คิดไป แล้วก็คิดมา บางทีก็รู้สึกสงสารร้านโชว์ห่วย ที่มีคุณป้า คุณยาย หรือคุณลุง ที่กำลังนั่งเฝ้าร้านขายของชำ ด้วยวัยที่มากขึ้น กับความรับผิดชอบ หรือหน้าที่ที่มีอยู่จึงต้องนั่งขายของชำ บางทีก็คิดนะ ถ้าเค้าไม่มาขายของ เค้าก็คงได้แต่นั่งๆ นอนๆ หลงๆ ลืมๆ กัน

เห็นแล้วก็คิดไปว่า ถ้าเราไปช่วยอุดหนุนคนเหล่านี้บ้างก้อดีนะ ก็เป็นการช่วยเหลือสังคมอีกแบบหนึ่ง