เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่าน เราทำค่ายของมหาลัยและได้คุยกับเพื่อนชายในรุ่นคนนึง
สนิทกันเพราะทำค่ายด้วยกันค่ะ ตอนนั้นก็คุยกันเรื่องงานในไลน์ปกติ
แต่พอค่ายจบเค้าก็ยังชวนคุยนู่นนี่นั่นอยู่ จนโทรหากันคุยกันบ่อยๆค่ะ
เค้าก็มารับส่งบ้าง ไปดูหนังไปเที่ยวกัน กินข้าวด้วยกันบ้าง พวกเพื่อนเค้าก็มีแซวๆกันบ้างค่ะ
เค้าเป็นคนเงียบๆกับคนที่ไม่สนิท อยู่กับเพื่อนจะรั่วมาก ทำอะไรแผลงๆ พออยู่กับเราก็เรียบร้อยขี้อ้อน
เรารู้ว่าก่อนหน้านั้นเค้าก็คงมีคนคุยอยู่บ้าง เป็นปกติของผู้ชาย เราก็พยายามไม่คิดอะไรไปเอง
แต่ตอนนั้นก็ถือว่าเป็นเพื่อนก็สนิทกันแบบเล่นหัวกันได้ค่ะ คุยกันอยู่ประมาณสามสี่เดือน
ครั้งแรกที่ไปหอเค้าคือเราฝากงานกับเค้าไว้ เลยไปเอางานคืน
จากนั้นเค้าก็ชวนมาเล่นบ่อยๆ ดูหนังบ้าง นั่งทำงานด้วยกันบ้าง บางทีก็ซื้อข้าวมากิน
เค้าก็เคยมาหอเราเหมือนกันค่ะ ไปๆมาๆสนิทกันดี เหมือนทุกอย่างจะดูโอเค
เพื่อนๆเราก็รู้ว่าคุยกันอยู่ เราก็เคยถามเพื่อนถามรุ่นพี่ที่สนิทกับเค้าว่าเค้าเป็นคนยังไง
ให้เพื่อนสแกน คือเค้าก็เป็นคนวางตัวดี ทุกคนก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าน่าจะโอเค
จนวันนึงเราก็ไปดูหนังที่หอเค้า คือเรานั่งพิงหลังบนเตียงคะ ส่วนเค้านอนเหยียดแนวขวาง
สักพักก็กลิ้งมาหนุนตัก เราก็ขยับออก คือก่อนหน้านี้ไม่เคยแบบจับไม้จับมืออะไรกันเลยค่ะ
สักพักก็กลิ้งมาอีกละ -__-" เราก็ถาม เทอเป็นไรนอนดูดีๆดิ เค้าก็บอก ก็จะนอนดูแบบนี้อ่ะ
เราก็เออๆยอมๆไปค่ะ ครั้งต่อมาที่มาห้องเค้าคือมานั่งเล่นเฉยๆ นั่งอยู่ที่พื้นห้องค่ะแล้วมีโต๊ะญี่ปุ่นตรงกลาง
ตอนนั้นกินข้าวกล่องเซเว่นกัน กินเสร็จเค้าก็นอนหนุนตักเหมือนเดิมบอก อิ่มแล้วขอนอนเปป
เราก็ไล่ ไปนอนเตียงสิ นอนพื้นทำไม เค้าบอก จะนอนตรงนี้แล้วก็เอามือมาดึงชายเสื้อข้างเดียว
ประมาณว่าห้ามลุกนะเฟ้ย เราก็นั่งเล่นผมเค้าไปค่ะ เอามาม้วนๆพันๆยีกันจนยุ่ง แต่ดูเค้าจะฟินค่ะ -O-
จนเรื่องมาถึงจุคพีค เรากับเค้าก็เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆแต่ยังไม่เคยพูดขอเป็นแฟนอะไร
