เริ่มเลยนะครับ คือว่า ตอนช่วงมัธยมต้นน ผมมีแฟนเป็นผู้หญิงมาก็เยอะอยู่เหมือนกันนะ แล้วมีคนนึงซึ่งเรารักมากตอนนั้นเราจะขึ้น ม.4  แล้วพอเราคบไปเรื่อยๆได้ประมาณ 4 - 5 เดือน เค้าก็เลยบอกเลิกเราไป คนนี้เราเสียใจมากแบบไม่เคยเจ็บกว่านี้มาก่อน แล้วหลังจากนั้นมาเราก็คบกับผู้หญิงมาเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้รักเท่าคนนั้นเท่าไหร่ แล้วคบได้ซักพักก็เลิกกัน แต่เราเฉยๆ เป็นแบบนี้อยู่หลายคนมากนะ แล้วมีช่วงนึงตอนนั้นอยู่ประมาณ ม.6 เทอมแรก ที่เราแบบเหงามากอ่ะ  มีรุ่นพี่ผู้ชายคนนึงย้ำเลยนะว่าผู้ชาย ซึ่งห่างจากเราปีนึงแล้วก็เคยคบกับผู้หญิงเหมือนกัน เข้ามาคุยด้วยไรงี้ ตอนแรกๆก็คุยกันเล่นๆ เหมือนผู้ชายคุยกันทั่วไป แล้วเราก็ไป กินข้าวบ้าง ไปวัดบ้าง ให้อาหารปลาบ้าง ก็คุยกันมาตลอด จนพี่เค้าก็แบบเออเราลองมาคบกันดูเล่นๆ ป่าว แบบไม่ให้มีคนรู้ ช่วงนั้นเราเหงาพอดีก็ว่าจะคบเล่นๆเหมือนที่แกบอกไว้ แต่เวลานานไป มันเริ่มไม่เล่นละ ต่างฝ่ายต่างจริงจังซะงั้น  !  เราแลกรหัสเฟชกัน และก็หึงกันไปมา  แล้วก็ไม่ค่อยมีคนรู้เรื่องนี้เท่าไหร่ เราก็คบปิดมาเรื่อยๆ จนเราคบได้ 9 เดือน เราก็เลิกกันซึ่งพี่เค้าเป็นคนบอก ความรู้สึกครั้งนี้มันเจ็บมากกก เจ็บเหมือนตอนที่เราคบกับผู้หญิงคนนั้นเลย คือทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงพี่เค้าอยู่.  ทำไมเราต้องมีความรู้สึกแบบนี้ ?   ทั้งๆที่ตอนนี้เราก็อยู่คนเดียวตั้ง 4-5 เดือน แล้วทำไมเรายังถึงรู้สึกเจ็บแบบนี้ ? ไม่เข้าใจ....