สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาว Pantip วันนี้เรามีทัศนคติมุมมองของเรามาแชร์ให้เพื่อนๆได้ฟังค่ะ หัวข้อกระทู้อาจจะขัดแย้งกับความรู้สึกของใครหลายๆคน แต่เราอยากให้ทุกๆคนได้อ่านและคิดตามนะค่ะ ซึ่งถ้าเราเขียนวกไปวนมา อ่านเข้าใจอยาก หรือแท๊กห้องผิดต้องขออภัยด้วยนะค่ะ สามารถติชมหรือด่าเราได้เลยค่ะ เราพร้อมที่จะแก้ไขปรับปรุง
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะค่ะว่าเราก็ยังเป็นวัยรุ่นคนหนึ่งที่กำลังเรียนอยู่ แต่ก่อนเราก็ใช้ชีวิตปกติๆเหมือนนักศึกษาทั่วๆไป วันๆไม่เคยคิดอะไรมาก แต่หลังจากที่เราได้มีโอกาสไปสัมผัสกับคนในประเทศเพื่อนบ้านหลายๆประเทศ มันทำให้เราเปลี่ยนมุมมองความคิดอะไรหลายๆอย่าง และทำให้เรารู้เลยว่าประเทศเราไม่ได้เหนือกว่าประเทศเพื่อนบ้านอย่างที่หลายๆคนคิดนะค่ะ
ถึงแม้ว่าเทคโนโลยีต่างๆเราอาจจะสะดวกสบายกว่าเขา แต่บอกเลยค่ะว่านิสัยคนในประเทศเขาเหนือกว่าเราเยอะค่ะ ( อาจจะไม่ใช่ทุกคนนะค่ะ ) แต่โดนส่วนใหญ่มักจะเป็นแบบนี้ค่ะ
สังเกตุง่ายๆจากตัวเองและคนรอบข้าง เรามักจะติดนิสัยสบายเกินไป จึงทำให้ขี้เกียจ ไม่มีความกระตือรือร้น ไม่รู้จักพัฒนาตัวเอง มัวแต่ถ่างๆ สไลด์ๆ สมาร์ทโฟน อัพรูป โพสต์สเตตัส เชคอินร้านหรูๆดังๆ ใช้ชีวิตสบายมาก วันๆไม่คิดอะไร
พอถามว่าจบมาอยากทำงานอะไร อยากเป็นอะไร หลายๆคนมักจะตอบว่าไม่รู้ ไม่ก็ตอบว่าอยากเป็นเจ้าของกิจการ อยากเปิดร้านอาหาร อยากเป็นเจ้านายตัวเอง แต่มักจะไม่มีเป้าหมายอะไรที่แน่นอนเลย มัวแต่คิดว่าช่างมันเถอะ จะคิดอะไรตอนนี้ เดี๋ยวจบมาก็มีงานทำเองนั้นแหละ
ไม่เคยคิดถึงอนาคตตัวเอง แต่มีความฝันเหมือนๆกันคือ อยากมีบ้านหรูๆ อยากมีรถยนต์ขับ อยากมีเงินใช้ อยากรวย อยากบลาๆ ซึ่งตรงกันข้ามกับพฤติกรรมในปัจจุบันมากค่ะ ขอย้ำอีกครั้งนะค่ะว่าไม่ได้เป็นแบบนี้กันทุกคนค่ะ
แต่เราแค่อยากจะบอกและเตือนใครหลายๆคนที่มีพฤติกรรมแบบนี้ให้เปลี่ยนความคิดเถอะค่ะ รู้ไหมค่ะว่าเพื่อนบ้านของเราเขาไปถึงไหนกันแล้ว ถึงแม้ประเทศเขาอาจจะไม่ได้สบายเหมือนเรา แต่บอกเลยค่ะว่าคนประเทศเขามีความกระตือรือร้นสูงมาก ขยัน อดทน และมีความตั้งใจกว่าประเทศเราเยอะ
เขาจะแอคทีฟตัวเองตลอดเวลา เพราะประเทศเขามีการแข่งขันสูง เป้าหมายของเขาไม่ได้อยากจะมีนู่นมีนี่มากมายเหมือนเรา แต่เป้าหมายของเขาคือขอให้มีงานดีๆทำ สามารถเลี้ยงปากเลี้ยงท้องคนในครอบครัวได้ก็พอ
บอกตรงๆว่าเราเห็นแล้วเราอายมากค่ะ ยกตัวอย่างง่ายๆนะค่ะ เวลาเขาไปฟังบรรยายอะไรก็แล้วแต่ ทุกคนจะตั้งใจฟังมาก แทบจะจดตามทุกคำพูดเลยค่ะ ยิ่งเวลาผู้บรรยายเปิดโอกาสให้ถามคำถาม สิ่งที่เกิดขึ้นคือทุกคนยกมือแย่งกันถามค่ะ ไม่เข้าใจอะไรเขาจะถามจนกระจ่าง