แต่ตอนคุยกันมีบอกคิดถึง คุยกันมุ้งมิ้งนู่นนี่นั่น ความรู้สึกของเราตอนนั้นคือก็ไม่ได้แย่อะไร การกระทำมันชัดเจนมาก
เพื่อนๆที่มอก็เหมือนจะรู้กันค่ะ ก็จะแซวแบบ คู่นี่
ไปด้วยกันอีกละ บลาๆ
เราไปห้องเค้าดูดาวค่ะ เค้าเพิ่งได้มาใหม่ที่เป็นเครื่องฉายดาวก็เอามาอวดกัน
แล้วก็ฟังเพลิน เรียกว่าบรรยากาศดีมาก อยู่ๆเค้าก็มาจูบค่ะ ตอนนั้นเราก็นิ่งไปเลย
ไม่ได้ตกใจมากที่เค้าจูบเพราะก็เคยมีแฟนมาก่อน เข้าใจอารมณ์ของผู้ชายตอนนั้นนะคะ
แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรกัน แค่จูบแล้วเค้าก็ยิ้มๆ เราก็หันไปแหวะใส่ทีนึง
หลังจากนั้นไม่กี่อาทิตย์เค้าออกไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนค่ะ ตอนสี่ทุ่มก็โทรมาบอกว่า
ลืมกุญแจห้องอ่ะ เข้าไม่ได้ขอไปนอนห้องเทอก่อนได้มั้ย ตอนเช้าค่อยไปหาเจ้าของหอ
เพราะเจ้าของหอน่าจะกลับแล้ว เค้าไม่ได้อยู่ตลอด เราก็โอเคมาอยู่ก่อนก็ได้
เรานอนเตียงเดียวกันค่ะแต่เว้นตรงกลางไว้ เตียงที่หอเราเป็นเตียงใหญ่ ก็นอนกันสบายๆได้
พอเช้าเรามีเรียนก่อนเราก็ออกไปฝากเค้าล็อคห้องให้ด้วย เอากุญแจไว้ให้
พอบ่ายเค้ามาที่มอเอากุญแจมาคืน เพื่อนก็แซวยับเลยค่ะว่าอะไรยังไงกัน
เพื่อนสาวๆก็รีบมาอัพเดตทันที เราบอกไม่ได้ทำอะไรกัน ก็เล่าไปตามจริง
หลังจากนั้นเค้าเวลาเค้ามาห้องเรา ถ้าดึกๆแล้วขี้เกียจกลับหอตัวเองก็นอนที่หอเราค่ะ
ก็นอนคนละฝั่งเหมือนเดิม จนมีคืนนึงที่เค้ามากอดแบบเอาแขนมาพาดไว้ เราก็หยิกไปค่ะ
เค้าบอกขอนอนกอดหน่อย แค่กอดก็กอดจริงๆ กอดสักเปปเค้าก็ปล่อยแล้วกลิ้งไปนอนฝั่งตัวเองเหมือนเดิม
ตอนนั้นคือไว้ใจเค้ามาก เพราะเป็นงี้หลายครั้งเค้าก็ไม่เคยทำอะไรให้เรารู้สึกอึดอัดหรือรู้สึกไม่ดีเลย
ด้วยความเป็นผู้หญิงเราก็มีบ้างที่แอบคิดว่านี่เราเป็นแฟนกันจริงๆละใช่มั้ย
เค้าก็มีท่าทีที่ชัดเจนแบบนี้เสมอค่ะ รุ่นพี่ของเค้าเคยมาแซวต่อหน้าค่ะแบบ คุ่นี้ยังไงกัน เค้าก็เคยตอบไปว่า คนรู้ใจอ่ะพี่
