สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
คนที่เป็นจ่าฝูงที่ดี (หัวหน้าคน) มักจะคอยเฝ้าดู คอยพูดคุยซักถาม ทำอะไรก็มักจะคิดถึงลูกน้องเป็นสำคัญ เวลาตำหนิลูกน้องก็พยายามจะยกเหตุผลดีๆ ต่างๆ มาเพื่อให้ลูกน้องเข้าใจ
หมาที่เป็นจ่าฝูง ทำอะไรๆ ตามแต่ใจตัวเองต้องการ ไม่มาคอยเฝ้าดูลูกฝูง ไม่สุงสิงกับลูกฝูงสักเท่าไร ตัวเองพอใจจะทำอะไรก็ทำ เป็นหน้าที่ของลูกฝูงที่ต้องคอยดูว่าจ่าฝูงต้องการอะไรและพยายามทำในสิ่งที่จ่าฝูงต้องการ เวลาไม่พอใจลูกฝูงก็จะส่งเสียงคำรามหรือฉกกัด ไม่มีการมาพูดคุยมุ้งมิ้ง เสียงดังฟังชัด
เรานั่งเก้าอี้แล้วหมากระโดดตามขึ้นมา เราก็แค่ผลักมันลงไป ขึ้นมาอีกก็ผลักลงไปอีก ไม่ต้องไปบอกเหตุผลหรือคุยกับมันเพราะมันฟังไม่ออก ทำจนกว่ามันไม่กระโดดขึ้นมาเองนอกจากเราเรียก เมื่อมันยอมทำตามที่เราต้องการแล้วเราก็แค่แสดงอาการรับรู้ให้มันเห็น
เรียกแล้วไม่มาก็ไม่ต้องไปเรียก ไปสนใจกับหมาตัวอื่นหรือเรื่องอื่นแทน ทำเหมือนกับไม่มีมันในโลกนี้ เมื่อมันเข้ามาเองก็ทักทายรับรู้แล้วให้จบแค่นั้น
เรานั่งแล้วหมาเอาขามาพาด เราก็ทำเหมือนกับตอนที่มันกระโดดขึ้นนั่งบนเก้าอี้ด้วย
เวลาดุหมา ถ้าใช้คำดุแบบใช้กับคน หมามันฟังไม่รู้เรื่อง หมามันรู้แค่จากน้ำเสียงเท่านั้น มุ้งมิ้งคือพอใจ ฮึ่มแฮ่คือไม่พอใจ ถ้าเราบอกว่า "ลูกจ๋า อย่าทำนะ" ให้ยังไงน้ำเสียงก็ไม่มีทางที่หมาจะตีความว่าเราห้ามมัน แต่ถ้าเราพูดแค่ว่า "ไม่" สั้นๆ ห้วนๆ แบบนี้หมาจะเข้าใจมากกว่า
แม้ว่าหมาอาจจะมีความฉลาดกว่าสัตว์หลายๆ ชนิดแต่ยังไงมันก็เป็นแค่สัตว์ มันไม่มีทางจะเข้าใจตรรกะและเหตุผลแบบคนแน่ๆ อยากเอาชนะมันก็ต้องทำตัวเป็นหมาเช่นเดียวกับมัน คิดและต่อกรกับมันในแบบเดียวกับที่หมาตัวอื่นทำกับมัน ตราบใดที่ยังปฎิบัติต่อมันเหมือนกับมันเป็นคน มันก็จะเข้าใจว่า เจ้าหมาตัวนี้มาคอยเอาใจทั้งวันเลย เดี๋ยวๆ ก็มาจ๊ะจ๋าด้วย เดี๋ยวๆ ก็เอาขนมมาให้ ฯลฯ เราถึงได้กลายเป็นลูกไล่ของมันไปในที่สุด
หมาที่เป็นจ่าฝูง ทำอะไรๆ ตามแต่ใจตัวเองต้องการ ไม่มาคอยเฝ้าดูลูกฝูง ไม่สุงสิงกับลูกฝูงสักเท่าไร ตัวเองพอใจจะทำอะไรก็ทำ เป็นหน้าที่ของลูกฝูงที่ต้องคอยดูว่าจ่าฝูงต้องการอะไรและพยายามทำในสิ่งที่จ่าฝูงต้องการ เวลาไม่พอใจลูกฝูงก็จะส่งเสียงคำรามหรือฉกกัด ไม่มีการมาพูดคุยมุ้งมิ้ง เสียงดังฟังชัด
