นี่เป็นกระทู้แรกที่เข้ามาเขียนใน PANTIP เหตุผลที่เข้ามาเขียนเนื่องจากคนรอบข้างเพื่อนๆอยากให้ share เพราะเรื่องราวนี้เกิดขึ้นจริงๆเมื่อ 2 ปีที่แล้ว และเป็นผลทำให้ชะนีไทยนางนี้ (ขอแทนตัวเองว่า“ป้า” นะคะ คือชอบเรียกตัวเองว่า ป้า แต่ตัวจริงไม่ได้ยังไม่แก่หรอกนะคะ แล้วก็ไม่ได้เป็นมนุษย์ป้าแต่อย่างใด) กล้าตัดสินใจตะลุยเดี่ยวไปฝรั่งเศสคนเดียว (solo trip) จร้า ขอแนะนำตัวเองก่อนว่าตอนนี้อายุ 28 ปีแล้ว ทำงานอยู่ธนาคารแห่งหนึ่ง เป็นชะนีที่ไม่เคยมีแฟนอย่างจริงๆจังๆมาก่อน (ไม่นับรวมชายหนุ่มที่มาอ้อร้อแต่ก็ไม่ได้คบจริงจังอะไร) เป็นคนรักอิสระ อยากไปไหนต้องได้ไป อยากทำอะไรต้องได้ทำ เสพติดการดูหนังและการออกกำลังกายเป็นอย่างมาก ทั้งวิ่ง Mini Marathon (10K) , วิ่ง Half Marathon (21K) เล่นโยคะ เล่น weight บ้าง แต่อย่าเพิ่งจินตนาการว่า จขกท จะหุ่นดีเหมือนเจนี่นะจ๊ะเพราะป้าเป็นคนสูงใหญ่พอสมควรแต่ก็ไม่ถึงกับตันอะไร (อันนี้เริ่มเกริ่นเรื่องตัวเองเยอะไปล่ะ ...)
ขอย้อนกลับไปเล่าถึงเหตุการณ์เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เมื่อวันที่ 27 เม.ย. 2012 รู้สึกวันนั้นจะเป็นวันเสาร์ (จำได้แม่นค่ะ เพราะวันอาทิตย์ที่ 28 เม.ย. 2012 จะไปงานวิ่งที่ศิริราช) ซึ่งวันนี้ก็ครบรอบ 2 ปีพอดีที่ได้เจอกับพ่อหนุ่มตาน้ำข้าว วันนั้นป้านัดเพื่อนไว้ที่อัมรินทร์พลาซ่าเพราะมีงาน Adidas Sport Sale กะว่าจะไปหาซื้อเสื้อวิ่งตัวใหม่ซะหน่อย จำได้ว่านัดเพื่อนไว้ตอนบ่าย 2 โมง ออกจากที่พักแถวๆห้วยขวางตอนเที่ยงตรง คิดว่าถ้านั่งรถไฟฟ้าเกรงว่าจะไปถึงเร็วเกินไป ปกติแล้วจะไม่ค่อยได้นั่งรถเมลล์ไปทางเส้นราชประสงค์ – สยาม บ่อยเท่าไรเพราะเบื่อรถติด แต่วันนั้น chill chill เลยตัดสินใจขึ้นรถเมลล์ ปอ.สาย 73 จากสี่แยกห้วยขวาง สภาพวันนั้นก็กะโหลกกะลามาก ใส่เสื้อยืดตัวหลวมๆ กระโปรงยีนส์สีขาว ใส่หูฟังเพลงจาก iphone เดินขึ้นรถเมล์แบบไม่สนใจใคร มองหาที่นั่ง เจอที่นั่งว่างตรงแถวหลังสุดพอดีโดยตรงที่นั่งว่างตรงนั้นมีฝรั่งคนหนึ่งนั่งอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว นางเป็นฝรั่งสูงประมาณ 178cm. ผมสั้นเกรียนไว้หนวดจุ๋มจิ๋ม เหนือริมฝีปาก และไว้เคราแพะ (มารู้ทีหลังว่าที่นางต้องไว้หนวดเพราะหากนางโกนหนวด หน้านางจะดูเด็กมาก ทั้งที่จริงๆแล้วนางอายุ 31 ปีแล้วนะ ทำเอาป้านี่อายไปเลย)
