วันนี้โน่ได้มีโอกาสไปดูหนัง "สี่เส้า" พูดง่ายๆคือดูรอบ2ทุ่มจบมาตะกี้นี้เอง ยอมนอกใจสื่อริษยาไปดูเต้ยโดยเฉพาะ
ความคาดหวังในตอนแรกตั้งใจแค่ไปเสพเต้ย เพราะชอบเป็นการส่วนตัว บวกกับดูโลเกชั่นสวยๆ
แต่ขึ้นชื่อว่าหนังค่าย ngr ที่เคยทำหนังถูกใจโน่มาแล้วในเรื่อง October Sonata ก็คิดว่ามันต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดาแน่ๆ
ซึ่งพอได้ดูก็ไม่ธรรมดาจริงๆ เด่นมาตั้งแต่เรื่องภาพสวย โลเกชั่นสวย ดูรู้เลยว่าตั้งใจกำกับและตั้งใจคัดเลือกสถานที่มาก
ส่วนพล็อตเนี่ย ช่วงเริ่มต้นอาจจะยังนิ่งๆเพราะจะปูเรื่อง แต่พอดูๆไปมันจะเริ่มเข้มข้นขึ้นจนไปถึงจุดไคลแมกซ์ที่ครีเอทได้ดีมาก
โดยเฉพาะแก่นของเรื่องที่บอกว่าความรักกับความเห็นแก่ตัว มันอยู่ใกล้กันนิดเดียว
เวลาที่เรารักใครมากๆ เราจะรู้สึกว่าฉันดีที่สุดแล้ว ในโลกนี้ไม่มีใครรักคุณได้เท่าฉัน รักของฉันมันยิ่งใหญ่ที่สุด
แต่คุณลืมนึกไปว่าความรักที่แท้จริงคืออะไร คุณอาจจะรักเขามากกว่าทุกคนบนโลกนี้ แต่นั่นใช่สิ่งที่เขาต้องการไหม
เพราะถ้ามันไม่ใช่ ในที่สุดแล้วไอ้คำที่พูดว่ารักเนี่ย มันก็ไม่พ้นรักตัวเอง ต้องการครอบครอง ทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น
ซึ่งจะบอกว่าแก่นของเรื่องนี้ โน่ผ่านเรื่องราวชีวิตจนรู้ซึ้งและเข้าใจดีแล้ว พอมาดูมันก็ยิ่งตอกย้ำให้ชัดเจนขึ้น
เพราะฉะนั้นพอดูหนังปุ๊บ เข้าใจในทันทีว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร จะส่งสารอะไรไปยังคนดู
ในเรื่องการแสดง คิดว่าทุกคนถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครแต่ละตัวค่อนข้างดีทีเดียว
คุณจะต้องเสียน้ำตาให้แก่ตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้แน่นอน เพราะทุกตัวมันมีฉากพีคหมด
อีกอย่างที่ชอบคือเรื่องนี้เป็นหนังที่มีกลิ่นอายวัฒนธรรมจีน ซึ่งโน่เป็นคนที่หลงใหลวัฒนธรรมจีนอยู่แล้ว ก็เลยยิ่งถูกจริต
มันเหมือนเป็นการผสมผสานวัฒนธรรมของทั้งสองชาติ ดูแล้วก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ ดนตรีประกอบก็เพราะมาก
มีอารมณ์เศร้าปนหวานซึ้งตลอดทั้งเรื่อง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฉากจบไคลแม็กซ์ จริงๆรู้ตั้งแต่เต้ยมองเห็นแล้วว่าจะจบยังไง คิดว่าการตายของอาเหว่ยมีส่วนทำให้เต้ยมองเห็นแน่ๆ
แต่เชื่อไหมว่าแม้จะรู้อยู่แล้วว่าพระเอกได้ตาจากไหน แต่พอถึงฉากนางเอกโยนช่อดอกไม้ในงานแต่งงาน แล้วทำให้พระเอกรู้ความจริง
ขนก็ยังลุกไปทั้งตัวตั้งแต่ตอนนั้นจนกระทั่งฉากจบสุดท้าย มันรู้สึกเหมือนเข้าใจความรู้สึกพระเอก มันสยองยังไงไม่รู้
เหมือนกับวิญญาณอาเหว่ยสิงในร่างพระเอก แต่จริงๆมันไม่ได้ขนาดนั้นหรอก เพียงแค่เราจินตนาการไปไกลเอง
ที่น่าเสียดายคือ รู้ไหมว่าโน่เป็นคนเดียวที่นั่งดูหนังเรื่องนี้ในโรง ไม่มีใครดูเลย คือตอนแรกทางโรงหนังจะยกเลิกการฉาย
เขาบอกต้องดูสองคนขึ้นไป โน่เลยบอกงั้นขอซื้อตั๋วสองใบแต่ดูคนเดียวได้ไหม ทางโรงภาพยนตร์ถึงยอมฉายให้ดู
อยากจะบอกว่าให้ไปดูเถอะ แค่โลเกชั่น แค่ภาพ แค่โปรดักชั่น คุณก็คุ้มแล้วอะ แต่มันไม่ใช่แค่นั้น คือพล็อตหนังเขาดีมากจริงๆ
โน่ไม่อยากให้หนังที่ดี ต้องออกจากโรงเร็ว เพราะไม่มีคนดู เพราะนั่นหมายถึงว่าต่อไปจะไม่มีหนังดีๆแบบนี้ให้เราดูอีก
ปล. น้องเต้ย พงศกร หล่อมากนะ พูดเลย!!
