เกริ่นก่อนนะคะ  คือเราตัดแว่นมาเลนด์อย่างดี กรอบอย่างดี  แล้วเราทำอันนั้นหาย(ไม่ชอบใส่แว่นเลยถอดๆใส่ๆ) หายหลายรอบแล้วแต่ก็เจอทุกครั้ง แต่ครั้งนี้หายสาปสูญจริงๆ  ก็ไปบอกแม่ แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร พาไปตัดใหม่แล้วบอกอย่าหายอีกนะ ถ้าหายอีกจะซื้อตลาดนัดให้ใส่ -*-
-เข้าเรื่องเลย หลังจากหาย แม่เราพาไปตัดร้านที่เคยตัด ที่ต่างจังหวัด (แต่มันเป็นช่วงเทศกาลร้านปิด) ก็เลยไปร้านแถวๆนั้นดู ตอนที่เค้าให้ลองเลนด์ต่างๆ แล้วเลือกเลนด์นี้ กรอบนี้ ลองใส่แล้วมองเห็นค่ะ เค้าบอกถ้าขี้เกียจรอพรุ้งนี้ค่อยมารับแว่น โอเคพรุ้งนี้ค่อยมาเอา

พอมารับแว่นลองใส่ในร้าน ก็มึนๆๆลองใส่แล้วมัวๆงงๆ คิดว่าตัวเองยังไม่ชินกับแว่นใหม่  พอกลับบ้านไม่ใส่นะคะ จะใส่เฉพาะตอนเรียน
พอวันจันทร์ไปเรียน จดกระดานเท่านั้นแหล่ะ หึหึหึ มันมองไม่เห็น เราสั้น ข้างนึง100 ข้างนึง 175 นั่งหน้ายังเบลอ

เอาไงทีนี้เออไม่กล้าบอกแม่ทนๆใส่ มาตลอด1เทอม จะจดกระดานต้องรอเพื่อนจดเสร็จค่อยยืมมาลอก ลำบากมาก
ตอนนี้ปิดเทอม ไม่ไหวแน่ๆเปิดเทอมหน้า แล้วเล่นคอมทั้งวี่ทั้งวัน สายตาแย่กว่าเดินแน่นอน

ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะว่าจะพูดยังไงกับแม่ดี พูดว่าไรดีคะ