เราก็คิดว่าถ้าเค้ากล้าบอกคนอื่นงั้นมันก็น่าจะชัดเจนพอแล้วเราจะกังวลทำไม อาจจะเพราะไม่เคยขอเป็นแฟนกัน
เราเคยคิดจะถามเค้าหลายครั้งแต่ก็ยังไม่มีโอกาสคุยเรื่องนี้ จนมีเหตุการณ์ที่เค้ามาค้างห้องเราอีก เรานอนหันหลัง
คราวนี้เค้ากอดจากข้างหลังแล้วก็มาหอมแก้มบอกฝันดี เราก็พลิกตัวไปหาบอกฝันดีเหมือนกันนะ
เค้ามองเราแล้วก็จูบค่ะ ตอนนั้นก็จูบตอบเค้าไปเหมือนกัน ตอนนั้นมันเหมือนเวลาผ่านไปสักพักเลย แบบลมหายใจแทบจะเป็นอันเดียวกัน
แล้วพอผละกันก็นิ่งไปทั้งคู่เลยค่ะ ตอนนั้นรู้สึกได้เลยว่าเค้าก็รู้สึกดีๆเหมือนเรา เหมือนไม่ต้องมีคำพูดอะไร
แล้วก็นอนกัน เช้ามาเค้าก็ตื่นมานั่งปลายเตียงถามเมื่อคืนหลับสบายมั้ย เราก็ยิ้มๆ นั่งที่ฝั่งหัวเตียง
เค้าก็เข้ามาทำท่าจะจูบอีก เราก็ไล่ไปแปรงฟัน เหมือนเค้าจะงอนละบอก ทีเดียวเอง
เราก็ไล่ไปแปรงฟันอีกอยู่ดีค่ะ -w- สรุปนางก็งอน แต่พอจะออกไปเรียนเค้าก็บอกเดี๋ยวมารับละลูบหัวใจดีๆเหมือนเดิม
ตอนเย็นวันนั้นเราก็เลยตัดสินใจถามค่ะ สิ่งที่ค้างคาใจ
เราถามในไลน์ไปว่า ตกลงเราเป็นอะไรกัน
บทสนทนาประมาณนี้
เรา : (คุยเรื่องอื่นกันอยู่แล้วก็...) ตกลงเราเป็นอะไรกัน
เค้า : (อ่านแล้วเงียบไปสักพักเหมือนพิมอยู่) ขอโทษนะที่ทำให้เทออึดอัด เอาที่เทอสบายใจเลย
เราอ่านแล้วงงเลยค่ะ คือเราไม่ได้อยากบังคับให้เค้ารู้สึกแบบนั้น
เรา : เทอรู้สึกยังไงกับเรากันแน่ (ตอนถามนี่ใจเสียไปนิดนึงละ)
เค้า : (อ่านแล้วก็เงียบ) อย่าคาดคั้นกันดิ
ตอนนั้นจุกเลยกับคำตอบ เรารู้สึกผิดที่ถามอะไรออกไป เหมือนมันเป็นสัญญสณที่ไม่ดี แต่ก็ยังถามต่อ
เรา : เราเป็นอะไรสำหรับเทอเหรอ
เค้า : ก็อยากให้เทออยู่ข้างๆไง... บางทีเราคงเข้าใจอะไรต่างกันเกินไป
เรา : เราชอบเทอ เรารู้สึกไปคนเดียวเหรอ ตอนอยู่กับเทอโคตรมีความสุขเลยนะเว้ย
เค้า : เราก็รู้สึก แต่คงไม่เท่าเทอ...
ช็อคครับ ประโยคนั้นสำหรับเรามันไม่ใช่การรู้สึกน้อยกว่า แต่มันคือการปฎิเสธที่จะบอกว่าไม่รู้สึก
แต่พูดเพื่อให้ถนอมน้ำใจมากกว่า คนที่เค้ารู้สึกรักกันคงไม่พูดแบบนี้
เรา : เหรอ งั้นเพื่อนก็เพื่อนสิ?
