เมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2553 "จ่าเพียร (พ.ต.อ.สมเพียร  เอกสมญา)" ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่ง ผกก.สภ.บันนังสตา ได้เดินทางมาร้องเรียนกับ พล.ต.อ.ปทีป ตันประเสริฐ รักษาการ ผบ.ตร. และ นายอภิสิทธิ์  เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี  ถึงการไม่ได้รับความเป็นธรรมในการแต่งตั้งโยกย้ายที่ผ่านมา  

เนื่องจาก "จ่าเพียร" ได้ขอย้ายจาก ผกก.บันนังสตา จ.ยะลา มาดำรงตำแหน่ง ผกก.สภ.กันตัง จ.ตรัง เพื่อขอใช้ชีวิตช่วงปีสุดท้ายก่อนเกษียณอายุราชการ หลังจากที่ได้รับใช้ทางราชการในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้มาร่วม 40 ปี  

สุดท้ายก็ไม่ได้รับการเหลียวแล หรือพิจารณาจากทั้ง พล.ต.อ.ปทีปฯ และ นายอภิสิทธิ์ฯ  ถึงกับทำให้ "จ่าเพียร" ต้องหลั่งน้ำตาลูกผู้ชาย ด้วยความคับแค้นใจ ไม่ถึงเดือนหลังจากนั้น "จ่าเพียร" ก็เสียชีวิต ในขณะปฏิบัติหน้าที่



แทนที่จะได้ใช้ชีวิตราชการช่วงสุดท้ายกับครอบครัว และเกษียณอายุราชการอย่างสง่างาม  นอกจากนี้ สตช. ยังจะได้ใช้ความรู้ ความสามารถที่เขามี มาถ่ายทอดให้เป็นประโยชน์ต่อคนรุ่นหลังได้อีก  แต่ทั้งหมดนี้มันไม่เกิดขึ้น  

ขอแสดงความอาลัยจากใจจริง  หวังว่าข้าราชการตำรวจจะได้นำเอา "จ่าเพียร" เป็นแบบอย่างในการทำงาน และทำวันนี้ให้ดีกว่าวันวาน  





สุดท้ายขอนำเอาคำสัมภาษณ์ของท่านในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553 เป็นการทิ้งท้ายครับ

     “ที่ผมออกมาเรียกร้องครั้งนี้ เพื่อสะท้อนให้เห็นว่า ตำรวจในภาคใต้ ทำงานอย่างไร ไม่ได้เรียกร้อง หาความเป็นธรรมใดๆ เพราะมีคนเคยพูดว่า ตำรวจเลือกที่ กับเลือกนายไม่ได้ อย่างไรก็ตาม อยากให้นายกฯ เข้ามาสะสางปัญหา การจัดทำโผโยกย้าย ใน บช.ภ.9 ด้วย อย่าเอาใจใส่ แต่ตำรวจในส่วนกลาง หรือบช.ภ.1, 2 และ 4 เพียงอย่างเดียว เพราะขณะนี้ ตำรวจในพื้นที่ รู้สึกเป็น ลูกเมียน้อย กันหมดแล้ว มีแต่เด็กนาย เท่านั้นที่ได้ดี ส่วนจะเกี่ยวข้อง กับพรรคการเมือง ใหญ่หรือไม่ ผมไม่ทราบ”



หากวันนั้นยอมฟังคำขอร้องของเขาสักนิด เราคงไม่ต้องมี "วีรบุรุษ" ที่เสียชีวิตแล้ว

มันเพราะอะไรกันนะ เพราะอะไรกัน...