ผมพยามอธิบายภาษาไทยให้คนต่างชาติครับ

อักษรนำ - อักษรตาม  หมายถึง พยัญชนะสองตัวเรียงกัน ประสมด้วยสระเดียวกัน เราจะเรียกพยัญชนะว่า "อักษรนำ"
และ พยัญชนะตัวหลัง เรียกว่า "อักษรตาม" โดยตัวแรกเป็นอักษรสูงหรืออักษรกลาง จะบังคับให้พยางค์หลัง
ซึ่งมีพยัญชนะต้นของพยางค์เป็นอักษรเดี่ยว มีเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวแรก

มันใช้ได้คำว่า สมาน  อ่าน สะ-หมาน
แต่ทำไมใช้ไม่ได้กับคำว่า  สมาชิก      (กลับไม่อ่าน  สะ-หมา-ชิก )

ผมสังเกตว่ามีหลายคำเหมือนกัน เช่น สมัญญา , สมาธิ

อยากทราบว่ามีกฎเกณฑ์อะไรอีกไหม เกี่ยวกับการออกเสียงคำเหล่านี้

หรือต้องจำเอาว่า  คำเหล่านี้ (สมาชิก,สมัญญา,สมาธิ) เป็นคำยกเว้นกฎเกณฑ์ข้างต้น