ผมเป็นคนนึงที่แทบไม่ใช่รูปจริงบนสื่อออนไลน์เลย ที่พูดแบบนี้เพราะเคยใช้เป็นมุกวันโกหกเมษาไปหนนึง ซึ่งวันนั้นได้ผลดีมาก เพราะต่างคนต่างดีใจมากที่ผมยอมใช้รูปตัวเองซักที (เฮ้ย ออกอ่าวไทยแล้ว กลับมา!)

ก็สาเหตุของผมง่ายๆ ดังนี้

1. ความเป็นเอกลักษณ์ = คนอื่นใช้แต่รูปตัวจริงตามๆ กันหมด เราลองแตกต่างซักคนไม่เห็นเป็นไร

2. แสดงถึงอารมณ์ในขณะนั้นได้ง่าย = อย่างเช่น ถ้าแมนยูแพ้ ผมก็จะเปลี่ยนรูปเป็นตัวการ์ตูนสวมปี๊บ ถ้าสอบเสร็จจะเปลี่ยนเป็นรูปคนโยนกระดาษ แต่ตอนว่างๆ ผมชอบใช้รูปตัวการ์ตูน

3. ไม่ชอบให้ใครมาถ่ายรูปเป็นทุนเดิมอยู่ละ (แต่ชอบถ่ายรูปชาวบ้าน) = ความรู้สึกเหมือนต้องถ่ายภาพตอนโดนจับ ทั้งๆ ที่ยังไม่เคยเข้าคุก และถ่ายรูปไม่ชอบยิ้ม เป็นคนยิ้มยาก แต่ได้ยิ้มที ยิ้มแทบบ้าเลย แต่ไม่งอแงจนถึงขั้นไม่ถ่ายภาพที่เป็นทางการ (ลองงอแงสิ ไม่ได้รับปริญญา บวกไม่มีบัตร ปชช. ใช้)

4. รู้ตัวเอง = ไม่ใช่ว่าขี้เหร่นะครับ แต่เราไม่ใช่คนดัง เลยไม่จำเป็นต้องเผยหน้าตา (เค้าดูรูปที่โดนแท็กในชื่อผมเดี๋ยวก็รู้หน้าผมเองแหละน่า)

5. เป็นตัวของตัวเองแบบสุดๆ เพราะมันเป็นสิทธิ์ของเรา

ไม่ใช่ว่าใช้รูปจริงไม่ดี แต่ผมชอบอย่างนี้น่ะ แม้ว่าจะเสียสิทธิพิเศษบางอย่าง แต่แค่ไม่ทำตัวให้โดนประจาน ก็เพียงพอแล้วสำหรับชีวิตออนไลน์