ขอเท้าความก่อนว่าสมัย ม.ปลายผมเรียนได้เกรด 3 ต้นๆ เรียนโรงเรียนเอกชนชื่อดังในต่างจังหวัด ถือว่าเรียนพอเอาตัวรอดได้ แต่ผมชอบทำกิจกรรมเอามากๆ ชอบทำงานกับคน เวลาทำอะไรสำเร็จก็จะรู้สึกภูมิใจมากๆ ผมชอบเป็นผู้นำ เคยได้รับเลือกเป็นประธานสีและประธานโรงเรียน ช่วงสอบเข้ามหาวิทยาลัย ทางครอบครัวและคนรอบข้างมักจะอยากให้สอบเป็นครูหรือพยาบาล แต่สุดท้ายผมก็สอบเข้าไม่ได้ตามที่ครอบครัวคาดหวังผมจึงเลือกเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนในสาขาธุรกิจการบินเพราะว่าผมนั้นอยากเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน ซึ่งเวลาที่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยผมก็เริ่มเรียนดีขึ้นเกรดเฉลี่ยผมอยู่ใน 3.5 ขึ้นไปแน่นอนผมต้องการเรียนให้ได้เกียรตินิยมอันดับ 1 เพื่อความภาคภูมิใจของตัวเองและครอบครัว แต่แล้วผมก็ต้องป่วยหนักเข้าโรงพยาบาลจนต้องพักรักษาตัวอยู่เป็นปี ระหว่างที่ผมพักรักษาตัวนั้นผมก็ได้ไปปรึกษากับลูกพี่ลูกน้องของผมที่เรียนจบพยาบาลแต่เขาไม่เป็นพยาบาลดันมาเปิดธุรกิจเป็นของตัวเองซึ่งก็ประสบความสำเร็จไปขั้นหนึ่ง ซึ่งส่วนตัวของผมก็อยากเปิดกิจการเป็นของตัวเองอยู่แล้วผมก็มานั่งคิดว่าผมนั้นชอบและรักอะไรและทำอะไรได้บ้างเพราะผมคิดว่าการทำกิจการอย่างหนึ่งต้องทำในสิ่งที่เรารักและคิดว่าทำได้ดี สุดท้ายผมก็มาจบลงตรงธุรกิจ wedding ซึ่งผมจะเริ่มจากการเปิดร้านเล็กเล็กก่อนแล้วค่อยๆ ขยายฐานลูกค้าไปเรื่อยๆ ส่วนเรื่องเรียนนั้นผมคิดว่าผมจะไปเรียนแบบมหาวิทยาลัยเปิดเพื่อจะได้มีเวลากับกิจการของตัวเองการเปิดกิจการของตัวเองนั้นผมได้รับแรงบันดาลใจมาจากคนใกล้ตัวของผมทางลูกพี่ลูกน้องที่เปิดกิจการเป็นของตัวเองและเพื่อนของผมที่เรียนจบในปีนี้และได้ทำงานตามบริษัทอีกส่วนหนึ่งก็ยังหางานไม่ได้ผมจึงคิดว่าการที่เราเรียนจบมาเสียเงินมาเป็นแสนแสนหรือบางรายอาจเป็นล้านแต่มารับเงินเดือนหมื่นห้าถึงสองหมื่นผมจึงคิดว่าผมไม่อยากมีชีวิตเป็นมนุษย์เงินเดือนประกอบกับการที่ผมอยากเป็นนายตัวเองและอยากมีกิจการเป็นของตัวเองอยู่แล้วผมจึงคิดว่าผมควรจะมีกิจการเป็นของตัวเองตั้งแต่เริ่มแรกเพราะผมก็มีทุนอยู่บ้างส่วนช่วงเวลาต่อไปนี้ผมก็จะไปเรียนเกี่ยวกับความรู้ด้านที่ผมจะเปิดกิจการให้มากที่สุดเพื่อความพร้อมทุกทุกท่านคิดเห็นกันอย่างไรบ้างคับที่คนอายุ 22 ปีเรียนไม่จบมหาวิทยาลัยแบบผม แต่คิดที่จะมีกิจการเป็นของตัวเอง ผมทราบดีครับว่าการคิดจะเปิดกิจการมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแต่ผมตั้งใจจริงและผมจะไม่ขอท้อต่ออุปสรรคที่จะเกิดขึ้นไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมจะทำให้กิจการของผมสำเร็จไปได้ด้วยดีให้ได้ถ้าท่านใดมีข้อเสนอแนะเพิ่มเติมหรือมีประสบการณ์ทางด้านนี้ช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ และผมขอขอบคุณทุกกำลังใจที่จะเป็นแรงผลักดันให้ผมก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคงด้วยครับขอบคุณทุกท่านมากครับที่เสียสละเวลาอันมีค่ามาเสนอแนะและติชมให้กำลังใจเด็กอายุ 22 ปีคนนี้ขอขอบพระคุณครับ ส่วนเรื่องร้านของผมถ้าเมื่อไหร่ผมเริ่มต้นผมจะมาตั้งกระทู้รีวิวให้ทุกท่านได้รับชมในต่อไปนะครับ😀😀😀
เรียนมหาวิทยาลัยไม่จบ แต่อยากมีกิจการเป็นของตัวเอง