เราเพิ่งเคยสมัครมาเขียนกระทู้นี้ครั้งแรก...มีอะไรผิดพลาดก็อย่าถือสานะ
.
.
.
เราจะเล่าเริ่มต้นต้นแค่เราได้รู้จักกับผช. คนนี้เป็นครั้งแรกก่อนนะ... เราเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเรียนมหาลัย เรามีเพื่อนมาเรียนด้วยเลยเช่าหออยู่ด้วยกันสองคน เป็น ผญ ด้วยกันทั้งคู่ วันแรกที่ ม. เปิดเรียนเรากับเมทเราได้อยู่คนละห้องกัน ตัวเราเองเลยต้องไปเริ่มต้นกับการหาเพื่อนใหม่! คือเราทักทายคนนั้นคนนี้ไปเรื่อยๆ ก็ได้เพื่อนใหม่ทั้งผช. และ ผญ. และเราได้ทักกับ เพื่อน ผช. คนนึง(เราสมมุติว่า ชื่อ คีย์ แล้วกันนะ)ตอนแรกที่เราทักก็ไม่ได้ รู้สึกชอบหรอกอะไรนะ และที่สำคัญไม่ได้คุยหรืออะไรกันมากมายเลย จนตอนเย็นเลิกเรียนเราก็เลิกคนละเวลากับเมทเลยนั่งรอกลับหอพร้อมกัน เพราะเราไม่มีรถเราติดรถเมทมา เราก็นั่งรอที่เก้าอี้ริมสนามและเราก็เห็น คีย์ นั่งอยู่อีกเก้าอี้นึง เราก็เพิ่งทักทายไปวันแรกเองเนาะก็ไม่กล้าไปนั่งด้วยหรอก เลยนั่งกันคนละเก้าอี้ และพอห้องเมทเราเลิกเรียน เมทเราก็ออกมาพร้อมกับเพื่อนใหม่ ผช. เมทก็เริ่มต้นหาเพื่อนใหม่เหมือนกัน และคีย์ ที่นั่งรออีกโต๊ะก็เดินมาที่กลุ่มพวกเราที่ยืนคุยกันอยู่.. สรุปคือ คีย์ เป็นเพื่อนกันเพื่อนใหม่เมทเรา คือเรา 4 คนเป็นเด็กต่างจังหวัดกันทั้งหมด อยู่หอใกล้ๆ กัน !!!!!!!! นี่คือจุดเริ่มต้นที่เราได้รู้จักกัน
.
.
.
พอเราได้รู้จักกันแล้ว แถมยังอยู่หอใกล้กันอีก เราก็เลยเริ่มสนิทกัน เวลาทำงานกลุ่มงานจับคู่ก็จะอยู่ด้วยกัน เลิกเรียนก็จะมากินข้าวด้วยกัน 4 คน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตอนแรกคือไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าเพื่อนเลย แต่พอนานๆเข้ามันมีเหตุการณ์หลายๆอย่างทำให้เริ่มรู้สึก... คือคีย์จะชอบทักไลน์เรามาถามการบ้านแต่พอส่งให้แล้วก็ทำนองแบบว่าชวนคุยเรื่อยๆ คือเค้าจะเป็นคนเงียบๆถ้าไม่สนิทจะคิดว่าหยิ่ง เป็นผช.ที่เป็นคนดีอ่ะดีมากด้วยแหละ นิสัยคือดูออกเลยว่าจริงใจไม่เจ้าชู้ พอรู้จักกันได้ประมาณเดือนกว่าๆ พวกเราก็เริ่มมีชวนกันไปกินเหล้า มาเปิดบ่อนที่หอเรา555 แทบจะทุกวัน บางทีเราเรียนเช้าเมทเราเรียนบ่าย คือเราไม่มีรถไงไป ม. ไง คีย์ ก็จะมารับไป ม. นะไปด้วยกันกลับด้วยกันเป็นแบบนี้จนสนิทกันมากๆ เวลาอยู่ที่ ม. เราก็จะมีแก้งค์เพื่อนผญ. นะ คีย์ก็อยู่กับเพื่อน ผช. แต่คือคีย์จะมาทักมาคุยตลอด มาแหย่ คือตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกชอบไปแล้ว!! มันรู้สึกไปเอง จนบางทีเพื่อนในกลุ่มนี่แบบถามว่าสนิทกันไปไหมเนี่ย... พอเราเริ่มชอบเราก็มีพูดจาหยอดๆคีย์ไปบ้าง เค้าก็หยอดๆกลับมานะ จนเรารู้สึกเริ่มมีความหวัง แต่ด้วยความที่เป็นเพื่อนสนิทกันมากๆ ทำให้เราไม่กล้าพูดบอกชอบเค้า เพราะกลัวถ้ามันไม่ใช่และจะเสียมิตรภาพดีๆแบบนี้ไป ... เราเลยปล่อยให้มันเป็นความรู้สึกแบบนี้ต่อไปตลอด 1 เทอม !!!
