...ถ้าเล่าไม่เข้าใจยังไงก็ต้องขอโทษด้วยค่ะ เราเล่าเรึ่องไม่ค่อยเก่ง เริ่มเลยละกันค่ะ

เราจะแทนเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิงว่า เอ
ส่วนเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชายแทนว่า บี นะคะ

เรานี่สนิทกับเอนานแล้วค่ะ ถือว่าเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเราเลยก็ว่าได้ เรียนก็เรียนห้องเดียวกัน ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด
ส่วนบีนี่เป็นเพื่อนของเอค่ะ (แบบเป็นเพื่อนของเพื่อนอะไรงี้) เราก็เลยได้รู้จักบีและเริ่มสนิทกับบีมากขึ้น

แต่ด้วยความที่บีสนิทสนมกับเอมากๆๆๆเพื่อนๆ(รวมถึงเราด้วย)เลยคิดว่าบีชอบเอ
และอีกอย่างบีก็ทำเหมือนชอบเอจริงๆซะด้วย ทังไปรับไปส่งไรงี้ พวกเพื่อนๆก็เลยจิ้นกัน ส่วนสองคนนั้นอ่ะไม่รู้หรอกว่ามีพวกเราแอบจิ้นอยู่....

ถึงวันที่ใกล้ถึงวันเกิดเรา บีก็ทักแชทมาหา
(ขอโทษด้วยนะคะที่ใช้ภาษาไม่สุภาพ แต่เราก็เรียกแบบนี้จริงๆค่ะ)
บี : อยากได้อะไรเป็นของขวัญ
เรา: อะไรก็ได้
บี: เอี ดี ไม่ต้องเอา555
เรา: ไอ้บ้า!!
บี: กุจะให้ตุกตาหมี เอาปะล่ะ
เรา: ก็แล้วแต่ดิ แล้วจะเอามาให้ยังไงวะ กุไม่ได้จัดงานนะ
บี : กุจะเอาไปให้ที่บ้าน กุกลัวคนแชววะเพราะแค่นี้คนก็คิดว่ากุชอบแล้ว555

ตอนนั้นเราอ่านแล้วขำมากกกก คือแบบไม่มีใครคิดว่าบีชอบเราชักคน เราเองยังไม่คิดด้วยช้ำ ไม่รู้ว่าเค้าไปเอามาจากไหน มีแต่คนคิดว่าบีชอบเอ ไอ้เราก็คิดว่าเค้าพูดเล่นเฉยๆ ก็เลยไม่ได้คิดอะไร

หลายอาทิตย์ต่อมา บีก็ทักแชทมาเหมือนทุกวัน (เราก็ตอบบ้าง ไม่ตอบบ้าง) แต่วันนี้เค้าแชทมาแบบแปลกๆพูดเรื่องความรักอะไรบลาๆๆๆ เราก็เลยชวนคุยเรื่องอื่น แต่เค้าก็ยังวกกลับมาคุยเรื่องเดิม แล้ว...บีก็บอกชอบเรา เรางี้อึ้งเลยค่ะ!! งงด้วย เพราะเราคิดมาตลอดว่าบีชอบเอ ตอนนั้นเรายังไม่ตอบแค่อ่านเฉยๆ เพราะไม่รู้จะพิมพ์อะไร เค้าก็ส่งมาเรื่อยๆประมาณว่า ที่เค้าบอกไม่ได้หวังให้เราชอบเค้า เพราะเค้ารู้ว่าเราไม่ได้คิดอะไรกับเค้า เค้าก็แค่อยากบอก ไม่อยากเก็บมันไว้ เราก็ตอบกลับไปว่า อืม (ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกจริงๆ)เค้าบอกว่าไม่อยากให้คนรู้เรึ่องนี้มาก เดี๋ยวเราอึดอัด เค้าบอกว่าจะไม่บอกใครและก็ขอให้เราไม่บอกใครเหมือนกัน เราก็เลยตอบตกลง

หลังจากวันนั้นเราก็ไม่บอกใคร แม้แต่เอก็ยังไม่บอก แต่เรื่องอื่นมีอะไรเราก็เล่าสู่กันฟังไม่(ค่อย)ปิดบังกันเท่าไหร่ แต่ว่าเรื่องนี้นี่ไม่รู้เล่ายังไง คือแบบให้เราไปประกาศว่าคนนู้นคนนี้ชอบเรานี่ ไม่รู้จะบอกทำไมอ่ะ ก็เลยพยายามทำตัวปกติ ช่วงแรกๆยังไม่มีใครรู้ เราก็ยังพอทำได้ คุยกันได้ เล่นกันได้ คงมีแค่เราที่รู้สึกอึดอัดอยู่คนเดียว แต่พอนานๆเข้าเริ่มมีคนรู้ เพราะมีเพื่อนคนหนึ่งบังเอิญไปเห็นแชทที่บีคุยกับเรา (บีบอกแบบนั้น แต่ของเราลบแชทนั้นแล้ว เพราะเรากับเอชอบเล่นโทรศัพท์กัน กลัวเอเห็นค่ะ) พอมีคนหนึ่งรู้ คนที่สองก็รู้ คราวนี้ก็เอาไปบอกต่อๆกัน จนตอนนี้เพื่อนทังกลุ่มรู้หมดแล้วว่าบีคิดยังไง....แต่เอแทบเป็นคนสุดท้ายที่รู้เรึ่องรู้นี้ ก็เลยทำให้เอน้อยใจ เราก็เลยอธิบายเค้าว่าทำไมถึงไม่บอก แล้วก็เข้าใจกันค่ะ