หนังดีที่ไม่มีคนดู "สี่เส้า" รักที่ใครๆว่ายิ่งใหญ่สุดท้ายไม่พ้นรักตัวเอง [ซ่อนสปอย]
ความคาดหวังในตอนแรกตั้งใจแค่ไปเสพเต้ย เพราะชอบเป็นการส่วนตัว บวกกับดูโลเกชั่นสวยๆ
แต่ขึ้นชื่อว่าหนังค่าย ngr ที่เคยทำหนังถูกใจโน่มาแล้วในเรื่อง October Sonata ก็คิดว่ามันต้องมีอะไรที่ไม่ธรรมดาแน่ๆ
ซึ่งพอได้ดูก็ไม่ธรรมดาจริงๆ เด่นมาตั้งแต่เรื่องภาพสวย โลเกชั่นสวย ดูรู้เลยว่าตั้งใจกำกับและตั้งใจคัดเลือกสถานที่มาก
ส่วนพล็อตเนี่ย ช่วงเริ่มต้นอาจจะยังนิ่งๆเพราะจะปูเรื่อง แต่พอดูๆไปมันจะเริ่มเข้มข้นขึ้นจนไปถึงจุดไคลแมกซ์ที่ครีเอทได้ดีมาก
โดยเฉพาะแก่นของเรื่องที่บอกว่าความรักกับความเห็นแก่ตัว มันอยู่ใกล้กันนิดเดียว
เวลาที่เรารักใครมากๆ เราจะรู้สึกว่าฉันดีที่สุดแล้ว ในโลกนี้ไม่มีใครรักคุณได้เท่าฉัน รักของฉันมันยิ่งใหญ่ที่สุด
แต่คุณลืมนึกไปว่าความรักที่แท้จริงคืออะไร คุณอาจจะรักเขามากกว่าทุกคนบนโลกนี้ แต่นั่นใช่สิ่งที่เขาต้องการไหม
เพราะถ้ามันไม่ใช่ ในที่สุดแล้วไอ้คำที่พูดว่ารักเนี่ย มันก็ไม่พ้นรักตัวเอง ต้องการครอบครอง ทำเพื่อตัวเองทั้งนั้น
ซึ่งจะบอกว่าแก่นของเรื่องนี้ โน่ผ่านเรื่องราวชีวิตจนรู้ซึ้งและเข้าใจดีแล้ว พอมาดูมันก็ยิ่งตอกย้ำให้ชัดเจนขึ้น
เพราะฉะนั้นพอดูหนังปุ๊บ เข้าใจในทันทีว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร จะส่งสารอะไรไปยังคนดู
ในเรื่องการแสดง คิดว่าทุกคนถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครแต่ละตัวค่อนข้างดีทีเดียว
คุณจะต้องเสียน้ำตาให้แก่ตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้แน่นอน เพราะทุกตัวมันมีฉากพีคหมด
อีกอย่างที่ชอบคือเรื่องนี้เป็นหนังที่มีกลิ่นอายวัฒนธรรมจีน ซึ่งโน่เป็นคนที่หลงใหลวัฒนธรรมจีนอยู่แล้ว ก็เลยยิ่งถูกจริต
มันเหมือนเป็นการผสมผสานวัฒนธรรมของทั้งสองชาติ ดูแล้วก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ ดนตรีประกอบก็เพราะมาก
มีอารมณ์เศร้าปนหวานซึ้งตลอดทั้งเรื่อง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ที่น่าเสียดายคือ รู้ไหมว่าโน่เป็นคนเดียวที่นั่งดูหนังเรื่องนี้ในโรง ไม่มีใครดูเลย คือตอนแรกทางโรงหนังจะยกเลิกการฉาย
เขาบอกต้องดูสองคนขึ้นไป โน่เลยบอกงั้นขอซื้อตั๋วสองใบแต่ดูคนเดียวได้ไหม ทางโรงภาพยนตร์ถึงยอมฉายให้ดู
อยากจะบอกว่าให้ไปดูเถอะ แค่โลเกชั่น แค่ภาพ แค่โปรดักชั่น คุณก็คุ้มแล้วอะ แต่มันไม่ใช่แค่นั้น คือพล็อตหนังเขาดีมากจริงๆ
โน่ไม่อยากให้หนังที่ดี ต้องออกจากโรงเร็ว เพราะไม่มีคนดู เพราะนั่นหมายถึงว่าต่อไปจะไม่มีหนังดีๆแบบนี้ให้เราดูอีก
ปล. น้องเต้ย พงศกร หล่อมากนะ พูดเลย!!