ตั้งแต่เล็กจนโตมา ก็เพิ่งเห็นความผิดปกติของระบอบประชาธิปไตย
ที่มันดูยุ่งเหยิง ซับซ้อนมากขึ้น มีข้อจำกัดมากขึ้น มีองค์กรสรรหาที่
มีอำนาจมาทำหน้าที่ เหนือกว่าองค์กรที่มาจากการเลือกตั้ง ดูแล้ว
มันไม่เป็นไปตามครรลองของระบอบประชาธิปไตย

หากเรายังไม่รับรู้ว่ามันผิดปกติและมีผลอะไรกับชีวิต
เราก็จะเข้าสู่โครงสร้างเผด็จการโดยไม่รู้ตัว
พอหันกลับมาก็สายเกินไป

นี่เรากำลังอยู่ในการคาดการณ์ของพวกเค้าหรือป่าว หากใช่
เราจะแก้ไขและทำอย่างไร ให้หลุดจากการคาดการณ์เหล่านี้ได้

แม้สถานการณ์บ้านเมืองจะขัดแย้ง แต่เรายังสามารถที่จะเข้าใจกันได้
ด้วยเหตุผล เพราะผลสุดท้ายผลประโยชน์ก็จะตกสู่ประชาชนทุกฝ่าย

แต่ถ้าเรามัวแต่ตั้งแง่ ก็จะไม่เข้าใจผู้อื่น ลองถามตนเองว่ามีเหตุผลอะไรที่ต่อสู้อยู่  เราสู้เพื่ออดีต หรือว่าจะสู้เพื่ออนาคต

เคยตั้งกระทู้เรื่อง
การเมืองไม่ใช่เรื่องรสนิยม
การเมืองไม่ใชเรื่องศรัทธา

นั่นเพราะว่าการเมืองมีสิ่งที่ประชาชนเข้าใจได้เหมือนกันซึ่งนั่นก็คือ

ตัวบทกฏหมายที่ต้องได้รับความเป็นธรรม ซึ่งแค่เอาเหตุการณ์ต่างๆ

มาสลับข้าง หรือเปรียบเทียบกับอีกคดีที่คล้ายกัน ก็จะรู้ได้เลยว่าเป็น

ธรรมหรือไม่

มาถึงวันนี้หากคนที่รักความเป็นธรรม ไม่ได้ยึดติดเสื้อสี หรือพรรค

การเมืองใดๆ คงพอเข้าใจได้บ้างแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับสังคมไทย

13/05/2558