.
.
พอมาเทอมที่สอง ที่ม. มีงานกีฬาสีเราเป็นน้องปี 1 ก็ทำหน้าที่ขึ้นแสตนไป แต่เค้าไปเป็นนักกีฬา ช่วงนี้คีย์จะไม่ค่อยมากินข้าวกับพวกเรา เพราะต้องซ้อมหนักแต่ก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม พอ1 อาทิตย์ของงานกีฬาสีผ่านไป เราก็ได้มากินข้าว ไปเที่ยว กินเหล้า เปิดบ่อนกันเหมือนเดิม แต่ตอนนี้คีย์เค้าเริ่มที่จะติดโทรศัพท์มากขึ้น คือจะคุยไลน์ตลอด เราก็สงสัยนะแต่ไม่ได้ถามไม่ได้อะไรเค้า... ผ่านไปอีกสองอาทิตย์ได้ วันนั้นเราขำได้เลยเป็นวันศุกร์เรามาเรียนสาย วันนั้นเดิอนเข้าห้องไปคืออาจารย์ไม่มาสอน เพื่อนก็คุยกันเสียงดังมาก เรื่องที่คุยกันลั่นห้องคือ แซว คีย์ ว่าเมื่อเช้ามา ม. กับใคร เราก็ทำเปนคุยกะเพื่อนเราไม่ได้สนใจเรื่องนี้ แต่หูนี่ฟังทุกรายละเอียด จนมีเพื่อนคนนึงถามคีย์ว่า เป็นแฟนไง คีย์ก็บอกใช่.. คือตอนนั้นเราโครต งง แต่ไม่เสียใจ รู้สึกอึนๆมากกว่า !! พอเย็นวันนั้นพวกเราก็ไปกินข้าวกันเหมือนเดิมเมทเรารู้เรื่องจากเพื่อนคีย์เลยถามว่าคบกันได้ไง คีย์ก็บอกว่า เจอกันตอนงานกีฬาสี ผญ. เค้าเป็นนักกีฬาเหมือนกัน เค้ามาจีบคีย์ คุยกันไปคุยกันมาเลยเป็นแฟนกัน... เรานี่เข้าใจเลย
คีย์เค้ามีแฟนแล้วแต่เค้าก็ทำกับเราเหมือนเดิมนะ มาเล่น ไปกินข้าว คุยไลน์ คือเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่เรารู้สึกได้ว่าคีย์เค้าเป็นคนที่รักแฟนมากคือแฟนเค้าจะขอให้คีย์กลับไปหอตอนสองทุ่มเสมอ เพื่อเฟสทามคุยกัน ห้ามไม่ให้กินเหล้าคีย์ก็ไม่กิน เรากับเพื่อนนี่คะยั้นคะยอ เท่าไหร่ก็ไม่กิน เรารู้สึกว่าแฟน ผญ. คนนั้นโชคดีจริงๆ !!!
.
.
.
