สวัสดีคะนี้เป็นการสมัครเข้าเขียนpantipเป็นครั้งแรกของเราหากผิดพลาดยังไงก็ขออภัยมา ณที่นี้ด้วย.
เรื่องมีอยู่ว่าก่อนหน้านี้เรามีแฟนมาแล้ว 3 คน คนแรกคบ8ปี คนที่2คบ1ปี คนที่3คบ1ปี แต่ละคนจะอายุจะห่างกับฉัน2-4ปี ทุกๆจะเป็นคนที่ฉันเดินออกมาจากเขาเสมอ ..สาเหตุที่เลิกกันนะเหรอก็ไม่มีอะไรนอกจากเรื่องเขานอกใจแล้วเราจับได้...เรื่องมันยาวไม่ขอเล่าถึงอดีตละกันเอาเป็นว่าเราเสียใจทุกๆครั้งที่เลิกกับแฟน..ทั้ง3คน
ตลอดระยะเวลาที่เลิกกับแฟนฉันก็มีคนเข้ามาจีบฉันเป็นรุ่นเดียวกันรุ่นพี่1-2ปีบ้าง แต่ฉันก็ไม่อยากคบอีกแล้ว มุมมองในหัวของฉันอยากคบคนที่อายุแก่กว่าเพราะฉันคิดว่าเขาจะไม่เจ้าชู้และจะไม่ทิ้งฉันไปมีคนใหม่. ....และแล้ววันที่26 ธันวาคม2555ฟ้าก็ได้ส่งผู้ชายที่อายุ42 ปีมาให้ฉัน เขาเป็นคนกทม.เขาไม่ดื่มไม่สูบบุหรี่คะ(ฟ้าส่งคนดีมาให้ฉันในใจนึก) ส่วนฉันเป็นคนเหนือ..เราเจอกันในวันเกิดของพี่เขาเราคุยกันสนุกมาก..เล่าถึงความหลังและอดีตให้กันฟัง..ฉันเล่าความจิงหมดเลยเพราะฉันเป็นคนตรงๆไม่อ้อมค้อม...เราคุยกันถึงเช้า...เขาบอกว่าฉันเป็นของขวัญวันเกิดของเขาเพราะเราเจอกันในวันเกิดของเขา....แล้วเราก็คุยกันมาตลอด...ทุกๆปี..ในวันเกิดของเขาเราจะอยู่ด้วยกันเสมอ...วันเกิดของฉันก็จะนั่งเครื่องไปหาเขา...เราไปมาหากันแบบนี้เสมอ..ผลัดกันไปมาหากัน.ทุกๆเดือนพี่เขาจะมานอนที่บ้านฉันรู้จักแม่และญาติๆของฉันหมด...แต่ฉันไปกทมก็ไปถึงแค่คอนโดไม่เคยรู้จักพ่อแม่เขาเลยในระยะเวลาที่คบกันมารวมถึงวันนี้ก็854วันละที่คบกับเขา..ฉันก็พยายามเข้าใจพี่เขาทุกๆเรื่อง...ทุกๆครั้งที่เขามานอนที่บ้านฉันโดยส่วนตัวเป็นรักแฟนมากคะให้แฟนนอนบนเตียงส่วนฉันนอนใต้เตียงคะ...ทางเหนือเขาถือเรื่องผีสางคะไม่ให้นอนด้วยกัน...หลังๆมาฉันไปนอนห้องพี่ชายคะเพราะเขาบอกไม่ให้ฉันนอนเดียวแม่จะว่า..ไปนอนกับเขาที่กทม.บางครั้งนอนออฟฟิตมันมีเตียงเล็กอันเดียวฉันก็ยอมนอนพื้นนะ..แต่ทุกอย่างฉันเต็มใจนะเพราะฉันรักเขา
เอ้อลืมบอกก่อนหน้านี้พี่เขามีเมียมาแล้วนะเขาบอกว่าเลิกกันด้วยเหตุผลบางอย่าง.....