เค้า : อืม
เราอ่านไม่ตอบ ไม่มีอะไรจะพูดต่อเลย
ช็อคเกินกว่าจะเจ็บแค่คิดว่านี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ
เค้า : เราขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ
เรา : อืม
แล้วก็จบบทสนทนา เราร้องไห้ละโทรไปหาเพื่อน คืนนั้นเลยไปนอนกับเพื่อนพอเล่าเรื่องให้ฟัง
ทุกคนก็ตกใจมากไม่ต่างกัน แกงค์สาวๆก็คอยปลอบใจดีมาก
ตอนนั้นคือถ้าเค้ามาง้อถ้ารู้สึกผิดถ้าอยากดีกันคือเราจะดีใจมาก
แต่นี่หายเงียบไปเลย เหมือนปล่อยเราไว้แบบนี้ก็คงไม่เป็นไร
เจอที่มอก็หลบหน้าเรา เราเศร้าไปสองสามวัน จนเย็นวันนึงเค้าส่งข้อความมาว่า อย่าลืมกินข้าวละ
เราก็ตอบแค่ อืม ไม่รู้จะส่งมาทำไมถ้าจะง้อก็มาง้อสิฟะ แต่นี่ก็ไม่มีอะไรเป็นแค่ประโยคเดียวเท่านั้น
เช้ามาอีกวันก็ไลน์มาว่า โกรธเหรอหรือไม่อยากคุย
เราเลยบอกว่า ไม่ได้โกรธ ยังอยากคุยแต่ไม่อยากรู้สึกแล้ว
เค้าก็อืม แล้วจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เจอหน้ากันเค้าก็หลบหน้า
เราโคตรไม่เข้าใจกับสิ่งที่มันเกิดขึ้น
ตอนนี้เราทำใจยอมรับอะไรได้แล้ว แค่เสียคนที่เรารู้สึกดีๆด้วยไป เสียเพื่อนที่ดีไป ก็เท่านั้น...
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เราแค่อยากระบายอะไรที่รู้สึกอึดอัด
เรายังคิดถึงเค้าบ้างแต่ตอนนี้เราก็อยู่ได้
ขอบคุณเพื่อนที่คอยอยู่กับเรา ไม่ปล่อยให้เราเพ้อเจ้อ
ขอบคุณที่ตัวเองเข้มแข็งได้
และเรื่องนี้ที่ทำให้เรารุ้ว่าความสัมพันธ์ที่ต่อให้ชัดเจนขนาดไหน คำพูดก็เป็นสิ่งเราต้องการเพื่อความแน่ใจ
มันไม่มีหรอกคบกันแบบ ไม่ต้องรุ้ว่าเรารักกันแบบไหน ทุกความสัมพันธ์ต้องมีคำอธิบาย
เพราะสถานะเป็นสิ่งที่บอกว่าเราจะปฎิบัตต่อกันยังไง
สำหรับเค้าตอนนี้ เราหวังว่าเค้าจะยังอยากเป็น เพื่อน กับเราจริงๆ
ถ้าไม่รู้สึก ทำแบบนี้เพื่อ?
สนิทกันเพราะทำค่ายด้วยกันค่ะ ตอนนั้นก็คุยกันเรื่องงานในไลน์ปกติ
แต่พอค่ายจบเค้าก็ยังชวนคุยนู่นนี่นั่นอยู่ จนโทรหากันคุยกันบ่อยๆค่ะ
เค้าก็มารับส่งบ้าง ไปดูหนังไปเที่ยวกัน กินข้าวด้วยกันบ้าง พวกเพื่อนเค้าก็มีแซวๆกันบ้างค่ะ
เค้าเป็นคนเงียบๆกับคนที่ไม่สนิท อยู่กับเพื่อนจะรั่วมาก ทำอะไรแผลงๆ พออยู่กับเราก็เรียบร้อยขี้อ้อน
เรารู้ว่าก่อนหน้านั้นเค้าก็คงมีคนคุยอยู่บ้าง เป็นปกติของผู้ชาย เราก็พยายามไม่คิดอะไรไปเอง
แต่ตอนนั้นก็ถือว่าเป็นเพื่อนก็สนิทกันแบบเล่นหัวกันได้ค่ะ คุยกันอยู่ประมาณสามสี่เดือน
ครั้งแรกที่ไปหอเค้าคือเราฝากงานกับเค้าไว้ เลยไปเอางานคืน
