ผิดไหมที่ชอบมโน

สวัสดีค่ะ เราอายุ 18 นะ วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์เรื่องรักๆ

ตอนที่เราอยู่ ม.4 เราแอบชอบพี่คนนึงที่อยู่ ม.5 มันเริ่มจากการที่เผลอไปสบดวงตาคู่นั้นของพี่เค้า.. ๐.๐
เราจะไม่ร่ายยาวนะ เพราะมันจะดูน่าเบื่อเกินไป จะเล่าแบบสรุปย่อๆ เน้นเรื่องราวความสำคัญ 5555
วันแรกที่เจอนะ เราก็สืบหาเฟซพี่เค้าเลยละ ดูจากรูปแท็กเอา และแล้วก็.. พี่เค้ารับเราเป็นเพื่อนแล้ว
พอดีเรากับพี่เค้าอยู่สายการเรียนเดียวกัน ห้องติดกัน เรียนห้องกิ๊ฟต์ค่ะ จึงไม่ยากเท่าไหร่ที่จะแอบเดินผ่านหน้าห้องพี่เค้า 5555 (เดินไปทิ้งขยะ)
ครั้งแรกที่ทักไป จำได้ขึ้นใจเลย ส่งสติ๊กเกอร์ไป แล้วเราก็บอกว่า 'โทษค่ะ.. ส่งผิด' แต่พี่เค้าก็ไม่ได้ตอบอะไรนะ 5555 เราอายอ่ะ
ครั้งที่2จร้า 'สวัสดีค่ะ พี่กิ๊ฟต์ม.5' พี่เค้าตอบมาว่า "ครับ"   เอิ่มมม.. เรานี่ไปต่อไม่เป็น ก็เลยปล่อยไว้งั้นแหละ
จนต่อมาเรื่อยๆเราก็หาเรื่องคุย จนได้คุยกันเยอะขึ้น คุยแบบไม่เกร็งแล้ววว.. แต่ก็ไม่ถึงขั้นสนิทมาก
.......
พอเราขึ้น ม.5 พี่เค้าก็อยู่ ม.6  มีโครงการให้ไปศึกษาดูงาน(ไปเที่ยวนั่นแหละ) เราได้อยู่รถบาสคันเดียวกันกับพี่เค้าจร้าาา 5555 นอนยิ้มเลย >////<
มีหลายเหตุการณ์นะ มีช่วงนึงเราร้องเกะ ร้องเพลงเธอคือหัวใจของฉัน ท่อนสุดท้ายร้องว่า /อยากให้เธอเชื่อฉันคนนี้.. ฉันรักเธอออ/ เพื่อนเรานี่แซวเลยว่า'ร้องให้ใครน้ออ' แล้วพี่เค้าก็เลยหันมามอง 5555 เรานี่ก็เนียนหัวเราะกลบเกลื่อน  ก็นะ.. การเที่ยวครั้งนี้มีความทรงจำดีดีมากมาย
  น่าเบื่อไหมอ่ะ?? อยากให้เล่าต่อป่าว??
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ไม่ผิด แต่ถ้ามโนมากไปอาจเป็นโรคจิตได้ 5555+
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่