คืนนี้ประทับใจในหลายๆฉากโดยเฉพาะฉากดราม่า
ไล่ตั้งแต่คุณนายเถาว์เครือ โดยเฉพาะฉากที่ติดคุก
ซีนอารมณ์ที่พูดกับชิดชบาเรื่องลูกแล้วคิดถึงโสมสุภางค์
คืออารมณ์ดราม่ามาเต็มคุณฮันนี่สุดยอดมาก


ซีนชิดชบาเข้าไปดูอาการปฐวีในห้อง  ซีนนี้ทั้งอึดอัด ทั้งฟิน ทั้งเศร้าครบรสจริงๆ
ยิ่งเห็นอาการน้ำตาซึมของทั้งคู่ ยิ่งเศร้าเพราะรู้สึกได้เลยว่าทั้งคู่รักกัน
แต่กำแพงที่ก่อจากความเกลียดชัง มันก็แน่นหนาเกินที่จะทะลายลงง่ายๆ




ซีนนี้ฟินจริงอะไรจริง อิอิ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ซีนชิดชบาตัดสินใจไปทำแท้ง ซีนนี้ต้องชื่นชมคนเขียนบทและผู้กำกับ
ที่ดีไซน์ฉากทำแท้งได้น่ากลัวมาก สุดท้ายชิดชบาตัดสินใจรักษาลูกไว้ แต่สุดท้ายก็แท้งจนได้
ซีนต่อจากนี้พระนางปล่อยของกันอย่างกับระเบิด
ร้องไห้กันน้ำหูน้ำตาไหลพราก ไม่ห่วงหล่อห่วงสวยกันเลย
ติ่งดูไปสะเทือนใจไป เหมือนเยื่อใยบางๆที่มีมันขาดแล้วดูท่าจะต่อไม่ติดแล้ว
อารมณ์ตอนนั้นคู่ลุ้นมากว่าต่อจากนี้ความรักของทั้งคู่จะไปในทิศทางไหน






สุดท้ายฉากจบ บทสรุปของความรักบนความเกลียดชัง
ลุ้นมากๆว่าจะลงเอยอย่างไร สุดท้ายการให้อภัยก็คือคำตอบ
ตอนแรกกลัวว่าจะจบแบบไม่แฮปปี้ แบบที่หลายๆคนอยากให้เป็นแบบนั้น
แต่เรากลับชอบการจบแบบนี้นะ บทสรุปมันมีที่มาที่ไปบทมันทำให้เราอินจริงๆ
ลบภาพป๋าวีในช่วงแรกออกไปเหลือเพียงผู้ชายธรรมดาที่แอบอ่อนแอคนหนึ่ง
บทมันสรุปและส่งให้ถ้าสมมุติเราเป็นชิดชบาเราก็คงรักปฐวีและให้อภัยเค้าได้จริงๆ
ซีนอารมณ์ในคืนนี้ทำให้เรายิ่งประทับใจในตัวพี่ตุ้ยกับน้องขวัญมากขึ้นไปอีก





ท้ายสุดขอขอบคุณ คุณหลุยส์ เจ้าของบทประพันธ์ผู้เขียนบท ทีมงานและนักแสดงทุกคน
ที่ทำให้ "ไม่สิ้นไร้ไฟสวาท" คุ้มค่าการรอคอยและน่าประทับใจแบบนี้ค่ะ

.......... แล้วเราจะได้พบกัน (ใหม่)..........