จนมีอยู่วันนึงเราได้มีโอกาสได้เจอกับแฟนคีย์ วันนั้นเป็นงานเลี้ยงของที่ ม. ก็เจอกันเรานี่ยิ้มให้และก็ทักทายปกติ จนได้รู้จักกัน แฟนคีย์คือเป็นคนที่น่ารัก นิสัยดี คือโดยรวมแล้วเหมาะกันเค้าไปซะทุกอย่าง เวลาเจอเราก็ชอบทำเป็นแซวๆนะ แต่ในใจนี่แบบรับไม่ได้ว่ะ เวลาที่เห็นเค้าไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เราก็ไม่อยากรู้สึกแบบเดิมอย่างที่เคยรู้สึกมาก่อนหน้านี้ อยากจะเลิกรู้สึกชอบและก็รู้สึกแบบเพื่อนปกติ แต่คือคีย์ไม่ยอมเลิกทำนิสัยแบบเดิม ทำเหมือนรู้สึกดีกับเรา ทักไลน์มาตลอด เราพยายามตอบบ้างไม่ตอบบ้างแล้ว มันทำให้เรารู้สึกมีความหวังตลอดเวลา ... ต่อมานานเข้าเราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองมีความหวังแน่นอน ทุกครั้งที่เค้าทะเลาะกันคือเราจะบอกตลอดว่า ไม่ไหวให้ถอยออกมา ในใจคือแบบเลิกกันไปเลยดิ่ แต่เค้าก็กลับมาดีกันเพราะคีย์เป็นคนอย่างที่เราบอกไปรักแฟนมาก รักใครรักจริง .. บางทีเวลาเจอหน้าแฟนคีย์เรานี่แทบไม่อยากทักเพราะรู้สึกผิด คือเค้าก็ดีกับเรานะ เข้าใจเรื่องที่เราสนิทกับคีย์มากๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันสองคนเค้าก็ไม่เคยงอนไม่เคยทะเลาะกันในเรื่องของเรา.... แต่เรารู้สึกว่าตัวเองมีความหวัง มีโอกาสไปแล้วทำให้เรารอเวลาที่เค้าจะเลิกกันตลอด เราตัดสินใจว่าถ้าเค้าเลิกกันเราจะบอรากับคีย์ ไม่กลัวแล้วที่จะเสียเพื่อนไปถ้าเค้าคิดกับเราแค่เพื่อน เราดูเลวเนาะ เพื่อนๆใครเคยตกอยู่ในสถาวะนี้ ช่วยบอกทีเราควรทำไงอ่า เลิกยุ่งก็ไม่ได้ จะให้เค้าเลิกกันก็ทำไม่ลงค่ะ เราควรที่จะยืนอยู่ในจุดไหน ช่วยบอกที !!!!!!
เคยไหม ? ตั้งใจรอให้คนอื่นเค้าเลิกกัน
.
.
.
เราจะเล่าเริ่มต้นต้นแค่เราได้รู้จักกับผช. คนนี้เป็นครั้งแรกก่อนนะ... เราเป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเรียนมหาลัย เรามีเพื่อนมาเรียนด้วยเลยเช่าหออยู่ด้วยกันสองคน เป็น ผญ ด้วยกันทั้งคู่ วันแรกที่ ม. เปิดเรียนเรากับเมทเราได้อยู่คนละห้องกัน ตัวเราเองเลยต้องไปเริ่มต้นกับการหาเพื่อนใหม่! คือเราทักทายคนนั้นคนนี้ไปเรื่อยๆ ก็ได้เพื่อนใหม่ทั้งผช. และ ผญ. และเราได้ทักกับ เพื่อน ผช. คนนึง(เราสมมุติว่า ชื่อ คีย์ แล้วกันนะ)ตอนแรกที่เราทักก็ไม่ได้ รู้สึกชอบหรอกอะไรนะ และที่สำคัญไม่ได้คุยหรืออะไรกันมากมายเลย จนตอนเย็นเลิกเรียนเราก็เลิกคนละเวลากับเมทเลยนั่งรอกลับหอพร้อมกัน เพราะเราไม่มีรถเราติดรถเมทมา เราก็นั่งรอที่เก้าอี้ริมสนามและเราก็เห็น คีย์ นั่งอยู่อีกเก้าอี้นึง เราก็เพิ่งทักทายไปวันแรกเองเนาะก็ไม่กล้าไปนั่งด้วยหรอก เลยนั่งกันคนละเก้าอี้ และพอห้องเมทเราเลิกเรียน เมทเราก็ออกมาพร้อมกับเพื่อนใหม่ ผช. เมทก็เริ่มต้นหาเพื่อนใหม่เหมือนกัน และคีย์ ที่นั่งรออีกโต๊ะก็เดินมาที่กลุ่มพวกเราที่ยืนคุยกันอยู่.. สรุปคือ คีย์ เป็นเพื่อนกันเพื่อนใหม่เมทเรา คือเรา 4 คนเป็นเด็กต่างจังหวัดกันทั้งหมด อยู่หอใกล้ๆ กัน !!!!!!!! นี่คือจุดเริ่มต้นที่เราได้รู้จักกัน
.
