ผมขึ้นม.4ครับซึ้งเป็นโรงเรียนเดิมที่อยู่ตอนม.3นั้นแหละครับ แต่เรื่องของเรื่องก็คือ คือแต่ล่ะทับก็จะมีเพื่อนเก่าหรือคนรู้จักอยู่ด้วย ส่วนผม ผมได้อยู้คนละห้องกับเพื่อนๆครับ ซึ่งจริงๆแล้วผมควรจะดีใจด้วยซ้ำไปที่ตัวเองได้อยู่ทับต้นๆ สายวิทย์-คนิต แต่กลับไม่เลยทุกข์ใจกว่าเก่าอีกเพราะในห้องนั้นไม่มีเพื่ออยู่ซักคนเลยขนาดคนรู้จักยังไม่มีอีก แล้วที่สำคัญถ้าคนอื่นในห้องเป็นเหมือนเรานี่ค่อยยังมีเพื่อนที่แบบเราอีกแต่ไม่มีเลยทุกคนเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนหรือรู้จักกันเพื่อนส่วนมากอยู่โรงเรียนเดิมครับและอยู่ห้องต้นๆนี่แหละส่วนผมมาจากห้องท้ายครับส่วนเพื่อนมาใหม่เค้าก็ทำความรู้จักกับเพื่อนที่มาใหม่อาจจะไม่ค่อยสนิทแต่เค้าก็นั่งด้วยกันส่วนผมยังไม่มีเพื่อนซักคนเปิดเทอมวันแรกผมไม่กล้าไปไกล้ใครเลยทั้งชายและหญิง ผมนี่สู้มาโรงเรียนเพื่อที่จะเข้าแถวอยู่หลังสุดเลยครับ ตอนไปพบคุณครูที่ปรึกษาก็ยืนขาสั่นอยู่คนเดียว นั่งก็นั่งคนเดียวซึ่งคนอื่นๆก็มีคู่นั่งกันหมด คือวันแรกผมอยู่คนเดียวทุกกิจกรรมเลยครับพูดก็พูดนิดเดียว บางที่เค้าจับกลุ่มเวลาเราเดินผ่านก็มองแล้วพูดถึงเรามันรู้สึกอายมากครับ หลังจากครูปล่อยผมก็รีบกลับบ้านทันที หลังจากวันนั้นผมนั่งคิดใตร่ตรองกับตัวเองว่าจะทำยังไงดี คือทำตัวไม่ถูกเครียดมากเลยครับ คิดเรื่องนี้ตั้งแต่เช้าจนถึงเวลาที่จะนอนก็ยังคิดเรื่องนี้ ซึ่งเดี๋ยววันจันทร์ก็จะเปิดเรียนเป็นวันที่2แล้ว ยิ่งเครียดมากครับคือแบบเวลาที่เราคิดเนี้ยมันเหมือนเราตกใจแล้วหัวใจมันเต้นแรงกว่าเดิมซะอีก ผมไม่รู้ว่าเปิดเทอมวันที่สองนี้ควรทำตัวยังไงดีบางคนอาจจะบอกว่าให้ไปทักแต่มันไม่ง่ายเลยเค้าเดินเป็นกลุ่มใหญ่ๆแล้วให้ผมไปพูดแล้วแบบทุกคนมองมาที่ผมที่สำคัญเวลาพูดไรงี้เค้าก็จะคุยกันเงียบๆแล้วยิ่งผมรู้ว่าพูดถึงผมใจมันก็เต้นแรงเหมือนกับว่านินทาเราให้เราได้ยินอ่ะครับ ผมว่ามันน่ากลัวมากกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมควรจะทำไงดีล่ะครับยิ่งคาบว่างนี้ท่าเดินคนเดียวกินข้าวคนเดียว แล้วถ้าเค้าไม่รับผมล่ะ T_T ใครมีคำแนะนำหรือเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนช่วยบอกทีครับว่าควรทำไงดี ขอแบบได้ผมมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยเครียดมากครับบอกเลย