ผมมีเพื่อนสนิทคนนึงครับ จริงๆก็คือเคยเป็นแฟนกัน
แต่ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนแล้ว
ก็ยังมีไปไหนด้วยกันนะครับ ก็คือ เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน แต่เขาก็จะมีไปเที่ยวกับคนอื่นบ้าง เพื่อนกลุ่มอื่น
ทีนี้ ผมสงสัยว่า เวลามีปัญหาอะ ก็จะมาหาผม ให้ผมคอยช่วยตลอด ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่
คือบางทีแม้จะเป็นเพื่อนกัน แต่ผมก็รู้สึกนะครับ ว่าแบบ ให้ช่วยเยอะไปไหม แล้วทำไมต้องเป็นเรา ทีเวลาไปเที่ยว ปาตี้ ไปนั่นนี่ เวลามีความสุขไม่ชวน ไม่เห็นอะไรเลยแต่พอมีปัญหา เรื่องอยากให้ช่วยปุ๊ปกลายเป็นเรา
เหมือนลองปรึกษาเพื่อนคนอื่น มันก็บอกว่า แสดงว่า เรรมีค่ากับเขานะ แต่ผมก็น้อยใจนะ ตรงแบบ มาหามาคุยแค่เวลามีเรื่องให้ช่วยอย่างเดียวเอง ถ้าไม่ช่วย หรือแบบอิดออด ก็จะโดนแบบพูดหว่านล้อม จนให้ช่วยให้ได้ แต่เปรียบเาียบกับเพื่อนที่เขาไปเที่ยวด้วย ไม่ช่วยก็จะไม่เป็นไร เขาอาจบ่นให้ฟังบ้างแต่ก็เหมือนจะหาข้ออ้างให้พวกนั้นได้ตลอดเลยงงๆ
ทุกคนคิดว่าไงอะครับ
ผมควรรู้สึกดีเลิกน้อยใจเพราะเรามีค่าสำหรับเขา แบบเพื่อนผมบอก หรือผมควรจะรู้สึกแย่แบบนี้ แล้วเลยออกห่าง เริ่มไม่ช่วยเขาที คือบางทีเวลาช่วยเยอะๆ มันก็แบบ เราจัดการชีวิตตัวเองไม่ได้ เราต้องรอเขา เพราะเขาโลเล เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาตลอดเวลา บางทีแผนเราวางไว้ก็ล่มไป อะไรไป เปลี่ยนตลอด
ถ้าเพื่อนมาขอให้เราชาวยคลอดเลย ถือว่าเราสำคัญกับเขามั้ย ?
แต่ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนแล้ว
ก็ยังมีไปไหนด้วยกันนะครับ ก็คือ เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน แต่เขาก็จะมีไปเที่ยวกับคนอื่นบ้าง เพื่อนกลุ่มอื่น
ทีนี้ ผมสงสัยว่า เวลามีปัญหาอะ ก็จะมาหาผม ให้ผมคอยช่วยตลอด ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่
คือบางทีแม้จะเป็นเพื่อนกัน แต่ผมก็รู้สึกนะครับ ว่าแบบ ให้ช่วยเยอะไปไหม แล้วทำไมต้องเป็นเรา ทีเวลาไปเที่ยว ปาตี้ ไปนั่นนี่ เวลามีความสุขไม่ชวน ไม่เห็นอะไรเลยแต่พอมีปัญหา เรื่องอยากให้ช่วยปุ๊ปกลายเป็นเรา
เหมือนลองปรึกษาเพื่อนคนอื่น มันก็บอกว่า แสดงว่า เรรมีค่ากับเขานะ แต่ผมก็น้อยใจนะ ตรงแบบ มาหามาคุยแค่เวลามีเรื่องให้ช่วยอย่างเดียวเอง ถ้าไม่ช่วย หรือแบบอิดออด ก็จะโดนแบบพูดหว่านล้อม จนให้ช่วยให้ได้ แต่เปรียบเาียบกับเพื่อนที่เขาไปเที่ยวด้วย ไม่ช่วยก็จะไม่เป็นไร เขาอาจบ่นให้ฟังบ้างแต่ก็เหมือนจะหาข้ออ้างให้พวกนั้นได้ตลอดเลยงงๆ
ทุกคนคิดว่าไงอะครับ
ผมควรรู้สึกดีเลิกน้อยใจเพราะเรามีค่าสำหรับเขา แบบเพื่อนผมบอก หรือผมควรจะรู้สึกแย่แบบนี้ แล้วเลยออกห่าง เริ่มไม่ช่วยเขาที คือบางทีเวลาช่วยเยอะๆ มันก็แบบ เราจัดการชีวิตตัวเองไม่ได้ เราต้องรอเขา เพราะเขาโลเล เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาตลอดเวลา บางทีแผนเราวางไว้ก็ล่มไป อะไรไป เปลี่ยนตลอด