ซึ่งต่างจากบ้านเรามากๆเลยค่ะ เวลาไปฟังบรรยายอะไรก็แล้วแต่ มักจะมีคนแอบเล่นเล่นโทรศัพท์บ้าง คุยกันบ้าง หลับบ้าง ยิ่งเวลาผู้บรรยายถามว่า มีใครสงสัยอะไรจะถามไหม?? บอกเลยว่าเป็นเหมือนคำถามสะกดจิต จากที่คุยๆกันอยู่ จะเงียบกันทั้งห้อง แทบไม่กระดิกเลยค่ะ บางคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาบรรยายเรื่องอะไร ซึ่งหลายๆท่านอาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ แต่สำหรับเรามันไม่เล็กค่ะ
มันทำให้เรารู้สึกอายมากๆ เวลาคนในประเทศเพื่อนบ้านเขาชื่นชมประเทศไทยว่าดีอย่านู่นอย่างนี้ เกิดเป็นคนไทยดีเนอะ ประเทศไทยเป็นประเทศที่เจริญกว่าประเทศเขา รัฐบาลก็ให้การสนับสนุนเรื่องเรียน เรามีมหาลัยดีๆ โรงเรียนดีๆ ครูดีๆสอน คือพูดตรงๆว่าเขายกย่องและอิจฉาคนไทยมาก แต่เขายิ่งพูดเรายิ่งอายค่ะ ทั้งๆที่ประเทศเราสบายขนาดนี้ แต่ความใส่ใจ และความกระตือรือร้นของเราเทียบไม่ได้กับเขาเลยแม้แต่น้อย
นี่หรือประเทศที่คนไทยหลายๆคนชอบดูถูก นี่หรือประเทศที่คนไทยหลายๆคนชอบล้อเลียนเขา แต่เขากลับยกย่องเราขนาดไหน เขาพัฒนาตัวเองมากกว่าเราขนาดไหน เพราะฉะนั้นคุณควรเปลี่ยนความคิดและโผล่หัวออกจากกะลาใบเก่าสักทีค่ะ อย่าคิดว่าเราสบายเลย เพราะถ้าคุณยังไม่รูจักพัฒนาตัวเองวันนี้ อนาคตของประเทศชาติคงไม่ต้องพูดถึงเนาะ แค่หลับตานึกก็น่ากลัวแล้วค่ะ เปลี่ยนความคิดเถอะค่ะ….
อย่าคิดว่าประเทศไทยเหนือกว่าประเทศเพื่อนบ้านเลยค่ะ
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะค่ะว่าเราก็ยังเป็นวัยรุ่นคนหนึ่งที่กำลังเรียนอยู่ แต่ก่อนเราก็ใช้ชีวิตปกติๆเหมือนนักศึกษาทั่วๆไป วันๆไม่เคยคิดอะไรมาก แต่หลังจากที่เราได้มีโอกาสไปสัมผัสกับคนในประเทศเพื่อนบ้านหลายๆประเทศ มันทำให้เราเปลี่ยนมุมมองความคิดอะไรหลายๆอย่าง และทำให้เรารู้เลยว่าประเทศเราไม่ได้เหนือกว่าประเทศเพื่อนบ้านอย่างที่หลายๆคนคิดนะค่ะ
ถึงแม้ว่าเทคโนโลยีต่างๆเราอาจจะสะดวกสบายกว่าเขา แต่บอกเลยค่ะว่านิสัยคนในประเทศเขาเหนือกว่าเราเยอะค่ะ ( อาจจะไม่ใช่ทุกคนนะค่ะ ) แต่โดนส่วนใหญ่มักจะเป็นแบบนี้ค่ะ
สังเกตุง่ายๆจากตัวเองและคนรอบข้าง เรามักจะติดนิสัยสบายเกินไป จึงทำให้ขี้เกียจ ไม่มีความกระตือรือร้น ไม่รู้จักพัฒนาตัวเอง มัวแต่ถ่างๆ สไลด์ๆ สมาร์ทโฟน อัพรูป โพสต์สเตตัส เชคอินร้านหรูๆดังๆ ใช้ชีวิตสบายมาก วันๆไม่คิดอะไร
พอถามว่าจบมาอยากทำงานอะไร อยากเป็นอะไร หลายๆคนมักจะตอบว่าไม่รู้ ไม่ก็ตอบว่าอยากเป็นเจ้าของกิจการ อยากเปิดร้านอาหาร อยากเป็นเจ้านายตัวเอง แต่มักจะไม่มีเป้าหมายอะไรที่แน่นอนเลย มัวแต่คิดว่าช่างมันเถอะ จะคิดอะไรตอนนี้ เดี๋ยวจบมาก็มีงานทำเองนั้นแหละ