.....ดูเหมือนเรื่องราวชีวิตจะมีความสุขนะคะในระหว่างที่คบกัน1ปีแรก...เราไปไหนมาไหนเขาเดินจับมือฉันเราไปเที่ยวด้วยกันบ่อยคะ..พี่เขาซื้อที่ดินที่เหนือราว30 ไร่เราว่างแผนจะสร้างฟาร์มหมาที่เหนือเพราะอากาศดีเขาเป็นคนชอบเลี้ยงหมาคะเขามีหมาเยอะเลยเราลองขายลูกหมาแล้วขายได้เราว่ามันน่าจะโอเคนะเราว่างแผนอะไรไว้หลายอย่างเลย..สร้างบ้านสร้างรายได้ฯลฯ...ฉันไว้ใจเขามากไม่เคยเข้าไปยุ่งวุ้นวายกับโทรศัพย์หรืออะไรเลย....แต่หลังจากนั้นอีกไม่นานเราก็เริ่มมีเรื่องทะเลาะงอลกันบ่อยขึ้น...เรื่องเล็กน้อยๆคะเรื่องเราพิมพ์แล้วอ่านไม่เข้าใจพิมพ์แล้วความหมายตกหล่นบ้าง...ประมาณนี้คะ ดูเหมือนตอนนี้ฉันทำอะไรก็ไม่ค่อยถูกใจพี่เขาดูเหมือนฉันผิดไปหมดทุกเรื่องเลยละและฉันจะเป็นคนง้อเขาเสมอไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม..ฉันจะผิดหรือฉันจะถูกฉันจะขอโทษเสมอ..เพื่อที่จะให้เรายังได้คบกันต่อ...ฉันมองข้ามเรื่องราวเล็กกๆน้อยอาทิเช่นเขาบล๊อกไม่ให้เราเห็นเฟสเห็นไลน์เขา..ฉันก็อดทนและพยายามไม่คิดมาก
.จนกระทั้งวันหนึ่งเราไปทะเลด้วยกันเขามีมือถือ2เครื่อง...บล๊อกไลน์เรา1เครื่อง..ฉันก็ไม่ได้สนใจไร..เราไปทะเลถ่ายรูปส่งไลน์ให้เขาเขาคัดเอารูปที่ส่งให้ส่งไปอีกเครื่องเพื่อที่จะส่งต่อให้ผญของเขาดู(ทำไมถึงรู้?)...เขาชาทต์แบทไว้เสียงไลน์ดังขึ้นตาฉันมองไปเห็น
"สวยจังคะอยากไปจัง"
ข้อความหน้าไลน์).....และอะไรอีกจำไม่ได้แล้ว..
.ใจฉันเริ่มเต้นแรงความโกรธเริ่มเต็มหน้า...สมองสั่งให้ฉันเงียบคะเขาเดินเข้าห้องมาและก็หยิบโทรศัพย์ไป...เขารู้คะว่าฉันรู้ฉันก็งอลนิสหน่อยคะเดินออกห้องไปเขายังกดโทรศัพย์เพื่อนเขาสกิจเขาแต่เขาไม่ได้สนใจฉันหรอกคะฉันทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นกลัวคนอื่นไม่สบายใจ....และเขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...ทุกๆครั้งๆทุกๆเรื่องราว และทุกๆคำถามที่เกิดขึ้นในใจของฉันฉันเคยถามเขาหลายครั้งและมันก็จะทำให้พี่เขาโกรธเสมอ...หลายๆครั้งที่เกิดเรื่องราวคล้ายๆกันเกิดขึ้นบ่อยครั้งจนฉันเริ่มไม่สนใจอะไรแล้ว....บางครั้งเขาหายไปติดต่อไม่ได้บ้าง.....โทรหาไม่รับตอนเช้ามาก็บอกว่าหลับ.....ฉันเริ่มรู้ชตาชีวิตของฉันนับตั้งแต่วันนั้นมา.......ฉันเริ่มที่จะทำใจและอดทนประคับประคองความรักมาเพื่อหวังว่าวันหนึ่งเขาจะรู้สึกได้....และหยุดการกระทำเหล่านั้น......ฉันยอมรับว่าเสียใจทุกๆครั้งที่เขาหายไป...หรือเขาคุยกับใคร...ฉันเจ็บปวดทรมารมากแต่ฉันก็ต้องอดทนถึงแม้จะร้องไห้หนักแค่ไหน...ข้างนอกฉันอาจจะดูเข้มแข็งนะแต่กลับบ้านไปทีไรฉันจะร้องไห้ในห้องเสมอ...
.
...และเมื่อคืนก็เป็นอีกคืนที่ฉันต้องร้องไห้หนักมาก ......เรื่องมีอยู่ว่าเราคุยไลน์กันปกติไม่ได้ทะเลาะกัน...คุยไปคุยมา.....เขาดันส่งข้อความหาเราผิด.
.ข้อความ...."มาอู่นะ"มาคุยกับเพื่อน"แต่คุยกะบีดีกว่า" ....
..ให้ตายเถอะเราไม่ได้ชื่อบีอะเขาจำชื่อแฟนผิดรึป่าว..