จากนั้นเค้าก็ชวนมาเล่นบ่อยๆ ดูหนังบ้าง นั่งทำงานด้วยกันบ้าง บางทีก็ซื้อข้าวมากิน
เค้าก็เคยมาหอเราเหมือนกันค่ะ ไปๆมาๆสนิทกันดี เหมือนทุกอย่างจะดูโอเค
เพื่อนๆเราก็รู้ว่าคุยกันอยู่ เราก็เคยถามเพื่อนถามรุ่นพี่ที่สนิทกับเค้าว่าเค้าเป็นคนยังไง
ให้เพื่อนสแกน คือเค้าก็เป็นคนวางตัวดี ทุกคนก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าน่าจะโอเค
จนวันนึงเราก็ไปดูหนังที่หอเค้า คือเรานั่งพิงหลังบนเตียงคะ ส่วนเค้านอนเหยียดแนวขวาง
สักพักก็กลิ้งมาหนุนตัก เราก็ขยับออก คือก่อนหน้านี้ไม่เคยแบบจับไม้จับมืออะไรกันเลยค่ะ
สักพักก็กลิ้งมาอีกละ -__-" เราก็ถาม เทอเป็นไรนอนดูดีๆดิ เค้าก็บอก ก็จะนอนดูแบบนี้อ่ะ
เราก็เออๆยอมๆไปค่ะ ครั้งต่อมาที่มาห้องเค้าคือมานั่งเล่นเฉยๆ นั่งอยู่ที่พื้นห้องค่ะแล้วมีโต๊ะญี่ปุ่นตรงกลาง
ตอนนั้นกินข้าวกล่องเซเว่นกัน กินเสร็จเค้าก็นอนหนุนตักเหมือนเดิมบอก อิ่มแล้วขอนอนเปป
เราก็ไล่ ไปนอนเตียงสิ นอนพื้นทำไม เค้าบอก จะนอนตรงนี้แล้วก็เอามือมาดึงชายเสื้อข้างเดียว
ประมาณว่าห้ามลุกนะเฟ้ย เราก็นั่งเล่นผมเค้าไปค่ะ เอามาม้วนๆพันๆยีกันจนยุ่ง แต่ดูเค้าจะฟินค่ะ -O-
จนเรื่องมาถึงจุคพีค เรากับเค้าก็เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆแต่ยังไม่เคยพูดขอเป็นแฟนอะไร
แต่ตอนคุยกันมีบอกคิดถึง คุยกันมุ้งมิ้งนู่นนี่นั่น ความรู้สึกของเราตอนนั้นคือก็ไม่ได้แย่อะไร การกระทำมันชัดเจนมาก
เพื่อนๆที่มอก็เหมือนจะรู้กันค่ะ ก็จะแซวแบบ คู่นี่ไปด้วยกันอีกละ บลาๆ
เราไปห้องเค้าดูดาวค่ะ เค้าเพิ่งได้มาใหม่ที่เป็นเครื่องฉายดาวก็เอามาอวดกัน
แล้วก็ฟังเพลิน เรียกว่าบรรยากาศดีมาก อยู่ๆเค้าก็มาจูบค่ะ ตอนนั้นเราก็นิ่งไปเลย
ไม่ได้ตกใจมากที่เค้าจูบเพราะก็เคยมีแฟนมาก่อน เข้าใจอารมณ์ของผู้ชายตอนนั้นนะคะ
แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรกัน แค่จูบแล้วเค้าก็ยิ้มๆ เราก็หันไปแหวะใส่ทีนึง
หลังจากนั้นไม่กี่อาทิตย์เค้าออกไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนค่ะ ตอนสี่ทุ่มก็โทรมาบอกว่า
ลืมกุญแจห้องอ่ะ เข้าไม่ได้ขอไปนอนห้องเทอก่อนได้มั้ย ตอนเช้าค่อยไปหาเจ้าของหอ
เพราะเจ้าของหอน่าจะกลับแล้ว เค้าไม่ได้อยู่ตลอด เราก็โอเคมาอยู่ก่อนก็ได้
เรานอนเตียงเดียวกันค่ะแต่เว้นตรงกลางไว้ เตียงที่หอเราเป็นเตียงใหญ่ ก็นอนกันสบายๆได้
พอเช้าเรามีเรียนก่อนเราก็ออกไปฝากเค้าล็อคห้องให้ด้วย เอากุญแจไว้ให้
พอบ่ายเค้ามาที่มอเอากุญแจมาคืน เพื่อนก็แซวยับเลยค่ะว่าอะไรยังไงกัน
เพื่อนสาวๆก็รีบมาอัพเดตทันที เราบอกไม่ได้ทำอะไรกัน ก็เล่าไปตามจริง
