ปัญหาการแอบชอบ หลายๆคนคงเป็นกัน เพราะความไม่กล้า ความเขินอาาย ความไม่มั่นใจ ปัญหาเหล่านี้มันใหญ่มาก
สำหรับผมและหลายๆคน ผมจึงอยากขอพื้นที่สักนิด เพื่อระบายความในใจ

''้น้องต่ายรู้ป่าวเราเจอกันครั้งแรก ที่ไหน? นึกออกป่าว? ในโรงอาหารไงละฮาๆ เจอครั้งแรกก็รู้สึกปิ้งให้เลยละ
แล้วปิ้งเค้าฝ่ายเดียวด้วยสิ ฮ่าๆ  รู้ป่าว เวลาเจอต่ายอะทำไมถึงทำเป็นไม่มอง ก็เราเขินอะดิ มองอีกทีก็ตอน
เดินไปละ (คิดในใจทำไมใกล้ๆทำไมไม่มองหน้าเค้าวะ ไปมองหลังเค้าทำไม  - -) แต่พอหลังๆใกล้จบ ม.6
เริ่มรู้สึกกล้าขึ้นฮ่าๆ เดียวไม่มีโอกาสได้มองแล้ว แต่ก็มีนะบ้างครั้งที่เผลอไปสบตากับต่ายอะ เรานี้ทำเนียน
ไม่ทันเลยอะ รีบหันหน้ากลับแล้วทำเป็นมองอย่างอื่นเลย555 นึกถึงตอนนั้นแล้ว ทั้งเขิน อาย ทำตัวไม่ถูกจริงๆ
แต่เวลามันก็ผ่านไปเร็วเนอะ แปปๆถึงวันที่เรา จบม.6  ตอนเย็นอะที่มีการบูม ดีใจมากๆเลยอะ ที่ได้ถ่ายรูป
กับต่ายอะ ตอนถ่ายนี้ตัวแข็งทื่อเลยอะ ไอ้เพื่อนก็ดันอยู่นั้นแหละ ตัวก็ชิดกันแหละ นึกแล้วเขินตอนนั้นจริงๆ
ถึงแม้จะจบจาก ร.ร. นั้นมาละ คงไม่ได้กัน  แต้ถ้าเจอกันอีกมันคงเป็นพรหมลิขิตแน่ๆ 555
ตอนนี้ก็จะครบปีละ พี่ก็ยังรอต่ายอยู่นะ ถ้าต่ายพร้อมจะเปิดใจ ถึงแม้มันจะนานก็ยังรอ
เพราะผมไม่เบื่อเลยที่ต้องมานั่งคิดถึงเธอทุกวัน"

ปล. นักปั่นสายเสี่ยว