คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงค่ะ คบกันมา6-7ปีแล้ว
มันก็มีแฟนที่คบกันมาจะ3ปีแล้วเหมือนกัน
เพื่อนเรากับแฟนมันเรียนคนละจังหวัด ห่างกันมาก(เรากับเพื่อนเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน)
คือมันเป็นคนติดแฟนมากกก ทางโทรศัพท์ คุยกันทุกวันทุกเวลา ซึ่งมันเองก็รู้ว่าตัวมันเองติดแฟนขนาดใหน
แบบบางทีอยู่ห้องเดียวกัน เราก็อยากคุยกับมัน แต่มันก็คุยโทรศัพท์กับแฟนตลอด
จนเดี๋ยวนี้บางทีเราเหมือนแทบไม่มีเรื่องจะคุยกับมัน เพราะเรารู้สึกเหมือน เรื่องของเราที่เล่าให้มันฟังแต่ละเรื่อง
มันดูไร้ค่า ไม่สำคัญ ไม่น่าสนใจ เหมือนเรื่องที่แฟนมันเล่า ไม่ว่าเรื่องอะไรมันดูสนใจ เอาใจใส่ไปซะทุกเรื่อง
มีช่วงนึงเราแทบโมโห เพราะมันเจอหน้าเราทีไร มันจะพูดแต่เรื่องแฟนมัน ไม่ว่าจะทะเลาะกัน หรือสวีตกัน
มันมาเล่าให้เราฟังทุกวัน แรกๆเราก็สนใจก็สนทนาด้วย( เพราะแฟนมันก็เพื่อนเรานี่เอง)
แต่พอบ่อยเข้า เจอหน้าทีไรระบายเรื่องแฟนตลอด จนในใจเราคิดว่า ไม่พูดถึงแฟนมันสักวันจะตายไหมวะ
และตัวมันก็รู้ว่ามันจะเป็นบ้าตาย ถ้าวันใหนแฟนไม่รายงานว่าจะไปที่ใหน ถ้าแฟนไม่รับโทรศัพท์ พูดง่ายๆถ้าติดต่อไม่ได้
มันจะระบายให้เราฟังตลอด เราเลยบอกมันไปว่า ลองแก้ที่ตัวแกเองก่อนไหม ถ้ายังคุยกันตลอดเวลาขนาดนี้ อาการจะบ้าตายแบบนี้ก็จะเห็นกันอยู่บ่อยๆมันก็อืมๆ รับรู้ แต่หลังจากนั้นเราคิดว่ามันไม่ต่างไปจากเดิมเลย แต่ยิ่งไปกว่าเดิมคือตอนนี้เราเหมือนไม่ใช่เพื่อนสนิทมันแล้ว มันไม่ให้ความสำคัญเราเลย สดๆร้อนๆวันนี้มันทำงานpartimeดึก แวะซื้อของมาให้เรา เราบอกว่าถึงหอแล้วไลน์มานะ เราดูโทรศัพท์ตลอด นานแล้วมันก็ไม่ติดต่อมา แต่พอเราเปิดเฟส มันตอบคอมเมนท์แฟนมันอยู่ หรือบางทีเราถามอะไรมันมันก็ตอบสั้นๆถามคำตอบคำเหมือนคนเย่อหยิ่ง ความรู้สึกตอนนี้มันทำให้เราไม่อยากคุยกับมัน เราน้อยใจเพื่อนตัวเองมากค่ะตอนนี้ รู้สึกไม่มีความสำคัญ พูดง่ายๆ ตอนนี้รู้สึกเหมือนเป็นแค่คนรู้จักของเพื่อนสนิทตัวเอง คิดว่าเราคิดมากไปรึปล่าวคะ ใครที่มีแฟนช่วยบอกหน่อย คุณอยู่ต่างที่กัน คุยกันตลอดเวลาเช้าเที่ยงบ่ายเย็น ตลอดเวลาขนาดนี้รึปล่าวคะ? คือเราอึดอัด ถ้ามันย้ายหอมาอยู่ห้องเดียวกันปี2 (ตอนนี้เพื่อนอยู่หอใน แต่เราย้ายออกมาก่อน) แล้วอยู่ในสถานะการณ์ที่เราพูดอะไรmangไม่ใส่ใจอะไรเราเลย เหมือนแค่รู้ ผ่านๆหู  แบบนี้เราจะอยู่แบบมีความสุขได้ยังไง เราคงคิดมากตลอดเวลาแน่ๆเลย ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