ขออนุญาตถอดล็อกอิน เนื่องจากมีเพื่อนเล่นพันธ์ทิพย์เยอะพอสมควร

เราอายุเลข 3 ต้นๆ ค่ะ คบกับแฟนมาได้ปีกว่าๆ แล้ว แฟนเรามีลูกติด 2 คนค่ะ หย่ากับอดีตภรรยาเรียบร้อย แต่ยังติดต่อกันอยู่บ้าง เรื่องลูก อดีตภรรยารู้เรื่องเราค่ะ แต่ต่างคนก็ต่างไม่แฮปปี้ใส่กันซักเท่าไร

อดีตภรรยา เวลาคุยกับแฟนเรา ไม่อยากให้ลูกมาบ้านพ่อ แต่พอถึงเวลา ก็โทรตามให้มารับซะดื้อๆ อย่างงั้น บางครั้งเรารับงานอื่นกันไว้แล้ว ไม่ค่อยเข้าใจอารมณ์ทางนั้นเหมือนกัน

เวลาเด็กๆ มาที่บ้าน เรารู้สึกอึดอัดค่ะ คนโต 7 ขวบ คนเล็ก 4 ขวบ
เริ่มรู้เรื่องแล้ว เริ่มโกหก คนพี่โยนความผิดให้น้อง โกหกพ่อ ต่อหน้าเรา ว่าเราดุเค้า

แฟนเราก็บอกว่าลูกเค้าขี้โกหก เลยไม่ได้เชื่อ 100% แต่ลับหลังเราทุกครั้ง เค้าจะแอบคุยกันค่ะ พ่อลูก ลูกก็ฟ้องว่าไม่ชอบเรา เราดุบ้าง เราว่าบ้าง โอ้ยตาย!!

แฟนมาถามเรานี่ เราอยากจะตะโกนใส่หน้าเลยค่ะ ว่าลูกเธอโกหกเก่งมาก เหอะ!! เราได้แค่คิดค่ะ แล้วตอบไปว่า ก็แล้วแต่จะเชื่อ เด็กมันคงไม่โกหกหรอก จบที่ต่างคนต่างไม่คุยกัน จนกว่าเด็กๆ จะกลับบ้านแม่เค้าค่ะ

ลูกเค้ามีนิสัยเอาแต่ใจทั้งคู่ และชอบแสดงอาการไม่พอใจทางสีหน้า เรายิ่งรับไม่ได้ใหญ่เลยค่ะ เราสอนไปก็คงเท่านั้น เพราะพ่อให้ท้ายขนาดนี้

ตอนนี้เราทำได้แค่ เวลาเด็กๆ มา ก็ทำเป็นไม่มีตัวตนไป อยากทำไรทำ อยากเล่นไรเล่น ไม่กินข้าวก็ไม่ต้องกิน เราไม่สน
แต่...ปัญหาไม่จบค่ะ แฟนถามเราว่าทำไมเราไม่คุยกับลูกเค้า ไม่สนใจลูกเค้า เฮ้อ..เรานี่อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกเลยค่ะ

เราไม่อยากมีลูกค่ะ แฟนเรารู้อยู่แล้ว จริงๆ เราชอบเด็กนะคะ แต่ทำไมกับเด็ก 2 คนนี้เราถึงไม่ชอบ ไม่เอ็นดู

เราอยากได้วิธีไหนก็ได้ที่จะจัดการกับอารมณ์ที่ไม่ชอบพวกเค้ายังไงดี หรือเราควรทำตัวยังไงให้มันซอฟท์ที่สุดคะ