เรานั่งเก้าอี้แล้วหมากระโดดตามขึ้นมา เราก็แค่ผลักมันลงไป ขึ้นมาอีกก็ผลักลงไปอีก ไม่ต้องไปบอกเหตุผลหรือคุยกับมันเพราะมันฟังไม่ออก ทำจนกว่ามันไม่กระโดดขึ้นมาเองนอกจากเราเรียก เมื่อมันยอมทำตามที่เราต้องการแล้วเราก็แค่แสดงอาการรับรู้ให้มันเห็น
เรียกแล้วไม่มาก็ไม่ต้องไปเรียก ไปสนใจกับหมาตัวอื่นหรือเรื่องอื่นแทน ทำเหมือนกับไม่มีมันในโลกนี้ เมื่อมันเข้ามาเองก็ทักทายรับรู้แล้วให้จบแค่นั้น
เรานั่งแล้วหมาเอาขามาพาด เราก็ทำเหมือนกับตอนที่มันกระโดดขึ้นนั่งบนเก้าอี้ด้วย
เวลาดุหมา ถ้าใช้คำดุแบบใช้กับคน หมามันฟังไม่รู้เรื่อง หมามันรู้แค่จากน้ำเสียงเท่านั้น มุ้งมิ้งคือพอใจ ฮึ่มแฮ่คือไม่พอใจ ถ้าเราบอกว่า "ลูกจ๋า อย่าทำนะ" ให้ยังไงน้ำเสียงก็ไม่มีทางที่หมาจะตีความว่าเราห้ามมัน แต่ถ้าเราพูดแค่ว่า "ไม่" สั้นๆ ห้วนๆ แบบนี้หมาจะเข้าใจมากกว่า
แม้ว่าหมาอาจจะมีความฉลาดกว่าสัตว์หลายๆ ชนิดแต่ยังไงมันก็เป็นแค่สัตว์ มันไม่มีทางจะเข้าใจตรรกะและเหตุผลแบบคนแน่ๆ อยากเอาชนะมันก็ต้องทำตัวเป็นหมาเช่นเดียวกับมัน คิดและต่อกรกับมันในแบบเดียวกับที่หมาตัวอื่นทำกับมัน ตราบใดที่ยังปฎิบัติต่อมันเหมือนกับมันเป็นคน มันก็จะเข้าใจว่า เจ้าหมาตัวนี้มาคอยเอาใจทั้งวันเลย เดี๋ยวๆ ก็มาจ๊ะจ๋าด้วย เดี๋ยวๆ ก็เอาขนมมาให้ ฯลฯ เราถึงได้กลายเป็นลูกไล่ของมันไปในที่สุด
แสดงความคิดเห็น
ทำยังไงให้น้องหมารู้ว่าเราเป็นจ่าฝูงคะ?
มีน้อง2ตัว 7เดือนเท่ากัน แล้วที่บ้านมีเก้าอี้นั่งที่ค่อนข้างกว้าง เวลาเรานั่งน้องหมาตัวนึงก็โดดขึ้นมาด้วย แต่อีกตัวกลับอยู่ข้างล่างเหมือนเดิม ทำท่าเหมือนจะขึ้นแต่ก็ไม่ ตอนแรกเราก็คิดว่าน้องคงยังขึ้นไม่ได้ คิดไปคิดมา น้องเป็นตัวผู้แถมตัวใหญ่กว่าตัวที่โดดขึ้นได้ ทำไมน้องจะขึ้นมาไม่ได้
เท่านั้นแหละเก็ตเลยว่าน้องเห็นเราเป็นจ่าฝูง แล้วไอตัวที่โดดขึ้นมานี่ต้องเห็นเราเป็นลูกน้องแหงๆ (ช็อคx2)
แถมน้องตัวที่ดื้อยังมีอีกหลายพฤติกรรมเช่น
- เคยเรียกแล้วไม่มา แต่ปกติถ้าปล่อยน้องวิ่งแล้วเรียกน้องก็มานะคะ แต่เคยครั้งนึงน้องอยู่ในกรงแล้วเราเรียกหมาทุกตัว(จะถ่ายรูปด้วย) มีน้องตัวเดียวที่ไม่มา(นางไปสนใจอะไรนอกบ้านไม่รู้ -3-)
- เวลาเรานั่งน้องชอบเอาขาหน้ามาวางบนเข่าเรา
- เราดุยังไงก็ไม่ฟังเรา
นี่แปลว่าน้องคิดว่าเราเป็นลูกน้องเรียบร้อยแล้วใช่มั้ยคะ แก้ยังไงดีอ่า ปล่อยไว้ไม่ดีแน่ๆ
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ อยากแก้พฤติกรรมน้องจริงๆ ._.