แต่เวลาคุยกับพวกเพื่อนๆทีไรก็ชอบเอาเรึ่องนี้มาแชวเราตลอด จนเรารู้สึกอึดอัดบอกไม่ถูก ที่จริงอยากเดินหนีไปเลยค่ะ ไม่อยากฟัง แต่เราก็ไม่อยากทำให้เสียบรรยากาศอ่ะ ก็ทำได้แค่ยิ้มฝืนๆกลบเกลื่อนไป ทุกคนคิดว่านี่เป็นเรื่องสนุก เอามาแชวกันแบบขำๆ แต่มีแค่เอที่เข้าใจว่าเราไม่ได้รู้สึกขำด้วยเลยแม้แต่นิดเดียว เอก็มาปลอบเราว่าเดี๋ยวพวกนั้นก็เลิกแชวเอง เราก็เลยปล่อยๆไป ไม่อยากคิดอะไรมาก

แล้วมีวันหนึ่งที่รถเราเสย แม่เราเลยมาส่งที่ ร.ร แล้วพอขากลับ บีก็รู้ว่าเราไม่ได้เอารถมา บีเลยอาสาไปส่ง ด้วยความที่แม่เราเลิกงานช้า บวกกับเราต้องไปเรียนพิเศษด้วย เราก็เลยตกลงให้บีไปส่ง วันต่อมาเพึ่อนๆก็มาแชวว่า บีไปส่งเรา รุกหนักละนะเนี่ย อะไรแบบเนี่ย แล้วก็มีเพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นว่า "แหม....ไปส่ง(ชื่อเรา)จนลืมเอเชียวนะ" และพวกมันก็พากันหัวเราะพร้อมกันแบบชอบใจอ่ะ แล้วปล่อยให้เรางงอยู่คนเดียว ตอนนั้นยังไม่รู้อะไรเลยค่ะ เราก็เลยไปถามเอว่าเมื่อวานมีอะไรหรือป่าว ทำไมเค้าบอกว่าบีลืมเอ มีเรื่องอะไรไหม แต่เอก็ตอบแต่ไม่มีอะไร แต่เรารู้ว่ามันต้องมีอะไรชักอย่าง เราเลยไปถามบีว่ามีเรื่องอะไร ก็ได้คำตอบแบบเดียวกันคือ'ไม่มีอะไร'.

ตอนนั้นเลยไปถามเพื่อนที่มันพูดอ่ะคะ ว่ามีเรึ่องอะไร มันก็เล่าให้ฟังได้ความว่า วันที่บีไปส่งเรา ตอนเช้าคือบีไปรับเอมา ร.ร แล้วบีกับเอก็ต้องกลับด้วยกัน แต่พอตอนเย็นบีมาส่งเราโดยไม่ได้บอกเอก่อน ปล่อยให้เอรอบีมารับตั้งนาน โทรไปก็ไม่รับ เอรอเกึอบชั่วโมงกว่าๆ จนเอต้องโทรบอกให้เพื่อนอีกคนไปส่ง เราฟังแล้วอึ้งกินสิค่ะ ไม่รู้เลยว่าวันนั้นเอมากับบี ถ้ารู้คงไม่ไปหรอก ไอ้เราก็รู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุ เราเลยส่งไลน์ไปหาเอทันทีเลย
เราส่งไปว่า "เรื่องเมื่อวาน กุขอโทษนะ กุไม่รู้จริงๆ"
เค้าตอบเราว่า "ไม่เป็นไร กุเข้าใจ มันมีแฟนมันก็เป็นแบบนี้แหละ ชอบ'ทิ้งเพึ่อน'😏"

เจอประโยคนี้ เรานี่ไปไม่เป็นเลยค่ะ มันพูดไม่ถูกไม่รู้จะตอบอะไรไปเลยดี รู้สึกผิดจริงๆแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง (ป.ล แต่เรายังไม่ได้เป็นแฟนกับบีนะ) คราวนี้เราเลยส่งไลน์ไปหาบี ว่าทำไมไม่บอกเราก่อนว่าต้องไปส่งเอ รู้มั้ยบลาๆๆๆๆยาวมากกค่ะ จำไม่แล้ว จำได้แค่บีตอบมาว่า "ขอโทษ กุแค่อยากไปส่ง" เราเลยบอกว่า ไปขอโทษเอนู่น ไม่ต้องมาขอโทษเรา..อีกแปบเค้าก็ส่งรูปมา เป็นรูปแคปหน้าจอสนทนาที่เค้าขอโทษเอมาให้เราดู

