บ่ายแก่ๆของวันหนึ่งที่ไอแดดพร้อมแผดเผาทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้

ก่อนที่สองแขนดำๆจะคล้ำไปกว่าเดิม  ผมหลบเข้าร้านหนังสือร้านโปรดหวังพึ่งไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศของร้าน

"สวัสดีค่ะ" ผมไม่ได้สนใจต้นเสียงเท่าไร เดินดุ่มๆไปชั้นหนังสือ
พอตัวเย็น ใจเย็น และได้หนังสือที่ต้องการแล้วจะจ่ายเงินเท่านั้นล่ะครับผมจึงได้พบกับเธอเจ้าของเสียง

ผมวางหนังสือลงบนเคาน์เตอร์ "มีบัตรสมาชิกไหมคะ" เธอถาม
ผมชี้ให้เห็นบัตรสมาชิกที่วางบนหนังสืออยู่ก่อนแล้ว เธอยิ้มเขินน้อยๆ รับหนังสือและบัตรไปยิงบาร์โค้ด

ผมดูเธอปฏิบัตหน้าที่อย่างแข็งขัน
เธอน่ารักมากครับ สาวหมวย ตัวเล็ก ผมสั้นประบ่า กลางศีรษะมัดจุกไว้อย่างเรียบร้อย
ดวงตาคู่นั้นที่ผ่านแว่นเลนส์กลมใหญ่ทำให้เธอดูสดใสขึ้นไปอีก

"สองรายการนะคะ ทั้งหมดราคา...บาท ลดแล้วเหลือ...บาทค่ะ "  เธอพูดพลางยื่นบัตรสมาชิกคืนให้ผม
"หนังสือห่อปกไหมคะ"
"ห่อครับ" ปากตอบไปไวทันใจคิด ขอโทษด้วยที่ผมเลือกห่อปกพลาสติกแล้วทำให้โลกร้อนขึ้นอีก 1-2 หรือหลายองศา แลกกับเวลาที่อยู่กับเธอเพิ่มขึ้น 1-2 นาที

เธอใช้กรรไกรตัด-ติดปกหนังสืออย่างคล่องแคล่ว ครู่เดียวหนังสือที่ห่อปกเรียบร้อยก็นอนคอยอยู่ในถุง
"รับที่คั่นแบบไหนดีคะ" เธอยิ้ม
"แบบไหนก็ได้ครับ" ผมยิ้มตอบ

เธอหยิบที่คั่นสองสามอันใส่ในถุงหนังสือแล้วยื่นให้ผมพร้อมยิ้มตา

หยีๆอีกหนึ่งที "เรียบร้อยแล้วค่ะ โอกาสหน้าเชิญร้าน...นะคะ"

ผมหยิบถุงหนังสือ เปิดประตูร้าน

-------------------------------------------------
เรื่องเกิดขึ้นได้อาทิตย์กว่าแล้วครับ หลังจากบ่ายวันนั้นผมก็แวะไปซื้อของในร้านหนังสืออยู่เรื่อยๆ ได้คุยกับเธอมากขึ้น (แต่ยังไม่รู้จักชื่ออยู่ดี เหอเหอ)

ผมกลัวชวนเธอคุยมากๆในเวลางานแล้วจะทำเธอเดือดร้อน

จะสานต่อยังไงดีครับ อยากได้ไลน์ไม่ก็เฟซบุ๊คเธอ จะขอยังไงดีครับ