.เราก็ตอบไปว่า ... "คะ ไม่เป็นไร "คุยเถอะ"
.....ณ....วินาทีนั้นแระน้ำตาไหลเต็มไปหมดไม่รู้ว่ามาจากไหนกันเลยทีเดียว..
....สมองสั่งให้มือพิมพ์......ว่าเราเลิกกันเถอะในไลน์พิมพ์แล้วลบพิมพ์แล้วลบหลายครั้งและที่สุดฉันก็กดส่งไป...
.ฉันไม่ไหวแล้วจิงๆก่อนหน้านี้ฉันสัญญากับเขาไว้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามฉันจะไม่ทิ้งเขาไปไหน.....แต่วันนี้ฉันได้ทำผิดสัญญาฉันบอกเลิกเขาไปแล้ว........และพี่เขาก็ตอบรับเป็นอย่างดี..นั้นคือไม่รู้จะพูดไงดีอะ...ฉันนี้ร้องไห้หนักมากเลย...อยากฝากถึงใครที่พี่เขาคุยด้วยหากได้มาอ่านกระทู้นี้อยากจะบอกว่าอยากให้คุณรักเขาเหมือนที่ฉันรักเขา.ฉันรักเขามาก....และฝากถึงผู้ชายที่จะคบผู้หญิงเพียงเพราะเป็นตัวเลือกของคุณ...ขอร้องพอเถอะให้ฉันเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายเถอะที่จะถูกเป็นตัวเลือกของคุณ.
...เมื่อผู้หญิงเขารักใครแล้วเขาก็รักมากมากจนยอมคุณได้ทุกอย่าง .
....การบอกเลิกเขาในครั้งนี้ใช่ว่าฉันจะไม่รักเขานะฉันรักเขามากและยอมให้เขามีความสุขกับคนที่เขารักมันจะดีกว่า.
...ฉันไม่รู้หรอกว่าอีกนานแค่ไหนที่ฉันจะลืมเรื่องราวทั้งหมดได้ฉันจะต้องร้อยไห้อีกสักกี่วันต้องอดทนกับความเจ็บปวดได้นานแค่ไหน.
..ชีวิตของฉันเขาคงกำหนดมาแล้วว่าฉันคงไม่มีทางสมหวังในความรัก..
...แต่ฉันก็ยังหวังว่าจะมีสักวันและสักคนที่รักฉันจริงๆ...ขอให้พี่โชคดีนะคะ
บอกเลิกเขาแต่เราเสียใจ
เรื่องมีอยู่ว่าก่อนหน้านี้เรามีแฟนมาแล้ว 3 คน คนแรกคบ8ปี คนที่2คบ1ปี คนที่3คบ1ปี แต่ละคนจะอายุจะห่างกับฉัน2-4ปี ทุกๆจะเป็นคนที่ฉันเดินออกมาจากเขาเสมอ ..สาเหตุที่เลิกกันนะเหรอก็ไม่มีอะไรนอกจากเรื่องเขานอกใจแล้วเราจับได้...เรื่องมันยาวไม่ขอเล่าถึงอดีตละกันเอาเป็นว่าเราเสียใจทุกๆครั้งที่เลิกกับแฟน..ทั้ง3คน
ตลอดระยะเวลาที่เลิกกับแฟนฉันก็มีคนเข้ามาจีบฉันเป็นรุ่นเดียวกันรุ่นพี่1-2ปีบ้าง แต่ฉันก็ไม่อยากคบอีกแล้ว มุมมองในหัวของฉันอยากคบคนที่อายุแก่กว่าเพราะฉันคิดว่าเขาจะไม่เจ้าชู้และจะไม่ทิ้งฉันไปมีคนใหม่. ....และแล้ววันที่26 ธันวาคม2555ฟ้าก็ได้ส่งผู้ชายที่อายุ42 ปีมาให้ฉัน เขาเป็นคนกทม.เขาไม่ดื่มไม่สูบบุหรี่คะ(ฟ้าส่งคนดีมาให้ฉันในใจนึก) ส่วนฉันเป็นคนเหนือ..เราเจอกันในวันเกิดของพี่เขาเราคุยกันสนุกมาก..เล่าถึงความหลังและอดีตให้กันฟัง..ฉันเล่าความจิงหมดเลยเพราะฉันเป็นคนตรงๆไม่อ้อมค้อม...เราคุยกันถึงเช้า...เขาบอกว่าฉันเป็นของขวัญวันเกิดของเขาเพราะเราเจอกันในวันเกิดของเขา....แล้วเราก็คุยกันมาตลอด...ทุกๆปี..