ทำงานเหน็ดเหนื่อยต็มที เพื่อนฝูงมากมี แต่ผมนี้แสนเหงา
ไม่ดื่มไม่กิน ไม่เที่ยว เลิกงานไม่เลี้ยว ไปกินเบียร์ กินเหล้า

กลับบ้านแสนตรงเวลา หกโมงกว่าๆ มาถึงก่อนใครเขา
นั่งกินก๋วยเตี๋ยวปากซอย กินไปใจลอย ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าเก่า

อยากไปเที่ยว ให้ฉ่ำอุรา บางแสน พัทยา เกาะสมุย เกาะเต่า
ทั้งอยากขึ้นดอยชื่นใจ นึกครั้งขึ้นไป เที่ยวป่าเที่ยวเขา

กินก๋วยเตี๋ยวเสร็จ ไม่มีแผน ค่อยๆเดินแอ่น กลับเข้าบ้านเรา
เปิดทีวีก็ไม่สนุก เลยต้องมาขลุก ห้องกลอนแก้เหงา

แม้ผมจะทะลึ่งตึงตัง แต่ก็จริงจัง เรื่องความรักนะเจ้า
หากสาวใดได้ผมเป็นแฟน จะพาควงแขนไปอวดใครๆเขา

ไม่ต้องสวยรวยเก่งอะไร ขอแค่จริงใจซื่อสัตย์ต่อเค้า ( เค้าไงตะเอง )
จะดูแลไม่ห่างหาย เคียงข้างแนบกาย ไปจนแก่เฒ่า

ขอจบกลอนเพียงแค่นี้ ผิดหวังกันละซี คิดว่าผมจะมามุขเก่า
หวังอ่านกลอนทะลึ่งๆ คงล้มหงายตึง เจอกลอนซึ้งของเรา......

ปล . ขออภัยครูกลอนทั้งหลายที่แต่งอะไรผ่าเหล่าผ่ากอไปนะครับ แต่ไม่มีเจตนาลบหลู่ กลอนดั้งเดิมแต่อย่างใด