Doctor K เป็นการ์ตูนที่เริ่มเปิดตัวครั้งแรกตั้งแต่สมัย 20 กว่าปีนู่น จนในที่สุดก็อวสานเพราะ K เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง
หลังจากเว้นช่วงอยู่หลายปี ผู้เขียนก็เขียนภาค 2 ออกมาเป็น K2 ( สำหรับผม Super Doctor K และ Doctor K ถือเป็นการ์ตูนภาคเดียวกัน )

สำหรับผม K ภาคแรกเป็นการ์ตูนที่อ่านได้เรื่อย ๆ ผมติดตามตั้งแต่ยังลงใน Talent ของมิตรไมตรี แล้วมาอ่านต่อใน Kc ของวิบูลย์กิจ ในยุคที่พิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ แต่ก็ไม่ได้ประทับใจมากจนต้องไปหารวมเล่มมาสะสมไว้แต่อย่างใด

จนกระทั่ง K2 ถูกเขียนออกมา....ภาคนี้ถือว่าเคมีเข้ากันกับผมอย่างยิ่ง

ด็อกเตอร์ K ในภาคนี้เป็นอีกสายของตระกูลของด็อกเตอร์ K ภาคก่อน ซึ่งต้นตระกูลได้ตรากฎไว้ให้เป็นแพทย์เบื้องหลัง
แต่ในยามที่ด็อกเตอร์ K คนก่อนได้ดับสูญไปก่อนวัยอันควร แพทย์เบื้องหลังจึงต้องออกมาเป็นแพทย์เบื้องหน้าสืบฉายาด็อกเตอร์ K แทนด็อกเตอร์ K คนเก่า

คาแรกเตอร์ของด็อกเตอร์ K ในภาค K2 นี้ ถือว่าผู้เขียนได้แก้ไขปรับปรุง พยายามทำสิ่งที่เขาต้องการใส่ลงไปในตัวด็อกเตอร์ K คนก่อน แต่ทำไม่สำเร็จ ได้ลงตัวอย่างยิ่ง
คนที่เคยอ่านด็อกเตอร์ K ภาคเก่าคงรู้คาแรกเตอร์ของด็อกเตอร์ K คนนั้นดี..
เงียบขรึม เย็นชา ไม่สุงสิงกับผู้คน มีวิชาการแพทย์สูงส่ง ชำนาญทุกสาขา เก่งกาจในทักษะทั้งมวลของแพทย์ ทั้งการวินิจฉัยโรค การเลือกใช้ยา เลือกวิธีรักษา ฝีมือการผ่าตัดทุกรูปแบบที่ราวกับเทพเจ้า ซ้ำยังมีมันสมองเป็นเลิศ จิตใจมั่นคง รูปหล่อ ตัวสูงใหญ่ กล้ามสวยยิ่งกว่าชายงาม สามารถดึงพลังกายมาใช้ได้ 100 เปอร์เซนต์ หยั่งกะเคนชิโร่ในหมัดดาวเหนือยังไงยังงั้น
สรุปสั้น ๆ  " ยอดมนุษย์สุดเพอร์เฟค "
ในช่วงที่เรื่องนี้เขียนแรก ๆ ถึงกลาง ๆ จะเป็นการโชว์ทักษะประดุจเทพยดาของด็อกเตอร์ K ล้วน ๆ ต่อมาผู้เขียนพยายามแสดงอีกแง่มุมหนึ่งของ K ในฐานะครูบาอาจารย์ โดยเขียนบทให้ K ได้เข้าไปเป็นครูพยาบาลในโรงเรียนมัธยมอยู่ช่วงนึง ซึ่งมันดูขัด ๆ อย่างบอกไม่ถูก ในช่วงท้ายของเรื่องเขาลองเขียนให้ K ต้องเผชิญกับองค์การก่อการร้ายระดับโลก ก็พอถูไถไปได้บ้าง ไม่ดีและไม่แย่เกินไป

