คือเรามีคนที่เราแอบชอบค่ะ
เราเรียนคนละห้องกับเขา รู้จักกันแบบเพื่อน เวลาคุยกันก็คุยกับเขาในเฟส
คุยผ่านตัวหนังสือ แต่พอเจอตัวจริงๆต่างคนเหมือนไม่รู้จักกันเลยอะ
เดินผ่านเราก็ชอบแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น 5555
เราเคยคิดนะว่าเค้าจะเข้าใจเป็นเราไม่อยากทักเค้ารึเปล่า
แต่ความจริงคือเราเขิน เขินหน้าเค้า เขินเวลาเค้ามองมา มันเขินจนทำไรไม่ถูก มันเขินแบบมากกกก
เราพยายามแก้นิสัยนี้หลายรอบแล้ว พยายามแบบว่า เอาล่ะ ต้องทักให้ได้ แต่พอเค้าเข้ามาใกล้จริงๆเราก็วืดอะ แล้วก็จะมาท้อเอง
แล้วก็จะคิดจะเลิกชอบ แต่พอคิดๆดูอีกทีก็แบบ นั่นเขาเลยนะ เขาคนนี้ที่เราชอบมาโดยตลอดอะ

มีใครพอจะมีวิธีบอกตัวเอง หรือวิธีแก้เขินบ้างมั้ยคะ
คือมีหลายๆคนบอกว่า แค่ทักเอง จะเป็นไรไป ก็ทักไปสิ เราก็ว่ามันง่าย
แต่เอาเข้าจริงๆ จากที่เราไม่เคยทำมาก่อนเลย จนปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ
เราไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดีเลยอะค่ะ
จู่ๆมาเริ่มแบบว่า "เห้ยหวัดดี//โบกมือ" จากที่มันชอบทำหน้าหล่อแบบเอ๋อๆอยู่แล้วคงเอ๋อเข้าไปอีก ว่าแบบยัยป้านี่เป็นอะไรจู่ๆมาทัก

มีใครมีวิธีให้กำลังใจตัวเอง หรือรวบรวมความกล้ายังไงบ้างมั้ยคะ แนะนำเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ555555555