***[ขอพูดถึงบีนิดหนึ่ง คือบีเป็นคนแบบติดแฟนมากกว่าเพึ่อนจริงค่ะ เรานี่เจอมากับตัว ช่วงที่บีมีแฟนนี่ตัวติดกับแฟนตลอด ไม่มีเวลาให้เพื่อนเลย จนตอนนั้นพวกเราแทบจะเนรเทศมันออกจากแก๊งอยู่ละ] ***

วันรุ่งขึ้นก็ไปเรียน ทุกอย่างก็เหมือนเดิม ในกลุ่มก็เฮฮาปกติ วันนั้น เราทำปากกาหาย ก็เลยยืมปากกาของเอใช้ พอถึงตอนเลิกเรียน เราก็เก็บของของเราเข้ากระเป๋า แต่ไม่ได้เก็บปากกาของเอไว้ พอเอมาเห็นปากกาวางอยู่ที่โต๋ะโดยที่เราไม่ได้เก็บไว้ให้ เอก็ตะคอกใส่เราเลยว่า "ยืมของกุไปทำไมไม่เก็บให้กุด้วยวะ สันดา_ เนี่ยไม่เปลี่ยนจริงๆ"/ เสียงโกรธและจริงจังมาก เรานี่หน้าถอดสีเลยค่ะ ถึงจะเป็นเพื่อนสนิทกันแต่ก็ไม่เคยว่าถึงสันดา_กันเลย ไม่รู้เค้าไปโกรธใครมา เราก็เข้าใจเพราะเอเค้าเป็นคนตรงๆอยู่แล้ว ไม่ได้ว่าอะไรไอ้เรามันก็ผิดจริงอ่ะนะ แต่เราแค่เสยหน้า และเสยความรู้สึกมากกว่า เพราะตอนนั้นบีและเพื่อนๆก็อยู่ด้วย บีเลยพูดกับเอว่า "พูดอะไรช่วยเห็นใจคนฟังบ้าง" เอก็สวนกลับ "เอี!!ใช่สิ!!" แล้วก็เดินออกจากห้องไปเลย

เรารู้สึกว่าหลังจากวันนั้นเอก็ทำเหมือนไม่ค่อยอยากคุยกับเรา ส่วนเราก็เริ่มทำตัวออกห่างบีมากขึ้น เว้นระยะห่าง เหมือนลดสถานะจากเพื่อนสนิทเป็นเพื่อนธรรมดาไปเลย จนเพื่อนๆมันสังเกตุได้ มันก็เลยพากันเข้ามาถามว่าเราทะเลาะกับบีหรึอป่าว เราตอบตามความจริงไปเลยค่ะว่าเราไม่อยากให้คนเค้าเข้าใจผิดคิดว่าเราเป็นแฟนกับบี ทีนี่มันก็บ่นให้เราใหญ่เลยว่า ไอ้เราก็สิบหกสิบเจ็ดแล้ว แฟนก็น่าจะมีได้แล้ว ทำไมไม่ลองคบบีดูบ้าง...บลาๆๆๆๆ...

***แต่ในความคิดของเราคือเราคิดกับบีแค่เพึ่อนจริงๆค่ะ ความรู้สึกเราที่มีให้ตั้งแต่แรกคือความเป็นเพึ่อนที่มีความบริสุทธิใจให้กัน และเราอยากให้เป็นแค่เพึ่อนกันก็พอ แล้วอีกอย่าง... คือเราสัญญากับตัวเองและครอบครัวว่าจะไม่มีแฟนก่อนจบ ม.6 ตอนแรกนี่แค่พูดเล่นเฉยๆนะ แต่ตอนนี้ตั้งใจทำจริงค่ะ ไม่อยากคิดเรึ่องความรักให้มันมาก เพราะเห็นคนอื่นๆมีแฟนแล้วต้องมาทุกข์ มาอกหักเสยน้ำตาไรงี้ เลยคิดว่าเราควรเอาเวลาไปสนใจการเรียนดีกว่าเนอะ (ถึงตอนนี้ก็ยังไม่เคียมีแฟนนะคะ)***

ก็อย่างที่บอกไป เอทำเหมึอนไม่ค่อยอยากคุยกับเรา ส่วนเราก็ทำเหมือนไม่อยากคุยกับบี และเราสามคนก็ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเดิม จนเพึ่อนในกลุ่มตอนนี้เกร็งไปหมดแล้วค่ะ ส่วนเรานี่ยิ่งอึดอัดไปกว่าเดิมอีก ลำบากใจด้วยค่ะ เราว่าถ้าสถานะการณ์ยังเป็นแบบนี้ เรากลัวว่าจะเสยเพึ่อนสองคนนี้ไป...เราไม่อยากให้เป็นแบบนั้น เพราะสองคนนี้เราถือว่าเป็นเพึ่อนที่ดีที่สุดสำหรับเรา... ตอนนี้เราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ทำได้แค่อึดอัดในใจคนเดียว

แต่ถ้าเป็นคุณควรจะทำยังไงดี หรือจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ต่อไป...ช่วยเนาะนำทีค่ะ