พอป้าตัดสินใจนั่งข้างๆฝรั่งคนนั้นนั่งฟังเพลงไปได้ซัก 2-3 นาที ก็รู้สึกเหมือนนางอยากจะคุยด้วย นางมองมาหลายรอบแล้วว่าเมื่อไรป้าจะเอาหูฟังออกซะที และแล้วนางก็เริ่มก่อนค่ะ นางสะกิดป้าเบาๆเหมือนอยากจะคุยด้วย นางถามป้าว่ารถเมล์คันนี้จะไป MBK มั้ย นางบอกว่านางอยากไปซื้อมือถือที่ MBK มือถือแบบที่ you ใช้นั้นแหละ ป้านี่งงนิดนิส! แต่ทักษะการ speak กับชาวต่างชาติป้าก็พอมีมาบ้าง ป้าเลยบอกนางไปว่ารถเมล์คันนี้จะไปส่งคุณถึงที่ MBK ไม่ต้องห่วง และแล้วนางก็เปิดประเด็นคำถามว่า ป้ากำลังจะไปไหน แล้วนางก็เล่าเรื่องราวของนางว่านี่เป็นครั้งแรกที่นางมาเที่ยวเมืองไทย มาคนเดียว พักโรงแรมอยู่ตรงซอยเสือใหญ่ นั่งมอไซล์รับจ้างมาขึ้นรถเมลล์สายนี้โดยทางโรงแรมเป็นคนแนะนำเส้นทางมา คือเราคิดว่าฝรั่งส่วนมากเขาไปพักแถวข้าวสารหรือไม่ก็สีลมนะ แล้วนางก็เล่ายาวเลยจ๊ะว่านางไม่รู้เส้นทางใน Bangkok มากนักแต่ที่นางเลือกโรงแรมนี้เพราะราคาถูก แต่พอมาคิดดูแล้วไม่คุ้มเลยเพราะอยู่ไกลจากแหล่งที่เที่ยว นาง plan ไว้ว่าอยากไปเที่ยวกรุงเก่า วัดพระแก้ว วันอรุณ วัดโพธิ์ ไรงี้
ป้านั่งคุยกับนางเป็นตุเป็นตะเลยนะจ๊ะ ถามนางว่าเป็นคนประเทศอะไรมาจากที่ไหน นางก็เล่ายาวเลยจ๊ะว่านางเป็นคนฝรั่งเศส นางบินไป Work and Travel คนเดียวที่นิวซีแลนด์เกือบปี และก่อนที่นางจะบินกลับบ้านที่แดนน้ำหอมนางอยากแวะมาเที่ยวแถบ ASEAN ไทย ลาว พม่า กัมพูชา สัก 1 เดือน คือนางใช้ชีวิตอิสระมาก ก่อนหน้านี้นางจบด้านวิทยาศาสตร์กีฬามา เคยทำงานเป็น Sport Educator คือนางจะใช้กีฬาบำบัดเด็กที่ปัญหาทางด้านพฤติกรรม พวกอารมณ์ฉุนเฉี่ยวง่าย งอแง เอาแต่ใจ ก้าวร้าว นางชอบทำงานกับเด็ก
ป้านี่นั่งคุยกับนางบนรถเมลล์จนป้าติดลมจนนั่งเลยป้ายที่จะลงตรง CTW ป้าก็เลย ok! เดี๋ยวป้าจะลงที่ MBK พร้อมนางแล้วกัน ไหนๆก็นั่งเลยมาตั้งไกลแล้ว พอถึง BTS สนามกีฬา ป้าเป็นคนพานางลงและบอกทางให้นางเข้าไปในห้าง MBK นางปลื้มป้ามากที่พามาส่ง นางเลยขอ FACEBOOK หรือ E-mail ป้า แบบว่าอยากขอบคุณไรงี้ ป้านี้ก็แอบเขิลนิดนุง >//< ไม่เคยมีชายใดมาขอเบอร์เลยในชีวิตนี้ ป้าเลย OK! งั้น ... YOU ADD FRIEND FACEBOOK ละกัน (คือ ป้าก็แอบหวังว่าอย่างน้อยเราก็จะได้เพื่อนใหม่ นักท่องเที่ยวจากแดนน้ำหอม) นางเลยขอ SEARCH FACEBOOK นางแล้วให้ป้ากด REQUEST FRIEND โดยนางบอกว่าหากซื้อมือถือเสร็จนางจะกลับไปโรงแรม เปิด LAPTOP ของนาง ACCEPT FRIEND ป้าโดยทันที แต่ป้าก็ยังไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆนะจ๊ะ ป้าทิ้งไม้ตายด้วยการยื่นนามบัตรภาษาอังกฤษของป้าให้นางไปค่ะ คือ ชะนีไทยไม่ยอมแพ้ค่ะ ไม่คิดว่าแค่ยื่นนามบัตรนั้นให้นางไปนางจะโทรมาคร่า!!! แต่ก่อนจะ SAY GOOD BYE ตรงทางเชื่อมระหว่างรถไฟฟ้า BTS กับห้าง MBK นาง KISS ที่แก้มทั้งสองของป้า ป้านี่แทบล้มทั้งยืนเลยค่ะ คือไม่เคยโดนชายใดหอมแก้มเลยตั้งแต่เกิด (วัฒนธรรมคนฝรั่งเศสจะ Kiss กันที่แก้ม 2 ที เวลาเจอกันหรือ say good bye เรียกว่า La Bise ชะนีไทยควรรู้ไว้นะจ๊ะ) แต่นางรีบอธิบายใหญ่เลยค่ะเพราะรู้ว่าป้าตกใจ (ป้านี่แอบคิดในใจทำไมไม่บอกให้ตั้งตัวก่อน ป้าจิได้เตรียมรับมือ 55+)
เมื่อชะนีไทยลุยเดี่ยวไปตามหารักที่แดนน้ำหอม เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย!!! แฉปสก.ความรักกับหนุ่มตาน้ำข้าว
นี่เป็นกระทู้แรกที่เข้ามาเขียนใน PANTIP เหตุผลที่เข้ามาเขียนเนื่องจากคนรอบข้างเพื่อนๆอยากให้ share เพราะเรื่องราวนี้เกิดขึ้นจริงๆเมื่อ 2 ปีที่แล้ว และเป็นผลทำให้ชะนีไทยนางนี้ (ขอแทนตัวเองว่า“ป้า” นะคะ คือชอบเรียกตัวเองว่า ป้า แต่ตัวจริงไม่ได้ยังไม่แก่หรอกนะคะ แล้วก็ไม่ได้เป็นมนุษย์ป้าแต่อย่างใด) กล้าตัดสินใจตะลุยเดี่ยวไปฝรั่งเศสคนเดียว (solo trip) จร้า ขอแนะนำตัวเองก่อนว่าตอนนี้อายุ 28 ปีแล้ว ทำงานอยู่ธนาคารแห่งหนึ่ง เป็นชะนีที่ไม่เคยมีแฟนอย่างจริงๆจังๆมาก่อน (ไม่นับรวมชายหนุ่มที่มาอ้อร้อแต่ก็ไม่ได้คบจริงจังอะไร) เป็นคนรักอิสระ อยากไปไหนต้องได้ไป อยากทำอะไรต้องได้ทำ เสพติดการดูหนังและการออกกำลังกายเป็นอย่างมาก ทั้งวิ่ง Mini Marathon (10K) , วิ่ง Half Marathon (21K) เล่นโยคะ เล่น weight บ้าง แต่อย่าเพิ่งจินตนาการว่า จขกท จะหุ่นดีเหมือนเจนี่นะจ๊ะเพราะป้าเป็นคนสูงใหญ่พอสมควรแต่ก็ไม่ถึงกับตันอะไร (อันนี้เริ่มเกริ่นเรื่องตัวเองเยอะไปล่ะ ...)