หลังจากนั้นเค้าเวลาเค้ามาห้องเรา ถ้าดึกๆแล้วขี้เกียจกลับหอตัวเองก็นอนที่หอเราค่ะ
ก็นอนคนละฝั่งเหมือนเดิม จนมีคืนนึงที่เค้ามากอดแบบเอาแขนมาพาดไว้ เราก็หยิกไปค่ะ
เค้าบอกขอนอนกอดหน่อย แค่กอดก็กอดจริงๆ กอดสักเปปเค้าก็ปล่อยแล้วกลิ้งไปนอนฝั่งตัวเองเหมือนเดิม
ตอนนั้นคือไว้ใจเค้ามาก เพราะเป็นงี้หลายครั้งเค้าก็ไม่เคยทำอะไรให้เรารู้สึกอึดอัดหรือรู้สึกไม่ดีเลย
ด้วยความเป็นผู้หญิงเราก็มีบ้างที่แอบคิดว่านี่เราเป็นแฟนกันจริงๆละใช่มั้ย
เค้าก็มีท่าทีที่ชัดเจนแบบนี้เสมอค่ะ รุ่นพี่ของเค้าเคยมาแซวต่อหน้าค่ะแบบ คุ่นี้ยังไงกัน เค้าก็เคยตอบไปว่า คนรู้ใจอ่ะพี่
เราก็คิดว่าถ้าเค้ากล้าบอกคนอื่นงั้นมันก็น่าจะชัดเจนพอแล้วเราจะกังวลทำไม อาจจะเพราะไม่เคยขอเป็นแฟนกัน
เราเคยคิดจะถามเค้าหลายครั้งแต่ก็ยังไม่มีโอกาสคุยเรื่องนี้ จนมีเหตุการณ์ที่เค้ามาค้างห้องเราอีก เรานอนหันหลัง
คราวนี้เค้ากอดจากข้างหลังแล้วก็มาหอมแก้มบอกฝันดี เราก็พลิกตัวไปหาบอกฝันดีเหมือนกันนะ
เค้ามองเราแล้วก็จูบค่ะ ตอนนั้นก็จูบตอบเค้าไปเหมือนกัน ตอนนั้นมันเหมือนเวลาผ่านไปสักพักเลย แบบลมหายใจแทบจะเป็นอันเดียวกัน
แล้วพอผละกันก็นิ่งไปทั้งคู่เลยค่ะ ตอนนั้นรู้สึกได้เลยว่าเค้าก็รู้สึกดีๆเหมือนเรา เหมือนไม่ต้องมีคำพูดอะไร
แล้วก็นอนกัน เช้ามาเค้าก็ตื่นมานั่งปลายเตียงถามเมื่อคืนหลับสบายมั้ย เราก็ยิ้มๆ นั่งที่ฝั่งหัวเตียง
เค้าก็เข้ามาทำท่าจะจูบอีก เราก็ไล่ไปแปรงฟัน เหมือนเค้าจะงอนละบอก ทีเดียวเอง
เราก็ไล่ไปแปรงฟันอีกอยู่ดีค่ะ -w- สรุปนางก็งอน แต่พอจะออกไปเรียนเค้าก็บอกเดี๋ยวมารับละลูบหัวใจดีๆเหมือนเดิม
ตอนเย็นวันนั้นเราก็เลยตัดสินใจถามค่ะ สิ่งที่ค้างคาใจ
เราถามในไลน์ไปว่า ตกลงเราเป็นอะไรกัน
บทสนทนาประมาณนี้
เรา : (คุยเรื่องอื่นกันอยู่แล้วก็...) ตกลงเราเป็นอะไรกัน
เค้า : (อ่านแล้วเงียบไปสักพักเหมือนพิมอยู่) ขอโทษนะที่ทำให้เทออึดอัด เอาที่เทอสบายใจเลย
เราอ่านแล้วงงเลยค่ะ คือเราไม่ได้อยากบังคับให้เค้ารู้สึกแบบนั้น
เรา : เทอรู้สึกยังไงกับเรากันแน่ (ตอนถามนี่ใจเสียไปนิดนึงละ)
เค้า : (อ่านแล้วก็เงียบ) อย่าคาดคั้นกันดิ
ตอนนั้นจุกเลยกับคำตอบ เรารู้สึกผิดที่ถามอะไรออกไป เหมือนมันเป็นสัญญสณที่ไม่ดี แต่ก็ยังถามต่อ
เรา : เราเป็นอะไรสำหรับเทอเหรอ
เค้า : ก็อยากให้เทออยู่ข้างๆไง... บางทีเราคงเข้าใจอะไรต่างกันเกินไป
เรา : เราชอบเทอ เรารู้สึกไปคนเดียวเหรอ ตอนอยู่กับเทอโคตรมีความสุขเลยนะเว้ย
เค้า : เราก็รู้สึก แต่คงไม่เท่าเทอ...
