ผมเป็นเกย์รับไม่แสดงออกอายุ 25 กว่าๆ แอบชอบเด็กอายุ 15 เรื่องมีอยู่ว่า   เมื่อ  2  ปีก่อน ผม กับ ได้เจอกับน้องเขา  ได้มีโอกาสอยู่ด้วยกัน ประมาณ 1 เดือนกว่าๆ  ได้อยู่ด้วยกัน  พูดคุย  เล่นกันสนุกสนานมากๆ ผมรู้สึกมีความสุขมากๆ แต่ด้วยความที่น้องเขายังเด็กก็คงไม่ได้คิดอ่ะไร  จนหลังจากที่เราจะจากกันผมได้บอกความรู้สึกน้องเค้าไปว่ารักเขา  น้องเค้าก็อึงๆเงียบๆไปและก็หนีหน้าผมไปเลย...ผมรู้ได้เลยว่า...ถ้าไม่บอกรักก็ไม่ต้องอกหัก..ความรู้สึกตอนนั้นผมอยากตายมาก...แต่ก็คิดถึงพ่อแม่ และคนที่รักผมเพื่อนๆอีกมากมายมันจึงทำให้ผมยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้...หลังจากที่แยกกันไปผมก็ได้เพื่อนๆและเวลาที่ค่อยเยี่ยวยาทำให้ผมพอลืมเขาได้บ้าง...แต่ก็ไม่ทั้งหมดเสียทีเดียว...เพราะผมรู้สึกเจ็บปวดตลอดตอนที่ผมเจอเขา และเขาเดินหนี....ถึงแม้ว่ามันจะเจ็บปวดมากมายเพียงใด...ในใจผมก็คิดว่าแค่ได้เห็นหน้าก็มีความสุขแค่สวนทางกันก็มีความสุขทุกครั้งไป......จนเมื่อ 1เดือนก่อน  โชคชะตา ที่ทำให้ผมต้องเจ็บปวดก็มาอีกครั้ง....เมื่อมีเหตุให้เราต้องมาอยู่ด้วยกันอีก...ตั้งแต่รู้ว่าต้องมาอยู่ด้วยกันอีก...ผมก็ได้แต่บอกตัวเองว่าให้เตรียมไว้...เขาก็มาคุยมาเล่นกะเราเหมือนปกติ...ก่อให้เกิดความผูกพันอีกครั้ง...แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนเก่า...เค้าคุยเฟสกะผู้หญิงและรักกันมากคนเราอิจฉา..แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเราไม่ใช่เจ้าของชีวิตเขา...แต่เราก็แอบคิดให้เขาเลิกกัน...พยายามส่องเฟสของเขาทั้งสองคน   ซึ่งมันหวานมากๆ  จนเราเจ็บและแสดงอาการ งอลเขาๆๆๆแต่เค้าคงไม่ได้คิดอะไร...และเราก็เจ็บอยู่ฝ่ายเดียวเช่นเดิม...จนเราพยายามทำใจให้แข็งบอกกับเขาตรงๆว่าชอบเขา และเราจะโพสบอกเฟสบุ๊ค...ถึงความในใจทั้งหมด...ถ้าเขายังพอมีความหวังให้เราให้เขากด ไลค์.....แต่ถ้าเขาไม่คิดอะไรให้  นิ่งไว้...กูจะได้ตัดใจ....และแล้วเขาก็................................กดไลค์  เรารู้สึกดีใจมาก....แต่พอเช้ามาเค้าก็ไม่สนใจเราคุยกะแฟนเขานัดเจอกัน.....เราก็เลยถามว่า ถ้าทำยังงี้จะกดไลค์ทำไม....ทั้งๆที่ ถ้ากดไม่ไลค์กูจะได้ตัดใจ...แต่มาให้ความหวังกูแบบนี้หมายความว่ายังไง...แล้วผมก็ไล่เขาไป...บอกอย่ามาเจอกันอีกเลย...ด้วยความโมโห...ผมจึงไปด่าแฟนเขาในแฟน...ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ผมรออย่างใจเย็นแท้ๆ....เหอะๆผมควรทำยังไงดี