.
.
พอเราได้รู้จักกันแล้ว แถมยังอยู่หอใกล้กันอีก เราก็เลยเริ่มสนิทกัน เวลาทำงานกลุ่มงานจับคู่ก็จะอยู่ด้วยกัน เลิกเรียนก็จะมากินข้าวด้วยกัน 4 คน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตอนแรกคือไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าเพื่อนเลย แต่พอนานๆเข้ามันมีเหตุการณ์หลายๆอย่างทำให้เริ่มรู้สึก... คือคีย์จะชอบทักไลน์เรามาถามการบ้านแต่พอส่งให้แล้วก็ทำนองแบบว่าชวนคุยเรื่อยๆ คือเค้าจะเป็นคนเงียบๆถ้าไม่สนิทจะคิดว่าหยิ่ง เป็นผช.ที่เป็นคนดีอ่ะดีมากด้วยแหละ นิสัยคือดูออกเลยว่าจริงใจไม่เจ้าชู้ พอรู้จักกันได้ประมาณเดือนกว่าๆ พวกเราก็เริ่มมีชวนกันไปกินเหล้า มาเปิดบ่อนที่หอเรา555 แทบจะทุกวัน บางทีเราเรียนเช้าเมทเราเรียนบ่าย คือเราไม่มีรถไงไป ม. ไง คีย์ ก็จะมารับไป ม. นะไปด้วยกันกลับด้วยกันเป็นแบบนี้จนสนิทกันมากๆ เวลาอยู่ที่ ม. เราก็จะมีแก้งค์เพื่อนผญ. นะ คีย์ก็อยู่กับเพื่อน ผช. แต่คือคีย์จะมาทักมาคุยตลอด มาแหย่ คือตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกชอบไปแล้ว!! มันรู้สึกไปเอง จนบางทีเพื่อนในกลุ่มนี่แบบถามว่าสนิทกันไปไหมเนี่ย... พอเราเริ่มชอบเราก็มีพูดจาหยอดๆคีย์ไปบ้าง เค้าก็หยอดๆกลับมานะ จนเรารู้สึกเริ่มมีความหวัง แต่ด้วยความที่เป็นเพื่อนสนิทกันมากๆ ทำให้เราไม่กล้าพูดบอกชอบเค้า เพราะกลัวถ้ามันไม่ใช่และจะเสียมิตรภาพดีๆแบบนี้ไป ... เราเลยปล่อยให้มันเป็นความรู้สึกแบบนี้ต่อไปตลอด 1 เทอม !!!
.
.