ขอย้อนกลับไปเล่าถึงเหตุการณ์เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เมื่อวันที่ 27 เม.ย. 2012 รู้สึกวันนั้นจะเป็นวันเสาร์ (จำได้แม่นค่ะ เพราะวันอาทิตย์ที่ 28 เม.ย. 2012 จะไปงานวิ่งที่ศิริราช) ซึ่งวันนี้ก็ครบรอบ 2 ปีพอดีที่ได้เจอกับพ่อหนุ่มตาน้ำข้าว วันนั้นป้านัดเพื่อนไว้ที่อัมรินทร์พลาซ่าเพราะมีงาน Adidas Sport Sale กะว่าจะไปหาซื้อเสื้อวิ่งตัวใหม่ซะหน่อย จำได้ว่านัดเพื่อนไว้ตอนบ่าย 2 โมง ออกจากที่พักแถวๆห้วยขวางตอนเที่ยงตรง คิดว่าถ้านั่งรถไฟฟ้าเกรงว่าจะไปถึงเร็วเกินไป ปกติแล้วจะไม่ค่อยได้นั่งรถเมลล์ไปทางเส้นราชประสงค์ – สยาม บ่อยเท่าไรเพราะเบื่อรถติด แต่วันนั้น chill chill เลยตัดสินใจขึ้นรถเมลล์ ปอ.สาย 73 จากสี่แยกห้วยขวาง สภาพวันนั้นก็กะโหลกกะลามาก ใส่เสื้อยืดตัวหลวมๆ กระโปรงยีนส์สีขาว ใส่หูฟังเพลงจาก iphone เดินขึ้นรถเมล์แบบไม่สนใจใคร มองหาที่นั่ง เจอที่นั่งว่างตรงแถวหลังสุดพอดีโดยตรงที่นั่งว่างตรงนั้นมีฝรั่งคนหนึ่งนั่งอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว นางเป็นฝรั่งสูงประมาณ 178cm. ผมสั้นเกรียนไว้หนวดจุ๋มจิ๋ม เหนือริมฝีปาก และไว้เคราแพะ (มารู้ทีหลังว่าที่นางต้องไว้หนวดเพราะหากนางโกนหนวด หน้านางจะดูเด็กมาก ทั้งที่จริงๆแล้วนางอายุ 31 ปีแล้วนะ ทำเอาป้านี่อายไปเลย)
พอป้าตัดสินใจนั่งข้างๆฝรั่งคนนั้นนั่งฟังเพลงไปได้ซัก 2-3 นาที ก็รู้สึกเหมือนนางอยากจะคุยด้วย นางมองมาหลายรอบแล้วว่าเมื่อไรป้าจะเอาหูฟังออกซะที และแล้วนางก็เริ่มก่อนค่ะ นางสะกิดป้าเบาๆเหมือนอยากจะคุยด้วย นางถามป้าว่ารถเมล์คันนี้จะไป MBK มั้ย นางบอกว่านางอยากไปซื้อมือถือที่ MBK มือถือแบบที่ you ใช้นั้นแหละ ป้านี่งงนิดนิส! แต่ทักษะการ speak กับชาวต่างชาติป้าก็พอมีมาบ้าง ป้าเลยบอกนางไปว่ารถเมล์คันนี้จะไปส่งคุณถึงที่ MBK ไม่ต้องห่วง และแล้วนางก็เปิดประเด็นคำถามว่า ป้ากำลังจะไปไหน แล้วนางก็เล่าเรื่องราวของนางว่านี่เป็นครั้งแรกที่นางมาเที่ยวเมืองไทย มาคนเดียว พักโรงแรมอยู่ตรงซอยเสือใหญ่ นั่งมอไซล์รับจ้างมาขึ้นรถเมลล์สายนี้โดยทางโรงแรมเป็นคนแนะนำเส้นทางมา คือเราคิดว่าฝรั่งส่วนมากเขาไปพักแถวข้าวสารหรือไม่ก็สีลมนะ แล้วนางก็เล่ายาวเลยจ๊ะว่านางไม่รู้เส้นทางใน Bangkok มากนักแต่ที่นางเลือกโรงแรมนี้เพราะราคาถูก แต่พอมาคิดดูแล้วไม่คุ้มเลยเพราะอยู่ไกลจากแหล่งที่เที่ยว นาง plan ไว้ว่าอยากไปเที่ยวกรุงเก่า วัดพระแก้ว วันอรุณ วัดโพธิ์ ไรงี้
