ช่วงนี้วันหยุดครับ ผมเลยมีโอกาสได้อยู่กับพ่อแม่ แล้วดูทีวีดูหนังด้วยกัน

แล้วเปิดช่องอะไรผมไม่รู้แหละ เพราะส่วนใหญ่พ่อผมจะเปิด แล้วทีวีมันก็ดันอยู่ใกล้ ๆ ที่นั่งที่โปรดผม เรียกว่า ยังไงก็เลี่ยงดูไม่ได้ครับ

ก็นะ ปัญหาที่ว่าคือ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามที่พ่อผมเปิดมันต้องมีไอ้ฉากสืบพันธุ์กันแทบทุกเรื่องเลย

ใช่! แล้วผมก็เหมือนรู้อนาคตล่วงหน้าด้วนะ ว่าไอ้เรื่องนี้ต้องมีถ่ายทอดพันธุกรรมกันแน่นอน มันอาจจะมีเค้าตั้งแต่พล็อตเรื่องล่ะ อย่าง เอ็งต้องไปซั่มมาเพื่อทำมนตร์ปราบแวมไพร์(อะไรของมันวะ แวมไพร์แพ้แยมขาวหรือไง)

หรือมาจากฉากเหตุการณ์อย่าง ชายหญิงอยู่ด้วยกันตามลำพังในยามค่ำคืน พวกเขาอาจจะพูดคุยกันนิดหน่อยเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดความเข้าใจ แล้วก็นะ ...สุดท้ายมันก็เล่นแลกเปลี่ยนของเหลวกันอีกแหละ

บางเรื่อง ไม่มีอะไรบอกก่อนเลยครับ มาถึงฉากอย่างว่า ก็ ป้าบ ป้าบ ป้าบ เรียบร้อยไปแล้ว

ผมเองก็อยากจะเอาไม้หน้าสามไป ป้าบ ใส่คนจัดรายการหนังเหมือนกัน

ไม่รู้อะไรกันนักหนานะ แล้วมันมีทุกแนวจริง ๆ แนวบู้ ๆ ยิงปัง ๆๆๆ

แป๊ปปปเดียว... มันมายิงปี้ด ๆๆๆ ใส่กันอีกแหละ

แนวสงครามย้อนยุค พวกฟันดาบ พอมีตัวละครหญิงเซ็กซี่มาเข้ากระโจม ผมนี่ลุกเลย เพราะมันต้องไปฟันกันข้างในนั่นชัวร์

ที่ต้องมาระบายแบบนี้ไม่ใช่เพราะเขินกับฉากวู้ฮูอะไรหรอกนะ เพราะการสืบพันธุ์มันเป็นกลไกของธรรมชาติ ทำให้มีตัวผมในวันนี้ได้

แต่มันเป็นเรื่องของความรู้สึกตอนเด็ก ๆ ละมั้ง เพราะตอนนั้นที่ดูด้วยกันมี การ์ตูนหน่อมแน้ม กับหนังแฟนตาซีเวทมนตร์อย่างแฮรี่ กับลอร์ดออฟเดอะริง ไม่เคยเจอเรื่องจัดหนักจัดเต็มแบบนี้มาก่อน

พ่อแม่อาจจะเข้าใจว่าผมน่ะโตแล้ว ดูฉากแบบนี้ได้แล้ว   แต่ขอล่ะ..ไอ้เรื่องแบบนี้ผมขอดูคนเดียว ไม่ก็กับแฟนได้ไหม ไม่ต้องทำเป็นบอกทางอ้อมก็ได้ว่า พ่อแม่ให้กำเนิดผมอย่างไร

เรื่องแบบนี้ผมก็ไม่รู้จะแก้ยังไงครับ เพราะหนังที่ดูก็ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรจะมาฉายบ้าง แทนที่จะดูหนังกับครอบครัวให้ชุ่มชื่นหัวใจ มันจะไปชุ่มที่หว่างขาเอา

ขอบคุณที่อุตส่าห์อ่านจนจบนะครับ