พอมาเทอมที่สอง ที่ม. มีงานกีฬาสีเราเป็นน้องปี 1 ก็ทำหน้าที่ขึ้นแสตนไป แต่เค้าไปเป็นนักกีฬา ช่วงนี้คีย์จะไม่ค่อยมากินข้าวกับพวกเรา เพราะต้องซ้อมหนักแต่ก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม พอ1 อาทิตย์ของงานกีฬาสีผ่านไป เราก็ได้มากินข้าว ไปเที่ยว กินเหล้า เปิดบ่อนกันเหมือนเดิม แต่ตอนนี้คีย์เค้าเริ่มที่จะติดโทรศัพท์มากขึ้น คือจะคุยไลน์ตลอด เราก็สงสัยนะแต่ไม่ได้ถามไม่ได้อะไรเค้า... ผ่านไปอีกสองอาทิตย์ได้ วันนั้นเราขำได้เลยเป็นวันศุกร์เรามาเรียนสาย วันนั้นเดิอนเข้าห้องไปคืออาจารย์ไม่มาสอน เพื่อนก็คุยกันเสียงดังมาก เรื่องที่คุยกันลั่นห้องคือ แซว คีย์ ว่าเมื่อเช้ามา ม. กับใคร เราก็ทำเปนคุยกะเพื่อนเราไม่ได้สนใจเรื่องนี้ แต่หูนี่ฟังทุกรายละเอียด จนมีเพื่อนคนนึงถามคีย์ว่า เป็นแฟนไง คีย์ก็บอกใช่.. คือตอนนั้นเราโครต งง แต่ไม่เสียใจ รู้สึกอึนๆมากกว่า !! พอเย็นวันนั้นพวกเราก็ไปกินข้าวกันเหมือนเดิมเมทเรารู้เรื่องจากเพื่อนคีย์เลยถามว่าคบกันได้ไง คีย์ก็บอกว่า เจอกันตอนงานกีฬาสี ผญ. เค้าเป็นนักกีฬาเหมือนกัน เค้ามาจีบคีย์ คุยกันไปคุยกันมาเลยเป็นแฟนกัน... เรานี่เข้าใจเลย
.
.
.
จนมีอยู่วันนึงเราได้มีโอกาสได้เจอกับแฟนคีย์ วันนั้นเป็นงานเลี้ยงของที่ ม. ก็เจอกันเรานี่ยิ้มให้และก็ทักทายปกติ จนได้รู้จักกัน แฟนคีย์คือเป็นคนที่น่ารัก นิสัยดี คือโดยรวมแล้วเหมาะกันเค้าไปซะทุกอย่าง เวลาเจอเราก็ชอบทำเป็นแซวๆนะ แต่ในใจนี่แบบรับไม่ได้ว่ะ เวลาที่เห็นเค้าไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เราก็ไม่อยากรู้สึกแบบเดิมอย่างที่เคยรู้สึกมาก่อนหน้านี้ อยากจะเลิกรู้สึกชอบและก็รู้สึกแบบเพื่อนปกติ แต่คือคีย์ไม่ยอมเลิกทำนิสัยแบบเดิม ทำเหมือนรู้สึกดีกับเรา ทักไลน์มาตลอด เราพยายามตอบบ้างไม่ตอบบ้างแล้ว มันทำให้เรารู้สึกมีความหวังตลอดเวลา ... ต่อมานานเข้าเราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองมีความหวังแน่นอน ทุกครั้งที่เค้าทะเลาะกันคือเราจะบอกตลอดว่า ไม่ไหวให้ถอยออกมา ในใจคือแบบเลิกกันไปเลยดิ่ แต่เค้าก็กลับมาดีกันเพราะคีย์เป็นคนอย่างที่เราบอกไปรักแฟนมาก รักใครรักจริง .. บางทีเวลาเจอหน้าแฟนคีย์เรานี่แทบไม่อยากทักเพราะรู้สึกผิด คือเค้าก็ดีกับเรานะ เข้าใจเรื่องที่เราสนิทกับคีย์มากๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันสองคนเค้าก็ไม่เคยงอนไม่เคยทะเลาะกันในเรื่องของเรา.... แต่เรารู้สึกว่าตัวเองมีความหวัง มีโอกาสไปแล้วทำให้เรารอเวลาที่เค้าจะเลิกกันตลอด เราตัดสินใจว่าถ้าเค้าเลิกกันเราจะบอรากับคีย์ ไม่กลัวแล้วที่จะเสียเพื่อนไปถ้าเค้าคิดกับเราแค่เพื่อน เราดูเลวเนาะ เพื่อนๆใครเคยตกอยู่ในสถาวะนี้ ช่วยบอกทีเราควรทำไงอ่า เลิกยุ่งก็ไม่ได้ จะให้เค้าเลิกกันก็ทำไม่ลงค่ะ เราควรที่จะยืนอยู่ในจุดไหน ช่วยบอกที !!!!!!