บางคนมองว่าเจ้านายผู้หญิงจุกจิกเรื่องมาก (เราไม่เถียง 55) แต่ของเราบางทีเหวี่ยงมาเสร็จ แต่ก็ไม่ถึงกับแรง หรือบางครั้งก็มีแรงแบบสะดุ้งๆ บ้าง แต่ไม่หยาบคายนะ นายเราพูดจาสุภาพดีอยู่ แต่แปบอาการเหวี่ยงนายเสกให้หายไปได้ กลับมาคุยใหม่ เราเป็นคนนิสัยไม่ชอบอะไรหยุมหยิม ไม่ชอบการบ่น การเหวี่ยง เราเป็นคนถ้าด่า คือด่าคนที่ทำให้เราเดือดร้อนไปเลย นานๆ ด่าที เคยมีเรื่องกะรุ่นพี่ผู้ชาย แบบด่าปนเทศธรรมะให้เขาฟัง เราจึงงงกับอาการแปรปรวนของผู้หญิงเหลือเกินเรื่องการบ่น/เหวี่ยง หรือว่าเป็นปกติของระดับเจ้าของ แต่เราก็ชอบนะการมีนายเป็นผู้หญิง บางอย่างเขาใส่ใจห่วงใยพนักงาน ชอบเรียกกินขนม กลัวคนนั้นร้อน ใครลาป่วยมาวันรุ่งขึ้นก็จะถามว่าอาการเป็นยังไง เห็นโต๊ะคอยถามความรู้สึกพนักงาน เจ้านายเราเก่งหลายอย่าง แต่บางอย่างชอบดูไม่ละเอียด เช่น ให้เราดูใบเอกสาร Contract ที่นายทำ ให้ตรวจเช็คข้อความว่าถูกต้องไหม (เราสมัครเป็นกองบรรณาธิการ) เราเจออยู่จุดใหญ่ๆ หลักๆ จำนวนเงิน แบบตัวเลข กับตัวหนังสือบรรจง คนละยอด แต่ถ้าอยู่นี่ด้วยความเป็นบริษัทเล็กๆ อยู่กันไม่กี่คน มีไรต้องช่วยกัน บางงานเราก็ว่าเราไม่ถนัดอ่ะ บางทีกองบรรณาธิการที่อื่นอาจไม่ต้องทำ อาจแค่เขียน ตรวจข้อความ ไปสัมภาษณ์ ประสานงานช่างภาพ กราฟฟิค ไปงานแถลงข่าว  แต่อยู่นี่ต้องทำ เราเข้าใจว่าคนน้อยต้องช่วยกัน เช่นงานร้านเพลท อันนี้เรายังกลัวอยู่ มันมีความจุกจิกบ้าง การส่งไฟล์งาน การรอเพลท เป็นต้น แต่เราก็คิดว่าทุกอย่างที่ยากมันคือประสบการณ์ อะไรที่บอกว่ายาก เช่นให้หาร้านอาหาร โดยมีการแลกวอเช่อร์ อันนี้คืองานหินสำหรับเรา เพราะไม่ใช่หากันง่ายๆ เราบอกนายตรงๆ ว่ายากเหลือเกิน นายบอกว่า พี่เชื่อเราทำได้  (บางทีเราก็ไม่มีดวงเรื่องขายพวกนี้นะ เราชอบเขียนมากกว่า แต่นายคงเห็นว่าเราชอบขายของในเวบ Kaidee.com นายเลยจัดงานแบบนี้มา)  อีกอย่างเราเข้าใจนายคงทำงานไม่ทัน มีงานหลายตัวที่นายต้องดู เฮ้อ........... แต่สรุป ก็รักเจ้านายคนนี้นะ รักตอนที่ไม่เหวี่ยง 55