ไม่เคยคิดถึงอนาคตตัวเอง แต่มีความฝันเหมือนๆกันคือ อยากมีบ้านหรูๆ อยากมีรถยนต์ขับ อยากมีเงินใช้ อยากรวย อยากบลาๆ ซึ่งตรงกันข้ามกับพฤติกรรมในปัจจุบันมากค่ะ ขอย้ำอีกครั้งนะค่ะว่าไม่ได้เป็นแบบนี้กันทุกคนค่ะ
แต่เราแค่อยากจะบอกและเตือนใครหลายๆคนที่มีพฤติกรรมแบบนี้ให้เปลี่ยนความคิดเถอะค่ะ รู้ไหมค่ะว่าเพื่อนบ้านของเราเขาไปถึงไหนกันแล้ว ถึงแม้ประเทศเขาอาจจะไม่ได้สบายเหมือนเรา แต่บอกเลยค่ะว่าคนประเทศเขามีความกระตือรือร้นสูงมาก ขยัน อดทน และมีความตั้งใจกว่าประเทศเราเยอะ
เขาจะแอคทีฟตัวเองตลอดเวลา เพราะประเทศเขามีการแข่งขันสูง เป้าหมายของเขาไม่ได้อยากจะมีนู่นมีนี่มากมายเหมือนเรา แต่เป้าหมายของเขาคือขอให้มีงานดีๆทำ สามารถเลี้ยงปากเลี้ยงท้องคนในครอบครัวได้ก็พอ
บอกตรงๆว่าเราเห็นแล้วเราอายมากค่ะ ยกตัวอย่างง่ายๆนะค่ะ เวลาเขาไปฟังบรรยายอะไรก็แล้วแต่ ทุกคนจะตั้งใจฟังมาก แทบจะจดตามทุกคำพูดเลยค่ะ ยิ่งเวลาผู้บรรยายเปิดโอกาสให้ถามคำถาม สิ่งที่เกิดขึ้นคือทุกคนยกมือแย่งกันถามค่ะ ไม่เข้าใจอะไรเขาจะถามจนกระจ่าง
ซึ่งต่างจากบ้านเรามากๆเลยค่ะ เวลาไปฟังบรรยายอะไรก็แล้วแต่ มักจะมีคนแอบเล่นเล่นโทรศัพท์บ้าง คุยกันบ้าง หลับบ้าง ยิ่งเวลาผู้บรรยายถามว่า มีใครสงสัยอะไรจะถามไหม?? บอกเลยว่าเป็นเหมือนคำถามสะกดจิต จากที่คุยๆกันอยู่ จะเงียบกันทั้งห้อง แทบไม่กระดิกเลยค่ะ บางคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาบรรยายเรื่องอะไร ซึ่งหลายๆท่านอาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ แต่สำหรับเรามันไม่เล็กค่ะ
มันทำให้เรารู้สึกอายมากๆ เวลาคนในประเทศเพื่อนบ้านเขาชื่นชมประเทศไทยว่าดีอย่านู่นอย่างนี้ เกิดเป็นคนไทยดีเนอะ ประเทศไทยเป็นประเทศที่เจริญกว่าประเทศเขา รัฐบาลก็ให้การสนับสนุนเรื่องเรียน เรามีมหาลัยดีๆ โรงเรียนดีๆ ครูดีๆสอน คือพูดตรงๆว่าเขายกย่องและอิจฉาคนไทยมาก แต่เขายิ่งพูดเรายิ่งอายค่ะ ทั้งๆที่ประเทศเราสบายขนาดนี้ แต่ความใส่ใจ และความกระตือรือร้นของเราเทียบไม่ได้กับเขาเลยแม้แต่น้อย
นี่หรือประเทศที่คนไทยหลายๆคนชอบดูถูก นี่หรือประเทศที่คนไทยหลายๆคนชอบล้อเลียนเขา แต่เขากลับยกย่องเราขนาดไหน เขาพัฒนาตัวเองมากกว่าเราขนาดไหน เพราะฉะนั้นคุณควรเปลี่ยนความคิดและโผล่หัวออกจากกะลาใบเก่าสักทีค่ะ อย่าคิดว่าเราสบายเลย เพราะถ้าคุณยังไม่รูจักพัฒนาตัวเองวันนี้ อนาคตของประเทศชาติคงไม่ต้องพูดถึงเนาะ แค่หลับตานึกก็น่ากลัวแล้วค่ะ เปลี่ยนความคิดเถอะค่ะ….