยรึไง พอยายบอกว่าของใช้เด็กหมด แม่มันดันบอกว่าออกเงินไปก่อน แล้วสุดท้าย ไม่คืนเลย
ประเด็นนี้แหละที่ทำให้เราขึ้นสุดๆเลยเพราะเหตุการณ์เกิดขึ้นในยุคเราพอดี ยายเราเคยเลี้ยงหลานๆที่เป็นลูกของพี่สาว มีตั้ง4คน พอหลานพวกนี้โตขึ้น ก็แสบมาก โกงเงินยายเรา ขโมยเงิน โกงที่ดิน โกงวัสดุบ้าน ทำกับยายเราสารพัด ยังมีหน้ามาให้เลี้ยงลูกอีก
แต่ยายเราก็ไม่ค่อยออกปากออกเสียง เพราะสงสารเด็ก บวกกับอารมณ์ที่รับผิดชอบแทนหลาน(พ่อเด็ก)ซึ่งยายรู้สึกผิดแทนที่มันไม่ยอมทำงาน ไปเกาะเขา แต่มันก็คิดอย่างนั้นไม่ได้!! อุตสาห์ทำลูกกันออกมาแล้ว ทำไมไม่มีปัญญาเลี้ยง
เราอายุน้อยกว่า เลยไม่กล้าไปว่า
ทำงานก็ใช่ว่าจะได้เงินน้อย มีการพูดอวดว่าได้เงินจากขายนั่นนี่มาหลายหมื่น ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ แต่ให้เงินยายเดือนละ1000 บัดซบมาก
แล้วเด็กที่ยายเลี้ยงคนนี้ เลี้ยงยากมาก อารมณ์ร้าย นิสัยเสีย เอาแต่ใจ งอแงมาก เราเลี้ยงได้ไม่ถึง2ชม. ยอมเลย แต่ยายเราย่าง70แล้ว
ยังเลี้ยงได้ หลังก็ปวด ขาก็ปวด คนนี้ยายเลี้ยงให้จนถึง7ขวบ ตั้งแต่เกิดจนเข้าป.1 พอโตพ่อแม่มันก็สบายละ
ปีล่าสุด ไอ้หลานคนเดิมนี้แหละ ทำลูกออกมาอีกหนึ่งคน แล้วยายเราก็เลี้ยงเหมือนเดิม
ตอนนี้เด็กคนเล็ก ได้2ขวบแล้ว ดีหน่อยที่เป็นเด็กฉลาดร่าเริง ไม่เหมือนคนแรก แต่ก็ไฮเปอร์ ไม่อยู่นิ่ง ทำให้ยายซึ่ง70กว่าแล้ว เหนื่อยมาก
ยายมาอยู่กับจขกท. ที่กรุงเทพ ซึ่งถ้าเราไม่ช่วยเลี้ยง เราก็รู้สึกแปลกๆอยู่ ทนเห็นยายร้องปวดเมื่อยไม่ไหว
ยอมรับเลยว่ามาตั้งกระทู้นี้เพราะเหนื่อยทั้งกายและใจจริงๆ ไม่รู้มนุษย์ยายเราทำด้วยอะไร ทนมาได้ไงตั้งหลายสิบปี กับไอพวกนี้
เลี้ยงเด็กมันยากมาก เราเรียนอยู่ม.ปลายแล้ว ต้องอ่านหนังสือเยอะ มีโลกส่วนตัวสูง แต่ตอนนี้มันแย่ มันไม่ใช่แค่เล่นกับเด็ก
เราต้องมาเสียเวลา เดินตาม เช็ดล้าง อาบน้ำให้เด็กที่มันไฮเปอร์ ดึงนู้นนี่ ตบหน้า แกล้งเรา กรี๊ด ร้องไห้
ป้อนข้าว แล้วใส่เรา เล่นข้าวหกกระจาย ใส่ร้องเท้าก็เหยียบมือเรา อยู่บ้านก็รื้อ พังทุกอย่าง ทำบ้านรกทุก2นาที เราหมดโลกส่วนตัว และความฝันที่จะสอบเข้ามหาลัยเลย
แต่ก็ต้องเลี้ยง
เพราะยายก็แก่ แม่ก็หาเงิน
กลัวลูกตัวเองอันตราย เลยไม่จ้างคนแปลกหน้าเลี้ยง มาจ้างน้าตัวเองแต่ให้เงิน 1000 เป็นค่าจ้างนี่ รับไม่ได้จริงๆ
หากแท็กผิดก็ขออภัยด้วยค่ะ