ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยสีเขียวครับ ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งครับขอเรียกว่า P ละกันครับ รู้จักกันตอนปี 1 แต่เริ่มมาสนิทกันตอนปี 2 ครับ เพราะเราเรียนด้วยกันบ่อยครับไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย ที่แน่ๆ โดนแซวอยู่แล้วครับ ผมกับมันสนิทกันมากจนเป็นเพื่อนซี้ ที่มีอะไรเล่าให้กันฟังได้ตลอด ผมมีความสุขนะ ที่ได้มีเพื่อนที่จริงใจแบบนี้ ตอนนั้นเพื่อนผมมันก็มีแฟนอยู่แล้วนะครับ ส่วนผมน่ะโสด ไม่มีเวลาหาแฟน ผมรู้สึกว่าอยู่กับเพื่อนคนนี้แล้วสบายใจ สนุกดี มีอะไรก็พูดตรงๆ สำหรับเพื่อนคนนี้แล้วผมอยู่ข้างมันตลอด เวลามันมีปัญหาผมก็เป็นคนแรกๆ ที่มันนึกถึง คอยช่วยมันแก้ปัญหาอะไรต่างๆ ให้มัน ตอนมันโดดเรียนผมก็คอยจดเล็กเชอร์ให้มัน ตอนสอบก็ช่วยมันติว เวลามันมีปัญหากับแฟนมันก็เล่าผมฟังอยู่บ่อยๆ ผมเป็นเพื่อนที่มันไว้ใจมากด้วย เวลามันทุกข์ใจผมก็ทุกข์ไปกับมัน ปลอบใจให้มันเข้มแข็ง เราผ่านเรื่องดีๆ มาด้วยกันเยอะ และด้วยความที่สนิทกันมากนี่แหละครับทำให้อดเป็นห่วงมันไม่ได้ เพราะมันก็ไม่ใช่คนเรียนเก่งอะไร เผลอๆ ชอบทำตัวเหลวไหลด้วยซ้ำ เพื่อนก็ต้องเป็นห่วงเพื่อนเป็นธรรมดาใช่ไหมครับ ผมก็เลยชอบถามมันอยู่บ่อยๆ ว่าตอนนี้อยู่ไหน ทำอะไรอยู่ อยู่กับใคร ยังไม่นอนอีกเหรอ ฯลฯ จนหลังๆ P ก็ถามกลับมาว่าทำไมผมเยอะแบบนี้ เป็นแฟนguรึไง ผมก็ไม่ตอบอะไรแค่บอกว่าก็ถามเฉยๆ ผมเองก็กลัวเสียเพื่อนคนนี้ไปอะครับ

เพื่อนๆ คิดว่าผมควรทำยังไงต่อไปดีครับ เพราะผมก็ชอบผู้หญิง แต่กับเพื่อนคนนี้ผมมีความรู้สึกแปลกๆ แต่ไม่ใช่ในเชิงที่แบบอยากเป็นแฟนหรืออะไรนะครับ แค่รู้สึกว่าเป็นห่วงมันมากกว่าเพื่อนคนอื่นๆ มันทำอะไรผมก็อยากรู้ไปซะหมด

อยากได้คำแนะนำดีๆ ขอบคุณมากๆครับ