ป้านั่งคุยกับนางเป็นตุเป็นตะเลยนะจ๊ะ ถามนางว่าเป็นคนประเทศอะไรมาจากที่ไหน นางก็เล่ายาวเลยจ๊ะว่านางเป็นคนฝรั่งเศส นางบินไป Work and Travel คนเดียวที่นิวซีแลนด์เกือบปี และก่อนที่นางจะบินกลับบ้านที่แดนน้ำหอมนางอยากแวะมาเที่ยวแถบ ASEAN ไทย ลาว พม่า กัมพูชา สัก 1 เดือน คือนางใช้ชีวิตอิสระมาก ก่อนหน้านี้นางจบด้านวิทยาศาสตร์กีฬามา เคยทำงานเป็น Sport Educator คือนางจะใช้กีฬาบำบัดเด็กที่ปัญหาทางด้านพฤติกรรม พวกอารมณ์ฉุนเฉี่ยวง่าย งอแง เอาแต่ใจ ก้าวร้าว นางชอบทำงานกับเด็ก
ป้านี่นั่งคุยกับนางบนรถเมลล์จนป้าติดลมจนนั่งเลยป้ายที่จะลงตรง CTW ป้าก็เลย ok! เดี๋ยวป้าจะลงที่ MBK พร้อมนางแล้วกัน ไหนๆก็นั่งเลยมาตั้งไกลแล้ว พอถึง BTS สนามกีฬา ป้าเป็นคนพานางลงและบอกทางให้นางเข้าไปในห้าง MBK นางปลื้มป้ามากที่พามาส่ง นางเลยขอ FACEBOOK หรือ E-mail ป้า แบบว่าอยากขอบคุณไรงี้ ป้านี้ก็แอบเขิลนิดนุง >//< ไม่เคยมีชายใดมาขอเบอร์เลยในชีวิตนี้ ป้าเลย OK! งั้น ... YOU ADD FRIEND FACEBOOK ละกัน (คือ ป้าก็แอบหวังว่าอย่างน้อยเราก็จะได้เพื่อนใหม่ นักท่องเที่ยวจากแดนน้ำหอม) นางเลยขอ SEARCH FACEBOOK นางแล้วให้ป้ากด REQUEST FRIEND โดยนางบอกว่าหากซื้อมือถือเสร็จนางจะกลับไปโรงแรม เปิด LAPTOP ของนาง ACCEPT FRIEND ป้าโดยทันที แต่ป้าก็ยังไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆนะจ๊ะ ป้าทิ้งไม้ตายด้วยการยื่นนามบัตรภาษาอังกฤษของป้าให้นางไปค่ะ คือ ชะนีไทยไม่ยอมแพ้ค่ะ ไม่คิดว่าแค่ยื่นนามบัตรนั้นให้นางไปนางจะโทรมาคร่า!!! แต่ก่อนจะ SAY GOOD BYE ตรงทางเชื่อมระหว่างรถไฟฟ้า BTS กับห้าง MBK นาง KISS ที่แก้มทั้งสองของป้า ป้านี่แทบล้มทั้งยืนเลยค่ะ คือไม่เคยโดนชายใดหอมแก้มเลยตั้งแต่เกิด (วัฒนธรรมคนฝรั่งเศสจะ Kiss กันที่แก้ม 2 ที เวลาเจอกันหรือ say good bye เรียกว่า La Bise ชะนีไทยควรรู้ไว้นะจ๊ะ) แต่นางรีบอธิบายใหญ่เลยค่ะเพราะรู้ว่าป้าตกใจ (ป้านี่แอบคิดในใจทำไมไม่บอกให้ตั้งตัวก่อน ป้าจิได้เตรียมรับมือ 55+)