ช็อคครับ ประโยคนั้นสำหรับเรามันไม่ใช่การรู้สึกน้อยกว่า แต่มันคือการปฎิเสธที่จะบอกว่าไม่รู้สึก
แต่พูดเพื่อให้ถนอมน้ำใจมากกว่า คนที่เค้ารู้สึกรักกันคงไม่พูดแบบนี้
เรา : เหรอ งั้นเพื่อนก็เพื่อนสิ?
เค้า : อืม
เราอ่านไม่ตอบ ไม่มีอะไรจะพูดต่อเลย ช็อคเกินกว่าจะเจ็บแค่คิดว่านี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ
เค้า : เราขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ
เรา : อืม
แล้วก็จบบทสนทนา เราร้องไห้ละโทรไปหาเพื่อน คืนนั้นเลยไปนอนกับเพื่อนพอเล่าเรื่องให้ฟัง
ทุกคนก็ตกใจมากไม่ต่างกัน แกงค์สาวๆก็คอยปลอบใจดีมาก
ตอนนั้นคือถ้าเค้ามาง้อถ้ารู้สึกผิดถ้าอยากดีกันคือเราจะดีใจมาก
แต่นี่หายเงียบไปเลย เหมือนปล่อยเราไว้แบบนี้ก็คงไม่เป็นไร
เจอที่มอก็หลบหน้าเรา เราเศร้าไปสองสามวัน จนเย็นวันนึงเค้าส่งข้อความมาว่า อย่าลืมกินข้าวละ
เราก็ตอบแค่ อืม ไม่รู้จะส่งมาทำไมถ้าจะง้อก็มาง้อสิฟะ แต่นี่ก็ไม่มีอะไรเป็นแค่ประโยคเดียวเท่านั้น
เช้ามาอีกวันก็ไลน์มาว่า โกรธเหรอหรือไม่อยากคุย
เราเลยบอกว่า ไม่ได้โกรธ ยังอยากคุยแต่ไม่อยากรู้สึกแล้ว
เค้าก็อืม แล้วจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เจอหน้ากันเค้าก็หลบหน้า
เราโคตรไม่เข้าใจกับสิ่งที่มันเกิดขึ้น
ตอนนี้เราทำใจยอมรับอะไรได้แล้ว แค่เสียคนที่เรารู้สึกดีๆด้วยไป เสียเพื่อนที่ดีไป ก็เท่านั้น...
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เราแค่อยากระบายอะไรที่รู้สึกอึดอัด
เรายังคิดถึงเค้าบ้างแต่ตอนนี้เราก็อยู่ได้
ขอบคุณเพื่อนที่คอยอยู่กับเรา ไม่ปล่อยให้เราเพ้อเจ้อ
ขอบคุณที่ตัวเองเข้มแข็งได้
และเรื่องนี้ที่ทำให้เรารุ้ว่าความสัมพันธ์ที่ต่อให้ชัดเจนขนาดไหน คำพูดก็เป็นสิ่งเราต้องการเพื่อความแน่ใจ
มันไม่มีหรอกคบกันแบบ ไม่ต้องรุ้ว่าเรารักกันแบบไหน ทุกความสัมพันธ์ต้องมีคำอธิบาย
เพราะสถานะเป็นสิ่งที่บอกว่าเราจะปฎิบัตต่อกันยังไง
สำหรับเค้าตอนนี้ เราหวังว่าเค้าจะยังอยากเป็น เพื่อน กับเราจริงๆ