ยิ่งอายุมากขึ้น ทำไมความสุขมันถึงลดลง

พวกคุณเป็นแบบเราไหม สมัยก่อนตอนเรียนหรือพึ่งจบทำงานใหม่ๆ ชีวิตมันมีความสุข สนุกสนาน ลั้ลลา  สามารถหัวเราะได้เต็มเสียง แต่พออายุเริ่มมากขึ้น ทำไมเรารู้สึกเหมือนทุกข์มากกว่าสุข เพื่อนที่เคยมีหายหมด ต่างคนต่างไปมีหน้าที่ของตัวเอง แต่งงาน มีแฟน มีลูก เรารู้สึกได้เลย ว่าเราไม่มีเพื่อน!!! จะไปไหนก็ไปคนเดียว ชอปปิ้งคนเดียว ดูหนังคนเดียว กินข้าวคนเดียว พออายุมากมันไม่มีอะไรดีจริงๆใช่ไหม เราก็ไม่รู้ว่าไอ้ความสุขที่แท้จริงมันหายไปจากเราตอนไหน เสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม เวลานี้เราหัวเราะหรือยิ้มมันรู้สึกไม่เต็มที่ยังงัยไม่รู้ หรือพออายุมากมันเป็นแบบนี้ทุกคน
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
ผมสี่สิบกว่าแล้ว
ตอน เด็ก วัยรุ่น วัยหนุ่ม แต่ละช่วงมีความสุขคนละแบบ ปัญหาคนละแบบกัน ไม่เหมือนกัน
ผมอยู่ในวัยกลางคน ผมมีความสุขแบบวัยกลางคนที่มีครอบครัว มีภาระรับผิดชอบมากพอสมควร แต่โดยรวมแล้วมีความสุขครับ
ผมอยากรู้เหมือนกันว่าในวัยชราที่จะมาถึงในอีกไม่นานผมจะมีความสุขเหมือนที่ผ่านมาไหม และความสุขตอนนั้นมันจะเป็นแบบไหน
อยากบอกว่าเมื่อวัยเปลี่ยนไปเราต้องปรับตัวให้มีความสุขในแบบที่ควรจะเป็น
อายุเข้าวัยชรา แต่ไปยึดถือความสุขแบบเด็กๆคงเป็นไปไม่ได้หรอกครับ
ความคิดเห็นที่ 1
น่าจะเป็นเพราะเหงามากกว่านะคะ
บางคนก็ชอบไปไหนมาไหน ทำอะไรคนเดียว ไม่ต้องยึดติดกับใคร
ความสุขของเราขึ้นอยู่กับตัวเราเองนะคะ ทำใจให้สบาย ไม่ต้องคิดอะไรมาก คนเราแต่ละคนย่อมมีวิถีชีวิตของตัวเอง
ถ้าเหงามากๆก็กลับไปหาญาติ เล่นกับหลานก็ได้ค่ะ หรือจะลูกเพื่อนก็ได้ ไปเยี่ยมเค้าที่บ้านดูสิคะ
หรือไม่ก็ซื้อทัวร์ไปเที่ยวต่างประเทศใกล้ๆ ไปคนเดียวก็สนุกดีนะ เปิดหูเปิดตา ไปหาเพื่อนเอาข้างหน้า ใช้ชีวิตโสดๆให้เต็มที่
(ที่พูดมานี่ไม่เคยทำหรอกนะ แต่อยาก 55555 ติดตรงมีลูกมีเต้าพะรุงพะรังนี่แหละค่ะ)
หาอะไรที่เราชอบทำค่ะ ออกกำลังกาย อ่านหนังสือ ดูซีรีย์ เหงาก็ออกไปคุยกะเพื่อนบ้าน ญาติพี่น้อง
เป็นกำลังใจให้นะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่