ด็อกเตอร์ K ในภาคK2 ยังคงเป็นหมอเทวดาเหมือนอย่างภาคแรกไม่เปลี่ยน ทั้ง เก่ง เงียบขรึม เย็นชา แต่ผมรู้สึกว่าผู้เขียนสามารถบรรจุด้านที่อ่อนโยนของ K ในฐานะครูบาอาจารย์ ซึ่งมันดูขัด ๆ ในภาคแรกได้ลงตัวกว่าเดิมมาก
รอยยิ้มเล็ก ๆ กับคำพูดชมเชยว่า " ทำได้ดีมาก " ที่ K พูดกับ โทมินางะ คาสึนาริ คุณมิยาซากะ มันดูอบอุ่นแบบอาจารย์ที่กำลังยินดีในการเติบโตของศิษย์
K จะปล่อยให้ โทมินางะ และคาสึนาริ ได้ปฏิบัติงานในระดับที่เหมาะสมกับศักยภาพ ณ เวลานั้น ๆ ของทั้งคู่เสมอ
คาแรกเตอร์ความเป็นครูบาอาจารย์ของ K ชัดเจนมากในในเล่มที่ 18 เมื่อโทมินางะ ตัดสินใจรับเคสระดับอาจารย์หมอ Extra Hard  
K รู้ดีว่านั่นเป็นเคสที่ยากมาก ถ้าตัวเขาซึ่งมีฝีมือและประสบการณ์สูงกว่าโทมินางะเองเป็นคนลงมือผ่าเอง โอกาสสำเร็จจะสูงกว่าที่โทมินางะเป็นคนลงมือ
แต่เขาก็ตระหนักเช่นเดียวกันว่า โทมินางะพัฒนาตัวเองมาจนถึงจุดที่สามารถเผชิญกับเคสระดับนี้แล้ว นี่เป็นเคสที่จำเป็นเพื่อให้โทมินางะก้าวหน้าต่อไป
แต่ถ้าการผ่าตัดไม่สำเร็จ เขาก็มีส่วนร่วมต้องรับผิดชอบด้วย เพราะเขาสามารถเพิ่มโอกาสรอดให้คนไข้ได้ถ้าเขาลงมีดเอง แต่เขากลับเลือกปล่อยให้โทมินางะจัดการ
ฉากที่ K ยืนนิ่งอยู่กับที่คนเดียว รอคอยฟังผลการผ่าตัดของโทมินางะด้วยความกระวนกระวายใจ เป็นฉากที่แสดงถึงความเป็นครูบาอาจารย์อย่างแท้จริง

ด็อกเตอร์ K ในภาคนี้ ไม่ใช่ว่าจะรวบทุกสิ่งทุกอย่างมาทำเองราวกับแพทย์ทั้งแผ่นดินใช้เงินซื้อใบประกอบโรคศิลป์มาแบบในภาคแรก ถึงแม้จะเชี่ยวชาญทุกด้าน แต่ก็ยังมีช่องให้แพทย์เฉพาะทางสาขาต่าง ๆ ได้มีบทบาท มีการยอมรับนับถือความสามารถของแพทย์เฉพาะทางเหล่านั้นว่ามีฝีมือไม่ยิ่งหย่อนกว่า K ในสาขาที่พวกเขาถนัด

คาแรกเตอร์อื่น ๆ ใน K2 ก็น่าสนใจไม่น้อย
อย่างโทมินางะที่มีเกริ่นไปด่อนหน้านี้
โทมินางะเป็นองค์ประกอบที่เหมือนกับทากาชินะใน K ภาคแรก คือเป็นหมอที่ขาดประสบการณ์แต่เปี่ยมด้วยอุดมการณ์ ได้พบกับแพทย์ระดับเทพยดาอย่าง K ทำให้สามารถพัฒนาทัศนคติ จิตใจ จนในที่สุดก็เติบโตเป็นหมอแถวหน้าได้
เพียงแต่พัฒนาการของโทมินางะใน K2 ดูเด่นชัด สมเหตุสมผล และดูเป็นรูปธรรมกว่าทากาชินะ
ทากาชินะเป็นเพื่อนของ K ภาคแรก... เกือบตลอดทั้งเรื่อง เขาดูเหมือนจะเป็นหมอที่เชื่อมือไม่ได้เลย ยกเว้นจรรยาบรรณแพทย์ที่เปี่ยมล้นที่เชื่อถือได้ แต่จู่ ๆ พอจะเก่งขึ้นมาก็เหมือนจะเก่งขึ้นมาเฉย ๆ ไม่รู้ด้วยว่าไปพัฒนาฝีมือขึ้นมายังไงอีท่าไหน
ส่วนโทมินางะใน K2 มีเหตุผลที่สามารถเก่งขึ้นได้ชัดเจน เพราะทำงานเป็นผู้ช่วยได้รับการชี้แนะจาก K อย่างใกล้ชิด แรก ๆ ก็โดนคนในหมู่บ้านแซวเล็ก ๆ ไม่ค่อยเชื่อน้ำยาหมอนี่เท่าไหร่ จนมาประมาณเล่ม 10 ชาวบ้านดูจะปฏิบัติราวกับหมอนี่เป็นหมอที่พึ่งพิงได้อีกคนนึง
ยามอยู่ที่หมู่บ้านใกล้ ๆ ตัว K โทมินางะเหมือนฝีมือไม่เท่าไหร่ แต่เวลาออกไปนอกหมู่บ้านทีไร หมอนี่มักจะโชว์เทพ จนคนข้างนอกอึ้ง เห็นพัฒนาการมากขึ้นตามลำดับ ไม่ว่าจะเป็น ความช่างสังเกตและความเฉียบคมในการวินิจฉัยโรค การเลือกวิธีการรักษา ฝีมือในการลงมีดผ่าตัดที่เพิ่มพูนขึ้นเรื่อย ๆ  

