ขอเกริ่นก่อนนะคะว่าปัญหากับครอบครัวเป็นอะไรที่หลบเลี่ยงได้ยาก เพราะคำว่าแม่-ลูก นี่ล่ะค่ะ
ปัจจุบันเราอาศัยอยู่กับแม่2คน มักจะมีปัญหาจุกจิก เพราะแม่เราเป็นคนขี้บ่น รวมถึงปากร้ายมากๆ เช่น ถ้าทำอะไรไม่ถูกใจจะโดนด่าด้วยคำหยาบคาย หลังจากนั้นจะอ้างว่านี่คือการสอน ซึ่งเราว่าคนเรามันมีวิธีแสดงความห่วงใยได้มากกว่าการด่าทำร้ายจิตใจกันอย่างหยาบคายแบบนี้ ปัจจุบันเราอายุ25 เราเป็นคนมีโลกส่วนตัว อย่างเช่นกลับมาจากทำงานเหนื่อยๆ เจอคนมาเยอะ เราก็อยากมีพื้นที่ส่วนตัวที่ไม่ต้องพูดคุยกับใครที่ดูดพลังงานชีวิตเราให้แย่ลง หรือคุยกับคนที่มีทัศนคติลบๆ ซึ่งแม่เรามีทุกอย่างที่เราไม่ชอบเลยค่ะ บางครั้งดูข่าวก็จะวิเคราะห์หยายๆคายๆใส่หัวเรา เราเลยพยายามไม่สนใจ ใส่หูฟังเลี่ยงๆไป
จนกระทั่งวันนึงแม่เราบ่นค่ะ ว่าใส่แต่หูฟังทั้งวัน เดี๋ยวหูก็หนวกหรอก เราก็เพิกเฉย ได้แต่ถอนหายใจ เค้าก็จะบ่นไปเรื่อยๆ ถึงขั้นด่าเราว่า "มึ*นี่มันนิสัยเหี้*จริงๆ" คือเรางงมากเลยค่ะ ว่าเรื่องแค่นี้มันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ?
แม่เราชอบบงการทุกอย่างค่ะ อย่างเราจะออกไปไหนเราก็จะบอกเค้า เหมือนเป็นการแจ้งให้ทราบ เขาก็จะห้ามก่อนเลย อ้างว่าอันตราย เดี๋ยวไปเปลี่ยวๆโดนลากไปข่มขืนฆ่า คือเราอยากแค่ไปตลาดหรือไปห้างคนเดียวบ้าง ไปกับเพื่อนบ้าง ทำไมเขาต้องกลัวอะไรมากขนาดนี้
จนกระทั่งล่าสุดมาก้าวก่ายเรื่องงานของเราค่ะ เขาบอกว่าอยากให้ทำราชการ เดี๋ยวจะหาคนฝากให้ เงินเดือน 30K สบายๆ ไม่ต้องมาทนโง่เป็นมนุษย์เงินเดือน 15K แบบนี้ (ซึ่งเราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงคิดว่ามันจะเข้าง่ายขนาดนั้น 😂)
คืองานที่เราทำมันเป็นงานตรงสายที่เราชอบทำค่ะ เราทำแล้วเรามีความสุข แต่แม่เราถึงขั้นจะบังคับเราเรื่องงานอีก เราไม่รู้จะรู้สึกแย่ไปมากกว่านี้ยังไงแล้วค่ะ เราอยากมีชีวิตของเราบ้าง ให้เราได้ทำอะไรที่เราอยากทำโดยไร้เสียงด่าจุกจิก ไม่ใช่ว่าเราไม่รักแม่นะคะ เรารู้ว่าแม่รักและเป็นห่วงเรามาก แต่สิ่งที่แม่ทำกับเราทุกอย่าง มันก็ยากเกินกว่าที่เราจะทนมันต่อไปได้อีกแล้ว....
จะทำอย่างไรเมื่อครอบครัวไม่ใช่เซฟโซน
ปัจจุบันเราอาศัยอยู่กับแม่2คน มักจะมีปัญหาจุกจิก เพราะแม่เราเป็นคนขี้บ่น รวมถึงปากร้ายมากๆ เช่น ถ้าทำอะไรไม่ถูกใจจะโดนด่าด้วยคำหยาบคาย หลังจากนั้นจะอ้างว่านี่คือการสอน ซึ่งเราว่าคนเรามันมีวิธีแสดงความห่วงใยได้มากกว่าการด่าทำร้ายจิตใจกันอย่างหยาบคายแบบนี้ ปัจจุบันเราอายุ25 เราเป็นคนมีโลกส่วนตัว อย่างเช่นกลับมาจากทำงานเหนื่อยๆ เจอคนมาเยอะ เราก็อยากมีพื้นที่ส่วนตัวที่ไม่ต้องพูดคุยกับใครที่ดูดพลังงานชีวิตเราให้แย่ลง หรือคุยกับคนที่มีทัศนคติลบๆ ซึ่งแม่เรามีทุกอย่างที่เราไม่ชอบเลยค่ะ บางครั้งดูข่าวก็จะวิเคราะห์หยายๆคายๆใส่หัวเรา เราเลยพยายามไม่สนใจ ใส่หูฟังเลี่ยงๆไป
จนกระทั่งวันนึงแม่เราบ่นค่ะ ว่าใส่แต่หูฟังทั้งวัน เดี๋ยวหูก็หนวกหรอก เราก็เพิกเฉย ได้แต่ถอนหายใจ เค้าก็จะบ่นไปเรื่อยๆ ถึงขั้นด่าเราว่า "มึ*นี่มันนิสัยเหี้*จริงๆ" คือเรางงมากเลยค่ะ ว่าเรื่องแค่นี้มันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ?
แม่เราชอบบงการทุกอย่างค่ะ อย่างเราจะออกไปไหนเราก็จะบอกเค้า เหมือนเป็นการแจ้งให้ทราบ เขาก็จะห้ามก่อนเลย อ้างว่าอันตราย เดี๋ยวไปเปลี่ยวๆโดนลากไปข่มขืนฆ่า คือเราอยากแค่ไปตลาดหรือไปห้างคนเดียวบ้าง ไปกับเพื่อนบ้าง ทำไมเขาต้องกลัวอะไรมากขนาดนี้
จนกระทั่งล่าสุดมาก้าวก่ายเรื่องงานของเราค่ะ เขาบอกว่าอยากให้ทำราชการ เดี๋ยวจะหาคนฝากให้ เงินเดือน 30K สบายๆ ไม่ต้องมาทนโง่เป็นมนุษย์เงินเดือน 15K แบบนี้ (ซึ่งเราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงคิดว่ามันจะเข้าง่ายขนาดนั้น 😂)
คืองานที่เราทำมันเป็นงานตรงสายที่เราชอบทำค่ะ เราทำแล้วเรามีความสุข แต่แม่เราถึงขั้นจะบังคับเราเรื่องงานอีก เราไม่รู้จะรู้สึกแย่ไปมากกว่านี้ยังไงแล้วค่ะ เราอยากมีชีวิตของเราบ้าง ให้เราได้ทำอะไรที่เราอยากทำโดยไร้เสียงด่าจุกจิก ไม่ใช่ว่าเราไม่รักแม่นะคะ เรารู้ว่าแม่รักและเป็นห่วงเรามาก แต่สิ่งที่แม่ทำกับเราทุกอย่าง มันก็ยากเกินกว่าที่เราจะทนมันต่อไปได้อีกแล้ว....