ในวันเกิดของเขาเราจะอยู่ด้วยกันเสมอ...วันเกิดของฉันก็จะนั่งเครื่องไปหาเขา...เราไปมาหากันแบบนี้เสมอ..ผลัดกันไปมาหากัน.ทุกๆเดือนพี่เขาจะมานอนที่บ้านฉันรู้จักแม่และญาติๆของฉันหมด...แต่ฉันไปกทมก็ไปถึงแค่คอนโดไม่เคยรู้จักพ่อแม่เขาเลยในระยะเวลาที่คบกันมารวมถึงวันนี้ก็854วันละที่คบกับเขา..ฉันก็พยายามเข้าใจพี่เขาทุกๆเรื่อง...ทุกๆครั้งที่เขามานอนที่บ้านฉันโดยส่วนตัวเป็นรักแฟนมากคะให้แฟนนอนบนเตียงส่วนฉันนอนใต้เตียงคะ...ทางเหนือเขาถือเรื่องผีสางคะไม่ให้นอนด้วยกัน...หลังๆมาฉันไปนอนห้องพี่ชายคะเพราะเขาบอกไม่ให้ฉันนอนเดียวแม่จะว่า..ไปนอนกับเขาที่กทม.บางครั้งนอนออฟฟิตมันมีเตียงเล็กอันเดียวฉันก็ยอมนอนพื้นนะ..แต่ทุกอย่างฉันเต็มใจนะเพราะฉันรักเขา
เอ้อลืมบอกก่อนหน้านี้พี่เขามีเมียมาแล้วนะเขาบอกว่าเลิกกันด้วยเหตุผลบางอย่าง.....
.....ดูเหมือนเรื่องราวชีวิตจะมีความสุขนะคะในระหว่างที่คบกัน1ปีแรก...เราไปไหนมาไหนเขาเดินจับมือฉันเราไปเที่ยวด้วยกันบ่อยคะ..พี่เขาซื้อที่ดินที่เหนือราว30 ไร่เราว่างแผนจะสร้างฟาร์มหมาที่เหนือเพราะอากาศดีเขาเป็นคนชอบเลี้ยงหมาคะเขามีหมาเยอะเลยเราลองขายลูกหมาแล้วขายได้เราว่ามันน่าจะโอเคนะเราว่างแผนอะไรไว้หลายอย่างเลย..สร้างบ้านสร้างรายได้ฯลฯ...ฉันไว้ใจเขามากไม่เคยเข้าไปยุ่งวุ้นวายกับโทรศัพย์หรืออะไรเลย....แต่หลังจากนั้นอีกไม่นานเราก็เริ่มมีเรื่องทะเลาะงอลกันบ่อยขึ้น...เรื่องเล็กน้อยๆคะเรื่องเราพิมพ์แล้วอ่านไม่เข้าใจพิมพ์แล้วความหมายตกหล่นบ้าง...ประมาณนี้คะ ดูเหมือนตอนนี้ฉันทำอะไรก็ไม่ค่อยถูกใจพี่เขาดูเหมือนฉันผิดไปหมดทุกเรื่องเลยละและฉันจะเป็นคนง้อเขาเสมอไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม..ฉันจะผิดหรือฉันจะถูกฉันจะขอโทษเสมอ..เพื่อที่จะให้เรายังได้คบกันต่อ...ฉันมองข้ามเรื่องราวเล็กกๆน้อยอาทิเช่นเขาบล๊อกไม่ให้เราเห็นเฟสเห็นไลน์เขา..ฉันก็อดทนและพยายามไม่คิดมาก
.จนกระทั้งวันหนึ่งเราไปทะเลด้วยกันเขามีมือถือ2เครื่อง...บล๊อกไลน์เรา1เครื่อง..ฉันก็ไม่ได้สนใจไร..เราไปทะเลถ่ายรูปส่งไลน์ให้เขาเขาคัดเอารูปที่ส่งให้ส่งไปอีกเครื่องเพื่อที่จะส่งต่อให้ผญของเขาดู(ทำไมถึงรู้?)...เขาชาทต์แบทไว้เสียงไลน์ดังขึ้นตาฉันมองไปเห็น
"สวยจังคะอยากไปจัง"
