อยู่ๆก็นึกถึงประโยคหนึ่งที่ว่า "อิสระกับความโดดเดี่ยว บางทีก็เป็นเรื่องเดียวกัน" ประโยคที่อยู่ในหนังสือของของนักเขียนในดวงใจเรา :: นิ้วกลม ::
วันนี้ชีวิตเดินมาถึงทางแยก ทางเลือกอีกครั้งนึง หลังจากออกจากรั้วมหาวิทยาลัยมาครบ 1 ปีพอดิบพอดี หนึ่งปีกับการได้ออกมาเป็นผู้ใหญ่ หนึ่งปีกับการเป็นมนุษย์เงินเดือน อาจจะดีหน่อยตรงที่เราเป็นมนุษย์เงินเดือน ณ บ้านนอก ชีวิตเลยเรียบง่าย ไม่ต้องดิ้นรนอะไรมากนัก แถมยังได้อยู่ใกล้ชิดดูแลพ่อแม่ นี่คือความสุขของเรา
แต่มาคิดๆก็เหงานะ พอเรียนจบ เพื่อนพองต่างก็ต้องแยกย้าย คนที่มีเพื่อนมากมายเฮี้ยวๆ เฮ้วๆ แบบเราเลยรู้สึกเหงา สมัยเรียนมันสนุก เราเป็นคนนึงที่เก็บเกี่ยวช่วงเวลานั้นอย่างเต็มที่ สนุกกับการเรียน กิน เที่ยว เล่น แต่ตอนนี้เรากลับต้องพลิคหน้ามือเป็นหลังมือ
แวดวงการทำงานสอนอะไรหลายๆอย่าง การโตเป็นผู้ใหญ่ การลองผิดลองถูก การเห็นคนทำดีแทบตายโดยไม่หวังผล การเห็นคนทุจริตอย่างหน้าไม่อาย เห็นคนเห็นแก่ตัวจนน่าละอายแทน ไปจนถึงคนที่ปิดทองหลังพระโดยไม่ต้องการคำสรรเสริญใดๆ ยิ่งโตโลกนี้มันยิ่งมีอะไรให้เรียนรู้เต็มไปหมด แม้การเอาตัวรอดจะเป็นสัญชาตณานของมนุษย์ แต่จิตใจที่อยู่เหนือสัณชาตณานยังมีอยู่จริง
ใครผ่านมากระทู้นี้ไม่ต้องสนใจนะ สาระไม่มี ฮ่าๆๆ เจ้าของกระทู้เหงา ห่างเพื่อน ชีวิตวัยทำงานอาจจะน่าเบื่อไปบ้างเพราะยังห่างไกลจากความฝัน แต่ก็จะพยายามเดินเข้าไปใกล้ๆมันทุกๆวันทีละนิดละนะ
:: แด่ทุกคนที่มีความฝัน | อุดมการณ์ | ความเชื่อ | ความศรัทธา ::
อิสระกับความโดดเดี่ยว บางทีก็เป็นเรื่องเดียวกัน
วันนี้ชีวิตเดินมาถึงทางแยก ทางเลือกอีกครั้งนึง หลังจากออกจากรั้วมหาวิทยาลัยมาครบ 1 ปีพอดิบพอดี หนึ่งปีกับการได้ออกมาเป็นผู้ใหญ่ หนึ่งปีกับการเป็นมนุษย์เงินเดือน อาจจะดีหน่อยตรงที่เราเป็นมนุษย์เงินเดือน ณ บ้านนอก ชีวิตเลยเรียบง่าย ไม่ต้องดิ้นรนอะไรมากนัก แถมยังได้อยู่ใกล้ชิดดูแลพ่อแม่ นี่คือความสุขของเรา
แต่มาคิดๆก็เหงานะ พอเรียนจบ เพื่อนพองต่างก็ต้องแยกย้าย คนที่มีเพื่อนมากมายเฮี้ยวๆ เฮ้วๆ แบบเราเลยรู้สึกเหงา สมัยเรียนมันสนุก เราเป็นคนนึงที่เก็บเกี่ยวช่วงเวลานั้นอย่างเต็มที่ สนุกกับการเรียน กิน เที่ยว เล่น แต่ตอนนี้เรากลับต้องพลิคหน้ามือเป็นหลังมือ
แวดวงการทำงานสอนอะไรหลายๆอย่าง การโตเป็นผู้ใหญ่ การลองผิดลองถูก การเห็นคนทำดีแทบตายโดยไม่หวังผล การเห็นคนทุจริตอย่างหน้าไม่อาย เห็นคนเห็นแก่ตัวจนน่าละอายแทน ไปจนถึงคนที่ปิดทองหลังพระโดยไม่ต้องการคำสรรเสริญใดๆ ยิ่งโตโลกนี้มันยิ่งมีอะไรให้เรียนรู้เต็มไปหมด แม้การเอาตัวรอดจะเป็นสัญชาตณานของมนุษย์ แต่จิตใจที่อยู่เหนือสัณชาตณานยังมีอยู่จริง
ใครผ่านมากระทู้นี้ไม่ต้องสนใจนะ สาระไม่มี ฮ่าๆๆ เจ้าของกระทู้เหงา ห่างเพื่อน ชีวิตวัยทำงานอาจจะน่าเบื่อไปบ้างเพราะยังห่างไกลจากความฝัน แต่ก็จะพยายามเดินเข้าไปใกล้ๆมันทุกๆวันทีละนิดละนะ
:: แด่ทุกคนที่มีความฝัน | อุดมการณ์ | ความเชื่อ | ความศรัทธา ::