นี่เป็นกระทู้แรกที่จะเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เราเจอมาผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยนะ
เริ่มกันเลย
คือเรากับแฟนคบกันมาปีสี่เดือนแล้ว เราห่างกับแฟนเราสองปีแฟนเราอยู่ม.ปลายเราอยู่มหาลัย ช่วงแรกๆก่อนเราเข้ามหาาลัยเราเครียดมากเลยเพราะมีแต่คนบอกว่าคบกันแบบนี้ไม่รอดแน่ๆแฟนเราก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ขอใช้ตัวย่อชื่อแฟนว่า ม นะคะ ม ชอบบอกเราบ่อยๆว่าเดี๋ยวก็เลิกกันยังไงก็เลิกแน่นอน แต่ด้วยความพยายามของเราและความรักที่เราให้ ม มีมากเหลือเกินเราทำทุกวิถีทางเพื่อให้ ม กับเราอยู่กันนานๆ ช่วงที่เราเข้ามหาลัยแรกๆเรากับ ม ไม่ค่อยทะเลาะกันเลย ก่อนเราจะกลับมหาลัยเราจะไปหา ม ตลอดแล้วก็กลับมหาลัยตอนเช้า ม ก็จะอ้อนขี้อ้อนมากช่วงนั้นไม่มีงี่เง่าเลย และไม่ว่า ม จะอยากได้อะไรจะไปไหนต่อให้เราเหนื่อยหรือยังไงเราก็จะทำให้ ม ได้ตลอด แต่พอช่วงหลังๆมานี้ไม่รู้เป็นอะไร เวลาเราทำอะไรไม่เคยถูกใจ ม เลย อารมณ์แบบแค่หายใจเราก็ผิดแล้ว แต่ว่า ม ไม่มีใครนะเรารู้เพราะตัวติดกันตลอด เมื่อไม่นานเรากับ ม พึ่งไปเที่ยวด้วยกันมามีเพื่อน ม ไปด้วยเราโตสุดก็ต้องคอยดูแลแต่ตอนไปเที่ยวเรากับ ม ทะเลาะกันอีกแล้วเรื่องไม่เป็นเรื่องแต่ความจริงก็ไม่เป็นเรื่องจริงๆแหละและก็เราทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจด้วยทั้งๆที่ ม อยากได้อะไรเราก็พยายามหามาให้ อยากไปไหนเราก็พยายามเก็บเงินแล้วพา ม ไปแต่กลับกลายเป็นน่ารำคานไปสะงั้นกลายเป็น ม เบื่อเรา รำคานเราเต็มทน เราเคยทะเลาะกับ ม แล้วโดน ม บอกเลิกหลายรอบอยู่เหมือนกัน และที่ ม ยังกลับมาคบเราเพราะ ม บอกว่าสงสารเพราะเราเองแหละที่ชอบไปร้องไห้ให้ ม รู้เขาก็เลยสงสารกลับมาคบกับเราบ่อยๆ เขาก็ดีนะยังเป็นห่วงกลัวเราร้องไห้หนักเพราะเราเป็นคนร้องไห้หนักมาก เวลามีอะไรส่วนใหญ่เราปรึกษาเพื่อนเหมือนกันนะจน วน. ที่เราโดน ม บอกเลิกเพื่อนถามว่าทำไมชอบโดนบอกเลิกก่อนสอบตลอดเลย ใช่มันทำให้เราไม่มีสมาธิแน่นอน เรากับ ม ชอบทะเลาะกันแล้ว ม ชอบบอกเลิกเราช่วงก่อนสอบตลอด เราไม่รู้ว่าเราผิดอะไรนักหนาถึงได้บอกเลิกเราบ่อยๆ คือถ้าสงสารเราจะสงสารจนเราสอบเสร็จหน่อยไม่ได้หรอคือก็สงสารมาขนาดนี้แล้วอ่ะ เราอยากให้ ม มาอ่านกระทู้นี้นะเราอยากบอกว่าเรารักและคิดถึง ม ขนาดไหนหลังจากที่ ม บอกเลิกเราไปครั้งนี้ ม เหมือนจะตัดขาดจากเราจริงๆเลยเขาไม่สนใจเราแม้แต่นิดเดียว และทั้งวันเราก็ต้องคอยเก็บน้ำตาไม่ให้คนที่บ้านรู้เพราะคนที่บ้านก็รู้ว่าเรากับ ม คบกันแม่ก็ถามว่าเป็นไงบ้าง ที่บ้านเราชอบ ม มากเลย แต่พอมา วน. แม่ถามยายถามน้าถามเราต้องแกล้งยิ้มแทนคำตอบที่จะพูด เราอ่ะอยากทักไปคุยจะตายได้แต่ทักพี่ของ ม ไปถามว่าเป็นไงบ้างทำอะไรอยู่ ก็รู้ว่ารบกวนแต่ทำไงได้ต้องหน้าด้านเอาเพราะอยากรู้ว่าเขาเป็นไงจะคิดถึงเรามั้ย แต่คงไม่หรอกมั้ง 55555 เราดูเหมือนคนงมงายเลยแต่ว่ากับคนเก่าเราไม่ร้องไห้ง่ายและไม่อ่อนแอแบบนี้เลยจริงๆ เอาเป็นว่าเพื่อนๆมีวิธีไหนบ้างที่จะทำให้มีสมาธิอ่านหนังสือก่อนสอบไม่ฟุ้งซ่านเราอยากรู้ ขอบคุณที่แวะเข้ามานะ.