.ใจฉันเริ่มเต้นแรงความโกรธเริ่มเต็มหน้า...สมองสั่งให้ฉันเงียบคะเขาเดินเข้าห้องมาและก็หยิบโทรศัพย์ไป...เขารู้คะว่าฉันรู้ฉันก็งอลนิสหน่อยคะเดินออกห้องไปเขายังกดโทรศัพย์เพื่อนเขาสกิจเขาแต่เขาไม่ได้สนใจฉันหรอกคะฉันทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นกลัวคนอื่นไม่สบายใจ....และเขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น...ทุกๆครั้งๆทุกๆเรื่องราว และทุกๆคำถามที่เกิดขึ้นในใจของฉันฉันเคยถามเขาหลายครั้งและมันก็จะทำให้พี่เขาโกรธเสมอ...หลายๆครั้งที่เกิดเรื่องราวคล้ายๆกันเกิดขึ้นบ่อยครั้งจนฉันเริ่มไม่สนใจอะไรแล้ว....บางครั้งเขาหายไปติดต่อไม่ได้บ้าง.....โทรหาไม่รับตอนเช้ามาก็บอกว่าหลับ.....ฉันเริ่มรู้ชตาชีวิตของฉันนับตั้งแต่วันนั้นมา.......ฉันเริ่มที่จะทำใจและอดทนประคับประคองความรักมาเพื่อหวังว่าวันหนึ่งเขาจะรู้สึกได้....และหยุดการกระทำเหล่านั้น......ฉันยอมรับว่าเสียใจทุกๆครั้งที่เขาหายไป...หรือเขาคุยกับใคร...ฉันเจ็บปวดทรมารมากแต่ฉันก็ต้องอดทนถึงแม้จะร้องไห้หนักแค่ไหน...ข้างนอกฉันอาจจะดูเข้มแข็งนะแต่กลับบ้านไปทีไรฉันจะร้องไห้ในห้องเสมอ...
.
...และเมื่อคืนก็เป็นอีกคืนที่ฉันต้องร้องไห้หนักมาก ......เรื่องมีอยู่ว่าเราคุยไลน์กันปกติไม่ได้ทะเลาะกัน...คุยไปคุยมา.....เขาดันส่งข้อความหาเราผิด.
.ข้อความ...."มาอู่นะ"มาคุยกับเพื่อน"แต่คุยกะบีดีกว่า" ....
..ให้ตายเถอะเราไม่ได้ชื่อบีอะเขาจำชื่อแฟนผิดรึป่าว..
.เราก็ตอบไปว่า ... "คะ ไม่เป็นไร "คุยเถอะ"
.....ณ....วินาทีนั้นแระน้ำตาไหลเต็มไปหมดไม่รู้ว่ามาจากไหนกันเลยทีเดียว..
....สมองสั่งให้มือพิมพ์......ว่าเราเลิกกันเถอะในไลน์พิมพ์แล้วลบพิมพ์แล้วลบหลายครั้งและที่สุดฉันก็กดส่งไป...
.ฉันไม่ไหวแล้วจิงๆก่อนหน้านี้ฉันสัญญากับเขาไว้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามฉันจะไม่ทิ้งเขาไปไหน.....แต่วันนี้ฉันได้ทำผิดสัญญาฉันบอกเลิกเขาไปแล้ว........และพี่เขาก็ตอบรับเป็นอย่างดี..นั้นคือไม่รู้จะพูดไงดีอะ...ฉันนี้ร้องไห้หนักมากเลย...อยากฝากถึงใครที่พี่เขาคุยด้วยหากได้มาอ่านกระทู้นี้อยากจะบอกว่าอยากให้คุณรักเขาเหมือนที่ฉันรักเขา.ฉันรักเขามาก....และฝากถึงผู้ชายที่จะคบผู้หญิงเพียงเพราะเป็นตัวเลือกของคุณ...ขอร้องพอเถอะให้ฉันเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายเถอะที่จะถูกเป็นตัวเลือกของคุณ.
...เมื่อผู้หญิงเขารักใครแล้วเขาก็รักมากมากจนยอมคุณได้ทุกอย่าง .
....การบอกเลิกเขาในครั้งนี้ใช่ว่าฉันจะไม่รักเขานะฉันรักเขามากและยอมให้เขามีความสุขกับคนที่เขารักมันจะดีกว่า.
...ฉันไม่รู้หรอกว่าอีกนานแค่ไหนที่ฉันจะลืมเรื่องราวทั้งหมดได้ฉันจะต้องร้อยไห้อีกสักกี่วันต้องอดทนกับความเจ็บปวดได้นานแค่ไหน.
..ชีวิตของฉันเขาคงกำหนดมาแล้วว่าฉันคงไม่มีทางสมหวังในความรัก..
...แต่ฉันก็ยังหวังว่าจะมีสักวันและสักคนที่รักฉันจริงๆ...ขอให้พี่โชคดีนะคะ