อีกคนที่ผมชอบคือ คาสึนาริ ว่าที่ด็อกเตอร์ K รุ่นต่อไป
คนที่อ่านเรื่องนี้คงทราบว่า แท้จริงแล้ว คาสึนาริเป็นโคลนของด็อกเตอร์ K ในภาคแรกซึ่งตายไปเพราะโรคมะเร็ง
คนที่ติดตามเรื่องนี้มาตลอดคงทราบว่า วิธีเลี้ยงลูกของไอ้ตระกูลนี้ ถ้าจะพูดไปก็ ละเมิดสิทธิมนุษยชนชัด ๆ พูดหยาบ ๆ ก็ ทารุณเด็ก
ด็อกเตอร์ K ภาคที่แล้วถูกพ่อยัดเยียดวิชาแพทย์ให้ตั้งแต่อายุ 6 ขวบ หรือก็คือเพิ่งออกจากอนุบาลน้องหมีไม่นาน ไม่มีสิทธิ์เลือกด้วยซ้ำว่าชอบอะไรอยากเป็นอะไร
แทนที่พ่อจะพาไปนั่งชิงช้าสวรรค์กลับต้องมานั่งดูกระเพาะ ไส้ เครื่องในคนตั้งแต่อยู่ป. 1 แถมวิธีการสอนก็เข้มงวดและซาดิสต์ไม่น้อย หากทำพลาดนิดเดียวสามารถโดน " หลังแหวน " จากผู้เป็นพ่อโดยไม่ต้องสนว่าคุณอยู่ป.อะไร
ชีวิตวัยเรียนของ K คนก่อน มีแต่ถูกเคี่ยวให้เรียนเก่ง ๆ เพื่อสอบเข้าแพทย์ให้ได้ ต้องสาระวนกับการฝึกปรือวิชาแพทย์ มนุษยสัมพันธ์ไม่ดี ไม่สุงสิงกับใคร เพื่อนหมอนี่แต่ละคนเป็นจำพวกอารมณ์ดี เฟรนลี่มาก ๆ เป็นฝ่ายเข้าหาหมอนี่เองทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นโอทานิเพื่อนสมัยมัธยมซึ่งเป็นนักวอลเล่ย์บอลทีมชาติ หรือ โองาคิ รุ่นพี่ตอนเรียนหมอ
เพื่อนนอกจากนั้นก็เป็นพวกที่เจอกันในสถานการณ์เป็นตายที่ไม่ปกติทั้งนั้น
ในขณะที่คาสึนาริซึ่งเป็นร่างโคลนของ K คนก่อน กลับแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
เขาถูกเลี้ยงดูมาให้เป็นเด็กอ่อนโยน ด้วยความอ่อนโยนจากแม่อุ้มบุญผู้ให้กำเนิด เขาได้รับการชี้นำให้เดินเส้นทางเป็นแพทย์ แต่ก็ไม่ใช่การบีบบังคับอะไร คาสึนาริเป็นหมอด้วยความตั้งใจของตัวเอง
เริ่มจากความเจ็บใจที่เขาไม่สามารถช่วยชีวิตรันมารุ หมาเพื่อนยากของเขาได้ ทั้ง ๆ ที่รันมารุจะไม่ตาย ถ้ามีคนที่รู้วิชาแพทย์อยู่ตรงนั้น
ความประทับใจในอาชีพหมอเนื่องจากเห็นโทมินางะผ่าตัดครั้งแรก หลังมาอยู่ที่หมู่บ้านไม่นาน ฉากที่ยื่นผ้าขนหนูซับเหงื่อให้โทมินางะแล้วมองดูด้วยสายตาที่มองดูไอด้อลของตัวเอง เป็นการแสดงถึงอีกหนึ่งแรงบันดาลใจที่คาสึนาริอยากเป็นหมอ
คาสึนาริต่างจากร่างต้นแบบอย่างสิ้นเชิง เขาได้เล่นกีฬา มีกิจกรรมกลางแจ้งกับเพื่อน ๆ อย่างเด็กทั่วไป มีเพื่อนฝูง รู้จักยิ้ม หัวเราะ ทำหน้าทะเล้น รู้สึกตื่นเต้น มีช็อตทำเปิ่น หรือเสียฟอร์ม รู้จักไปเที่ยวในวันหยุดกับเพื่อน มีเพื่อนมาขอลอกการบ้าน แบบเด็กในวัยเรียนทั่วไป
อย่างตอนที่คาสึนาริเอาหนังสือที่ลงผลการประกวดปักคอสติส ซึ่งคุณมิยาซากะได้ที่ 2 ไปประกาศให้เพื่อน ๆ ในห้องร่วมรับรู้อย่างดีใจ เป็นสิ่งที่เราจินตนาการไม่ออกจาก K คนก่อน
นี่เป็นการแบ่งแยกอย่างสิ้นเชิง ถึงความเป็นตัวตนของคาสึนาริ  ซึ่งแตกต่างกับ  K คนก่อน ที่เป็นร่างต้นแบบของเขาอย่างสิ้นเชิง
บทบาทของครูบาอาจารย์ของ K ใน K2 กับชีวิตวัยเรียนของคาสึนาริ ยังถือเป็นการตกผลึกมาจาก บทบาทครูพยาบาลโรงเรียนมัธยมปลายของ K คนก่อนด้วย

สาธยายมายาวพอสมควร ทุกท่านละครับ คิดยังไงกับเรื่องนี้