อกหักช่วงก่อนสอบรู้สึกยังไงกันบ้างเอ่ย?
เริ่มกันเลย
คือเรากับแฟนคบกันมาปีสี่เดือนแล้ว เราห่างกับแฟนเราสองปีแฟนเราอยู่ม.ปลายเราอยู่มหาลัย ช่วงแรกๆก่อนเราเข้ามหาาลัยเราเครียดมากเลยเพราะมีแต่คนบอกว่าคบกันแบบนี้ไม่รอดแน่ๆแฟนเราก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ขอใช้ตัวย่อชื่อแฟนว่า ม นะคะ ม ชอบบอกเราบ่อยๆว่าเดี๋ยวก็เลิกกันยังไงก็เลิกแน่นอน แต่ด้วยความพยายามของเราและความรักที่เราให้ ม มีมากเหลือเกินเราทำทุกวิถีทางเพื่อให้ ม กับเราอยู่กันนานๆ ช่วงที่เราเข้ามหาลัยแรกๆเรากับ ม ไม่ค่อยทะเลาะกันเลย ก่อนเราจะกลับมหาลัยเราจะไปหา ม ตลอดแล้วก็กลับมหาลัยตอนเช้า ม ก็จะอ้อนขี้อ้อนมากช่วงนั้นไม่มีงี่เง่าเลย และไม่ว่า ม จะอยากได้อะไรจะไปไหนต่อให้เราเหนื่อยหรือยังไงเราก็จะทำให้ ม ได้ตลอด แต่พอช่วงหลังๆมานี้ไม่รู้เป็นอะไร เวลาเราทำอะไรไม่เคยถูกใจ ม เลย อารมณ์แบบแค่หายใจเราก็ผิดแล้ว แต่ว่า ม ไม่มีใครนะเรารู้เพราะตัวติดกันตลอด เมื่อไม่นานเรากับ ม พึ่งไปเที่ยวด้วยกันมามีเพื่อน ม ไปด้วยเราโตสุดก็ต้องคอยดูแลแต่ตอนไปเที่ยวเรากับ ม ทะเลาะกันอีกแล้วเรื่องไม่เป็นเรื่องแต่ความจริงก็ไม่เป็นเรื่องจริงๆแหละและก็เราทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจด้วยทั้งๆที่ ม อยากได้อะไรเราก็พยายามหามาให้ อยากไปไหนเราก็พยายามเก็บเงินแล้วพา ม ไปแต่กลับกลายเป็นน่ารำคานไปสะงั้นกลายเป็น ม เบื่อเรา รำคานเราเต็มทน เราเคยทะเลาะกับ ม แล้วโดน ม บอกเลิกหลายรอบอยู่เหมือนกัน และที่ ม ยังกลับมาคบเราเพราะ ม บอกว่าสงสารเพราะเราเองแหละที่ชอบไปร้องไห้ให้ ม รู้เขาก็เลยสงสารกลับมาคบกับเราบ่อยๆ เขาก็ดีนะยังเป็นห่วงกลัวเราร้องไห้หนักเพราะเราเป็นคนร้องไห้หนักมาก เวลามีอะไรส่วนใหญ่เราปรึกษาเพื่อนเหมือนกันนะจน วน. ที่เราโดน ม บอกเลิกเพื่อนถามว่าทำไมชอบโดนบอกเลิกก่อนสอบตลอดเลย ใช่มันทำให้เราไม่มีสมาธิแน่นอน เรากับ ม ชอบทะเลาะกันแล้ว ม ชอบบอกเลิกเราช่วงก่อนสอบตลอด เราไม่รู้ว่าเราผิดอะไรนักหนาถึงได้บอกเลิกเราบ่อยๆ คือถ้าสงสารเราจะสงสารจนเราสอบเสร็จหน่อยไม่ได้หรอคือก็สงสารมาขนาดนี้แล้วอ่ะ เราอยากให้ ม มาอ่านกระทู้นี้นะเราอยากบอกว่าเรารักและคิดถึง ม ขนาดไหนหลังจากที่ ม บอกเลิกเราไปครั้งนี้ ม เหมือนจะตัดขาดจากเราจริงๆเลยเขาไม่สนใจเราแม้แต่นิดเดียว และทั้งวันเราก็ต้องคอยเก็บน้ำตาไม่ให้คนที่บ้านรู้เพราะคนที่บ้านก็รู้ว่าเรากับ ม คบกันแม่ก็ถามว่าเป็นไงบ้าง ที่บ้านเราชอบ ม มากเลย แต่พอมา วน. แม่ถามยายถามน้าถามเราต้องแกล้งยิ้มแทนคำตอบที่จะพูด เราอ่ะอยากทักไปคุยจะตายได้แต่ทักพี่ของ ม ไปถามว่าเป็นไงบ้างทำอะไรอยู่ ก็รู้ว่ารบกวนแต่ทำไงได้ต้องหน้าด้านเอาเพราะอยากรู้ว่าเขาเป็นไงจะคิดถึงเรามั้ย แต่คงไม่หรอกมั้ง 55555 เราดูเหมือนคนงมงายเลยแต่ว่ากับคนเก่าเราไม่ร้องไห้ง่ายและไม่อ่อนแอแบบนี้เลยจริงๆ เอาเป็นว่าเพื่อนๆมีวิธีไหนบ้างที่จะทำให้มีสมาธิอ่านหนังสือก่อนสอบไม่ฟุ้งซ่านเราอยากรู้ ขอบคุณที่แวะเข้ามานะ.